Максим Дзевенис - Польские сказки

I jaskółka szybko leci, wkrótce wraca i powiada:

– Krew z sokoła ożywiła martwych zwłoki, wszyscy, co polegli pod tą górą, wdzierając się na nią zuchwale, wstali dziś jakoby ze snu, dosiadają rzeź-wo konie, a lud cały, dziwem zdjęty, patrzy na cud niesłychany.

Rozgniewawszy się czarownik na młodego parobczaka(колдун, разгневавшись на молодого парубка; parobczak – молодой батрак; парень, парубок ) , wszedł do chaty(вошёл = пришёл в дом; wejść – войти; chata – хата, изба, крестьянский дом ) , kędy mieszkał(где он жил, kędy – уст. где ) , i nóż nowy(и нож новый) , wyostrzony utkwił pod progiem izby(наточенный, вонзился = воткнул под порогом избы; tkwić – торчать; próg – порог; utkwić – вонзиться, воткнуться ) ; zaklął przy tym(заколдовал при этом) , by lat siedem(чтобы семь лет) , uniesiony pędem wichru(унесённый сильным вихрем; pęd – стремительное, быстрое движение; полёт; pędzić – мчаться, нестись ) , latał po szerokim świecie(летал по белу свету; pójść w szeroki świat – пуститься по белу свету ).

Parobek poszedł na łąkę(парубок пошёл на луг; pójść – пойти ) , by ułożyć siano w kopy(чтобы сложить сено в скирды) , gdy się wicher nagle zrywa(когда внезапно поднимается вихрь) : porozrzucał kopy siana i porywa parobczaka(поразбросал скирды сена и подхватывает парня) . Daremnie chciał się opierać(тщетно хотел = пытался сопротивляться; chcieć – хотеть ) , próżno chwyta silną ręką to płotu(напрасно хватает сильной рукой то забор; chwytać czegoś – хватать что-л. ) , to drzew gałęzi(то ветки деревьев; gałąź – ветвь, ветка ) , jakaś siła niewidoma pędzi go pomimo woli(какая-то невидимая сила несёт его помимо /его/ воли; niewidomy – уст. невидимый ).

Rozgniewawszy się czarownik na młodego parobczaka, wszedł do chaty, kędy mieszkał, i nóż nowy, wyostrzony utkwił pod progiem izby; zaklął przy tym, by lat siedem, uniesiony pędem wichru, latał po szerokim świecie.

Parobek poszedł na łąkę, by ułożyć siano w kopy, gdy się wicher nagle zrywa: porozrzucał kopy siana i porywa parobczaka. Daremnie chciał się opierać, próżno chwyta silną ręką to płotu, to drzew gałęzi, jakaś siła niewidoma pędzi go pomimo woli.

Na skrzydłach wiatru niesiony(на крыльях ветра уносимый: «несённый»; nieść – нести ) , nie tykając stopą ziemi(не касаясь ступнёй = ступнями земли; stopa – ступня ) , leci jakby gołąb dziki(летит словно дикий голубь) . Już i słońce na zachodzie(уже и солнце на западе; zachód – запад ) , a parobczak wygłodniały patrzy na dymiące wiosek chaty(а парубок, изголодавшийся = голодный , смотрит на дымящиеся хаты деревень; wioska – деревня, село; wygłodnieć – изголодаться ) ; prawie nogą ich się tyka(почти касается их ногой = ногами) ; lecz daremnie krzyczy, woła(но напрасно кричит, зовёт) , próżno płacze i narzeka(напрасно плачет и хнычет; narzekać – жаловаться, сетовать; хныкать ) ; nikt nie słyszy jego jęku ani łez gorzkich nie widzi(никто не слышит его стона = стонов и не видит горьких слёз; łza – слеза ).

Tak pędzony trzy miesiące(так, носимый /ветром/ три месяца) , wygłodniały i spragniony(томимый голодом и жаждой; spragniony – испытывающий жажду, томимый жаждой; pragnąć – жаждать; желать ) , wysechł jak sosnowa szczapa(высох как сосновая щепка; wyschnąć – высохнуть ) ; obleciał światu niemało(облетел = полетал /по/ свету немало; oblecieć – облететь ) , lecz najczęściej wiatr go nosił ponad wioską(но чаще всего ветер носил его над деревней) , kędy mieszkał(где он жил).

Spojrzy z łzami na swą chatę(посмотрит со слезами на свой дом; spojrzeć – взглянуть, посмотреть ) , gdzie miał dziewę ulubioną(где жила его дева = девушка любимая: «где имел…»; mieć – иметь; dziewa – дева ) . Patrzy(смотрит) – aż ona wychodzi niosąc obiad we dwojakach(аж = а она выходит, неся обед в двух горшках; dwojaki – два глиняных горшка, соединённых ручкой ) . I wyciągnął ku niej ręce(и протянул к ней руки; ręka – рука ) , wychudzone i zsiniałe(исхудавшие/тощие и посиневшие) . Próżno woła po imieniu(тщетно зовёт по имени; imię – имя ) , głos mu w słabej piersi ginie(голос ему = его голос замирает в слабой груди; ginąć – теряться, исчезать; замирать /о звуках/ ) ; nie spojrzała nawet w górę(она даже не посмотрела вверх/не подняла взор; góra – верх; w górę – вверх ).

Tak pędzony trzy miesiące, wygłodniały i spragniony, wysechł jak sosnowa szczapa; obleciał światu niemało, lecz najczęściej wiatr go nosił ponad wioską, kędy mieszkał.

Spojrzy z łzami na swą chatę, gdzie miał dziewę ulubioną. Patrzy – aż ona wychodzi niosąc obiad we dwojakach. I wyciągnął ku niej ręce, wychudzone i zsiniałe. Próżno woła po imieniu, głos mu w słabej piersi ginie; nie spojrzała nawet w górę.

Leci dalej(летит дальше) ; aż przed chatą stoi złośliwy czarownik(/вдруг видит/: перед домом стоит злобный колдун; aż – вплоть до; пока не ) ; spojrzał w górę(посмотрел вверх) , krzyknął głośno(крикнул громко) :