Максим Дзевенис - Польские сказки

Sokół zapuścił szpony ostre w ciało. Żak wytrzymał ból mężnie i uchwycił za nogi ptaka; ten przestraszony uniósł go wysoko nad zamek i począł krążyć wokoło wysokiej wieży. Żak krzepko się trzymał, patrzał na lśniący zamek, co przy bladych promieniach miesiąca świecił jak mdła lampa; patrzał na okna wysokie, migające różnobarwną ozdobą, a na ganku siedziała śliczna królewna, zatopiona w myślach, dumając nad swoją dolą. Widząc, że blisko leci jabłoni, dobył zza pasa kozika i odciął nogi sokołowi. Ptak zerwał się z bólu wyżej i znikł w obłokach, a młodzieniec spadł na szerokie gałęzie jabłonki.

Wtedy odrzucił nogi sokole(тогда /школяр/ отбросил ноги сокольи) , ugrzęzłe wraz z szponami w ciele(застрявшие вместе с когтями в теле; ugrząźć – увязнуть, застрять ) , a skórkę złotego przyłożywszy jabłka do ran skaleczałych(а кожура золотого яблока приложив к ранам поцарапанным = глубоким; skórka – кожица; кожура; skaleczyć – поранить; порезать, поцарапать ) , wnet wygoił wszystkie(тотчас залечил все) . Nabrawszy pełne kieszenie złotych jabłek(набрав полные карманы золотых яблок) , wchodzi śmiało do zamku(входит смело в замок) . Przy bramie zatrzymuje go smok wielki(у ворот останавливает его большой дракон; przy – при, у, brama – ворота ) , lecz zaledwie rzucił nań jabłko(но, едва /школяр/ бросил на него = в него яблоко; nań – на него ) , smok skoczył w fosę i zniknął(дракон прыгнул в ров и исчез).

Wtedy odrzucił nogi sokole, ugrzęzłe wraz z szponami w ciele, a skórkę złotego przyłożywszy jabłka do ran skaleczałych, wnet wygoił wszystkie. Nabrawszy pełne kieszenie złotych jabłek, wchodzi śmiało do zamku. Przy bramie zatrzymuje go smok wielki, lecz zaledwie rzucił nań jabłko, smok skoczył w fosę i zniknął.

Zaraz się wielka otworzyła brama(тотчас открылись большие ворота) , zobaczył podwórzec pełen kwiatów i drzew ślicznych(увидел он двор, полный цветов и деревьев прелестных) ; a na wysokim ganku siedziała zaklęta piękna królewna wraz z dworem swoim(а на высоком крыльце сидела зачарованная прекрасная принцесса со своим двором; dwór – двор /например, королевский/ ).

Ujrzawszy dorodnego młodzieńca(увидев статного юношу; dorodny – дородный, статный ) , zbiegła ku niemu(сбежала вниз к нему; zbiec – сбежать вниз ) , witając w nim rada pana i męża(радостная, приветствуя в нём господина и мужа) . Wszystkie mu skarby oddała(все сокровища ему отдала) , a żak młody został wielkim i bogatym panem(а молодой школяр стал большим и богатым господином) ; na ziemię wszakże już nie powrócił(на землю, однако, уже не вернулся) , bo wielki sokół(потому что большой = огромный сокол) , co był strażnikiem i zamku tego(что был сторожем и замка этого) , i samej królewny(и самой принцессы) , mógł tylko zamek i skarby na skrzydłach swoich na ziemię przenieść(мог только замок и сокровища на крыльях своих на землю перенести) . Lecz kiedy nogi postradał(но когда он ног лишился; postradać coś – уст. лишиться чего-л. ) , w pobliskim lesie na szklanej górze znaleziono jego zwłoki(в близлежащем лесе на стеклянной горе найдено = нашли его останки; góra ).

Zaraz się wielka otworzyła brama, zobaczył podwórzec pełen kwiatów i drzew ślicznych; a na wysokim ganku siedziała zaklęta piękna królewna wraz z dworem swoim.

Ujrzawszy dorodnego młodzieńca, zbiegła ku niemu, witając w nim rada pana i męża. Wszystkie mu skarby oddała, a żak młody został wielkim i bogatym panem; na ziemię wszakże już nie powrócił, bo wielki sokół, co był strażnikiem i zamku tego, i samej królewny, mógł tylko zamek i skarby na skrzydłach swoich na ziemię przenieść. Lecz kiedy nogi postradał, w pobliskim lesie na szklanej górze znaleziono jego zwłoki.

Gdy raz z królewną a żoną swoją chodził po ogrodzie zamku(когда однажды с принцессой и своей женой ходил по замковому саду; ogród – сад ) , spojrzy na dół i widzi z podziwem(посмотрит вниз и видит с изумлением) , że się mnóstwo ludzi zbiera(что множество людей /внизу/ собирается) … Świsnął więc w piszczałkę srebrną(свистнул в серебряную свистульку; więc – итак, стало быть, следовательно ) , a jaskółka(и ласточка) , co służyła za posłańca w złotym zamku(что служила за посыльную = посыльной в золотом замке) , nadleciała(прилетела; nadlecieć ).

– Idź się dowiedz(иди = лети узнай; dowiedzieć się – узнать ) , co nowego(что нового) ! – rzekł do małej ptaszyny(сказал он маленькой пташке).

Gdy raz z królewną a żoną swoją chodził po ogrodzie zamku, spojrzy na dół i widzi z podziwem, że się mnóstwo ludzi zbiera.. Świsnął więc w piszczałkę srebrną, a jaskółka, co służyła za posłańca w złotym zamku, nadleciała.

– Idź się dowiedz, co nowego! – rzekł do małej ptaszyny.

I jaskółka szybko leci(и ласточка быстро летит) , wkrótce wraca i powiada(вскоре возвращается и говорит) :

– Krew z sokoła ożywiła martwych zwłoki(кровь из сокола оживила мёртвые тела: «трупы мёртвых»; martwy – мёртвый; zwłoki – мёртвое тело; труп ) , wszyscy, co polegli pod tą górą(все, что полегли под этой горой; polec – пасть, полечь ) , wdzierając się na nią zuchwale(карабкаясь на неё дерзко) , wstali dziś jakoby ze snu(встали = проснулись сегодня словно ото сна; wstać – встать ) , dosiadają rzeźwo konie(садятся резво на коней; dosiadać czegoś – садиться /на лошадь, мотоцикл и т. д./; rzeźwy – живой, резвый ) , a lud cały(а народ весь) , dziwem zdjęty(удивлением: «дивом» охваченный; dziw – диво, чудо ) , patrzy na cud niesłychany(смотрит на чудо неслыханное).