Amy Blankenship - Banden Die Binden

“Heh?” Zuchtte Angel toen ze besefte waar hij het over had. Eigenlijk begon haar hand wel verdoofd te voelen. “Oh nee hoor,” ze kneep even zachtjes in de hand van Ashton alsof het haar helemaal geen pijn deed, en knipoogde naar Ray. “Hij geeft mij geen problemen, dit is mijn vriend Ashton.”

Ze glimlachte geruststellend, wetend dat Ray echt de vingers van Ash zou breken als ze iets anders had gezegd. Hij had haar altijd heel goed beschermd.

Er kwam een herinnering naar boven bij Angel van een van die keren dat hij haar beschermde. Ray had Hunter en Tristian een flink pak slaag gegeven toen ze haar in de oude eik hadden laten klimmen die over de vijver hing. Hij had haar al vaker verboden om dit te doen en kwam net op tijd om haar op te vangen toen ze van een hoge tak viel die niet boven het water hing.

Ray negeerde volledig dat hij aan Ashton werd voorgesteld. “Het is goed dat je naar huis bent gekomen, Angel. Misschien komt de wens van je oma uit en blijf je.” Hij boog zich om dichtbij haar oor te komen alsof hij iets wilde fluisteren, maar zijn stem was luid genoeg zodat iedereen het kon horen. ‘Ik heb later een verrassing voor je.’ Ray wierp haar een geheimzinnige glimlach toe en knikte naar Tristian en Shae. Zonder nog iets te zeggen liep hij om het enorme zwembad heen de achteringang uit.

“Nou zeg die bijt”, pruilde Angel. “Waarom bleef hij niet langer hier?”

‘Hij zal je verrassing wel gaan ophalen,’ zei Tristian, hij wist waar Ray naar toe ging.

Terugkerend naar de picknicktafel ging Angel naast Ashton zitten en wreef afwezig over haar hand toen hij die eindelijk losliet. Ze wilde hem vragen waarom hij zo hard in haar hand had geknepen, maar besloot dit niet te doen terwijl ze naar Shae keek. Als Ashton gemeen wilde zijn…. dan zou hij genegeerd kunnen worden. Ze had zin om te feesten, ze zag haar favoriete vriendin nu pas weer sinds ze waren geland boven op de berg.

“Dus mijn broer heeft zich wel gedragen, of heeft hij al die tijd tegen mij gelogen?” Vroeg Angel plagend.

‘Waarschijnlijk heeft hij gelogen,’ Shae keen naar Tristian en knipoogde toen ze opstond. ‘Ik denk dat ik je zusje voor een minuutje ga meenemen zodat we even kunnen bijpraten.’

“Wat? Kun je niet roddelen in ons gezelschap?’ Vroeg Tristian, blij dat Angel een reden had om even weg te komen bij Ashton en Shae een reden had om zich niet aan hem vast te klampen. Hij had Shae eigenlijk uitgenodigd zodat Angel nog een reden had om weer naar huis toe te komen.

“Dan is de lol eraf,” vertelde Shae hem met een ondeugende trek om haar lippen.

“Goed. Uiteindelijk, heb ik jou eerst van haar gestolen,” gaf hij zonder wroeging toe. Shae liep rond de tafel en pakte Angel’s handen en rukte haar weg alsof ze een paar schoolmeisjes waren.

Tristian keek naar Ashton en zag dat zijn persoonlijkheid zo veranderlijk was als dag en nacht. Ashton’s lippen vormden dunne lijntjes en hij voelde bijna zijn woede in golven van hem afrollen.

Hij zuchte opgelucht omdat hij eindelijk weer een reden had gevonden om Ashton Fox niet te mogen. Het leek erop dat deze jongen gewoonweg niet kon delen. Dat bevestigde alleen maar dat Tristian er alles aan ging doen om zoveel mogelijk tijd met Angel door te brengen zolang ze hier waren.

Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

Прочитайте эту книгу целиком, на ЛитРес.

Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.