Amy Blankenship - Banden Die Binden

“Onze moeder is vorige maand overleden toen het huis in de brand is gevlogen.” slikte Hunter, hij wilde er eigenlijk nog niet over praten. “De brandweer had gezegd dat ze waarschijnlijk aan het koken was en in slaap gevallen was.”

Angel’s lippen gingen uiteen toen ze de donkere ogen gevuld zag met tranen. “Oh mijn god Hunter…. het spijt me zo. Had het me maar verteld…. dan was ik eerder teruggekomen.”

‘Ik wilde niet dat je me zo zou zien.’ bekende hij terwijl ze haar armen voor de derde keer, in het laatste halfuur, om hem heensloeg.

Hij liet de liftdeur los en liet hem dicht glijden en drukte op de stop knop. Terwijl hij zijn handpalmen tegen haar rug legde, kon Hunter zich niet meer beheersen en trok haar dicht tegen zich aan, de geur van haar haren liet de pijn in hem opborrelen. Deze pijn had niks te maken met het verlies van zijn moeder.

Angel wilde niets liever dan hem troosten, maar zodra hun lichamen elkaar raakten, voelde ze dat Hunter haar tegen de wand van de lift aan had gedrukt en een van zijn benen tussen haar dijen had gedrukt waardoor ze allebei weer in vuur en vlam stonden.

‘Oh mijn god, Angel,’ mompelde Hunter tegen de zachte huid in haar nek terwijl hij de hitte van haar middel door zijn kleding heen. Hij drukte zijn dij tegen haar aan, hief zijn hoofd op en ving haar lippen in een gefrustreerde kus. Zijn handen gleden langs haar armen naar beneden om haar handen te pakken. Hij liet zijn vingers door de hare glijden, drukte ze tegen de muur. Hij kende haar goed genoeg om te weten dat ze wel van een beetje dominantie hield. Als dit bijna als seks werd beschouwd, waren ze al heel lang geliefden.

Eerst kuste Angel hem terug, ze was zichzelf verloren door de passie die hij veroorzaakte maar ineens flitste het beeld van Ashton door haar hoofd en ze draaide haar hoofd en verbrak de kus. Ze kreunde zachtjes toen hij in haar nek ademde. Ze trok haar handen uit de zijne, drukte ze tegen zijn borst en duwde hem weg.

‘Hunter’, Angel keek naar de grond, bang om in zijn ogen te kijken. “Het spijt me. Ik…”

“Sstt,” hij legde zachtjes zijn vinger onder haar kin en tilde hem op zodat ze hem aankeek. Hij wist wel waarom ze stopte. Ashton Fox had al verloren…. ze wist het alleen nog niet. Zijn ogen werden aantrekkelijk donker terwijl hij naar haar ongecontroleerde ademhaling luisterde veroorzaakt door een simpele kus.

“Heb er geen spijt van…. je zou nooit spijt moeten hebben omdat je van me houdt. Ik weet tenminste dat je me hebt vergeven dat ik je niet over onze moeder had verteld.” Hunter liet haar los, dwong zichzelf achteruit te gaan en op de knop te drukken zodat de liftdeuren zouden opengaan.

Ze wist dat hij over zijn moeder zou praten als hij daar klaar voor was. Angel draaide zich om en vluchtte de lift uit, ze vertrouwde haarzelf niet alleen met hem. Toen ze zeker wist dat hij weg was vertraagde ze haar stappen.

Arme Hunter…. en Ray. Ze waren altijd zo lief geweest voor hun moeder en zij hield zielsveel van hen. Angel herinnerde zich dat zij vaak had gewenst dat zij en haar moeder ook zo’n relatie hadden. Maar haar moeder was als een vreemde voor haar…. altijd al geweest.

Toen de liftdeuren achter haar sloten legde Hunter zijn handen tegen dezelfde muur waar hij Angel net tegenaan had gehouden…. gefrustreerd. Alsof tot tien tellen zou helpen. Hij sloot zijn ogen en hij deed het toch. Hij probeerde zijn ademhaling weer onder controle te krijgen. Toen hij zijn hoofd oprichtte en zijn ogen opende was hij weer volledig kalm.

Hij klapte zijn mobiele telefoon open en toetste het nummer van Tristian in om hem te vertellen dat zijn zus in haar kamer was. Hunter fronste toen hij zag dat hij geen bereik had met zijn telefoon.

Angel liep haar kamer binnen en glimlachte omdat alles nog hetzelfde was zoals zij het had achtergelaten toen ze was verhuisd. Ze liet zich met een blije zucht vallen op het bed en sloot haar ogen. Zodra ze dat deed, kwam wat Hunter en zij net in de lift hadden gedaan terug en zette haar lichaam in vuur en vlam.

Ze was al zolang weg dat ze had gedacht dat hij haar niet mer zou willen. Tristian was gaan daten…. waarom had Hunter dat niet gedaan?

Toen ze begon te daten met Ashton…. probeerde ze de herinneringen aan Hunter en Tristian zoveel mogelijk te stoppen. Maar nu ze terug was, voelde het alsof haar hart verscheurd werd. Ze was al zo lang verliefd op allebei dat dat de reden was geweest om te gaan daten met Ashton…. om te vergeten. Maar toen Hunter haar net in de lift aanraakte, had dit haar ergste angst bevestigd…. ze was niet verliefd op Ashton Fox en hij zou haar nooit het gevoel kunnen geven zoals Hunter dat deed.

Ze drukte haar handpalm tegen haar onderbuik en liet hem langzaam tussen haar benen glijden, haar lichaam kronkelde toen ze dat deed. Ze sloot haar ogen toen het beeld van Hunter vervaagde en werd vervangen door de herinnering aan de warme aanraking van Tristian.

Het was bijna donker toen Tristian de zachte muziek overschakelde naar alternatieve rock en vervolgens pakte hij de fles wijn die hij in de Tiki bar had verborgen. Toen hij drie glazen pakte kwam er een flauwe glimlach op zijn lippen. Hij had enige tijd geleden de geheime wijnkelder van zijn opa gevonden in de geheime gangen die door en onder het enorme gebouw liepen.

De andere familieleden wisten hier niks van en hij was blij dat zijn opa dit geheim gehouden had. Nu had hij zijn eigen geheimpje en de tot nu toe was er slechts één persoon die het wist, Angel, zij was niet het type om de met spinnenwebben behangen gangen te gaan verkennen.

Hij zag Ashton binnenkomen via de zijingang, riep en zwaaide naar hem. “Het is tijd om de familie te ontmoeten.’ Tristian leidde hen naar de gedekte picknicktafels waar de tweeling indruk probeerde te maken op Stacey.

“Oké. Ik ben nog niet begonnen met drinken en ik zie nu al dubbel, “ grapte Ashton in de hoop dat het een goeie ijsbreker zou zijn.

Toen ze hen hoorden, keken Damien en Devin allebei op en zagen de fles wijn en volgde die terwijl Tristian die op tafel zette.

‘Hé, dat is een fles uit de geheime voorraad van opa. Ik heb opa en onze vader er een tijdje geleden samen van zien drinken.’ Devin greep de fles en keek nieuwsgierig naar de kurk. “Waar heb je deze in hemelsnaam gevonden?”

Voordat Tristian kon antwoorden, knikte hij naar Ashton. “Tristian?, waar heb je hem voor meegenomen? We hebben een andere man nodig, net zoals we een gat in ons hoofd nodig hebben.” Hij liet zijn arm om Stacey glijden terwijl zijn broer werd afgeleid.

“Haha,” Tristian zette de glazen neer. ‘Ik wil je graag voorstellen aan Ashton Fox…. de vriend van Angel.’ Hij wees met zijn vinger toen hij Ashton voorstelde. ‘En dit zijn Devin en Damien, onze neven…. samen met Stacey, die ze komt pesten als ze tijd heeft.’ Hij knipoogde naar Stacey en wist dat ze het niet zou ontkennen.

Ashton stak zijn hand uit, hij was bang dat de tweeling zijn vingers zouden breken met hun stevige handdrukken. Hij bewoog zijn hand om het bloed weer te laten stromen, hij glimlachte en zei: ‘Angel heeft me veel over jullie verteld, leuk om jullie eindelijk te ontmoeten.’

‘Dus onze kleine Angel heeft je verteld over haar graag kussende neven?’, vroeg Damien met een strak gezicht.

‘Ja, ze heeft me ook verteld over de bloedneus die je als dank hebt gekregen,’ zei Ashton op een serieuze toon, zo niet een beetje verveeld.

Ashton stak zijn hand uit en probeerde niet te huiveren toen de tweeling in beurten bijna zijn vingers brak met hun greep. Hij boog zijn hand om het bloed weer te laten stromen, hij glimlachte en zei: 'Angel heeft me veel verteld over jullie. Het is goed om eindelijk de tweeling te ontmoeten. '