Тарханова Флёра - Саклыйм җылы назларымны = Душа моя полна нежностью

Дистә елдан артык шуышып кына
Йөргән бала гайрәт, көч табып,
Аягына басып туры киткән
Култык таягына таянып.

Гаделсезлек, рәхимсезлек белән
Гомер буе ялгыз көрәшеп
Эзләп тапкан биек бөеклекне,
Юл үткәндә җанын өләшеп.

Салих Сәйдәш, Фәрит Яруллиннар
Моңнарыннан килгән сихрилек
Бер этәргеч булган алга таба
Яшәп китәр өчен иң элек.

Иңнәренә баскан газаплардан
Бәреп чыккан хисе, ялкыны
Симфония, җырлар булып яткан
Йөрәгенә татар халкының.

Хөсеткә юл куймый, хәтта Мәскәү
Хезмәтенә күрә түләде.
Зур талантны танымаганнарга
Аяз көндә яшен кебек булды
«Фәрид…» өчен Глинка бүләге.

Кешелеккә «Аккошлар»дай очты
Милли моңнар татар улыннан.
Үз чорында, пәйгамбәрләр кебек,
Миссиясен үтәп китеп барды
Язмыш сызган авыр юлыннан.

Башлыктан күп нәрсә юктыр хәзер:
Элегрәк тә алар күп иде,
Әмма бу кадәрле төрле-төрле
Башлыкларны күргән юк иде.

Әнә тора дәрәҗәсез башлык:
Үзе иске, тишек, җитмәсә.
Ярый әле шуграк малай-шалай
«Мә берне» дип тибеп китмәсә.

Мескен башлык күптән төшеп калган
Иелеп йөргән юньсез бер баштан,
Юньле баштан башлык аерылмый –
Йә чәченнән купмый, йә каштан.

Янәшәсендәге яңа башлык
Үз хуҗасын йөртә кылтайтып,
Ишеттерим, диеп, бар гайбәтне,
Колакчынын тота тырпайтып.

Бу башлыкны, бәлки, киләчәктә
Югарырак та элеп куярлар.
Тик «чир китә – гадәт кала» диләр,
Аңардан да бик тиз туярлар.

Ә монысы менә – безнең башлык,
Күрәсезме: нинди күркәм ул,
Чөнки хезмәт юлын яшьли башлап,
Сикәлтәле юллар үткән ул.

Кулларында һәрчак ут уйната,
һәр эшенең иң зур остасы,
Кемнәр генә булып эшләмәсен,
Хөрмәт, рәхмәт җыйган, кыскасы.

Бер дә алай түгел дип әйтергә
Кайсыгызның теле әйләнер?
Кодрәтеннән килә раштуада
Китертергә матур җәйләрне.

Өсләр бөтен, тамаклар тук безнең –
Ничек моңа разый булмыйсың.
Әллә инде башта ул торганга,
Күпме эшләсәң дә туймыйсың.

Без бит бу башлыкны ничә еллар
Мең рәхмәтләр әйтеп «киябез».
Гомерләре берүк озын булсын
Һәм сәламәт торсын, диябез.

Миһербанлы башлык искермәс тә,
Тишелмәс тә озак киюдән,
Чөнки бит ул гел яңарып тора
Үз хезмәтен, халкын сөюдән.

«Ата-баба җирләрендә яшәп,
Гореф-гадәтләрне саклап калыйк.
Миһербанлык, дуслык сыйфатларын
Үзебезгә мирас итеп алыйк.

Җиребезгә хуҗаларча карап,
Һөнәр-кәсепләрне җайга салыйк.
Милли горурлыктан аерылмыйча,
Тәҗрибәләр белән уртаклашып,
Яңалыклар кабул итеп алыйк», –

Диде беркөн татар Президенты,
Халкыбызны зурлап һәм дә яклап,
Татарстан Республикасының
Дөньякүләм дәрәҗәсен аклап.

Тимер илбашының сыйфатлары
Аңарга да бераз күчкәндер.
Таянычы булгач, бирешмичә,
Михнәт дәрьяларын кичкәндер.

Милләт өчен күпме хезмәт итә,
Ярдәменнән хәтта ташламый.
Яраннары белән киңәшмичә
Бер эшен дә кинәт башламый.

Шул юл белән безгә килеп керде
Нанотехнологияләр, талантлар.
Игътибарлы булып, хәтта дингә
Үстерде ул ныклы канатлар.

Рухны ныгытыр өчен әле һаман
Мәчетләр дә тора өстәлеп.
Ә бит алар халкым язмышында
Тарихлардан килгән истәлек.

Тырышлыгы, булышлыгы өчен
Ходай бирсен аңа мең терәк!
Ил тәхетен берүк ташламасын –
Үз халкына һәрчак ул кирәк!

Онытасым юк Сезнең гаделлекне,
Ягымлы йөз, көләч күзләрне,
Энҗе бөртегедәй тигез итеп
Саф татарча тезгән сүзләрне.

Авыр йөкне аудармыйча тарту
Барлык ирләргә дә хас түгел.
Алар арасында куркак җаннар,
Эшен белмәгәннәр аз түгел.

Ничә еллар куйган хезмәтегез
Үрнәк булып тора яшьләргә.
Өйрәнсеннәр алар, Сезгә карап,
Эшләргә һәм күкрәп яшьнәргә.

Керләнмәсен күңел, тулсын дәрман –
Ташып торсын егәр йөрәктә.
Бетәсе юк эшегезнең, шуңа
Саулык-көрлек килсен бигрәк тә.