Robert Jordan - Triumf Chaosu

Altara (al-TAH-rah): Kraina położona nad Morzem Burz, ale tak naprawdę to niewiele ją jednoczy oprócz nazwy. Altaranie uważają siebie za mieszkańców danego miasta albo wioski względnie poddanych jakiegoś lorda albo lady, a dopiero w drugiej kolejności za mieszkańców Altary. Niewielu arystokratów płaci podatki na rzecz Korony, względnie czyni coś więcej poza opowiadaniem się za swym państwem. Władca Altary (obecnie królowa Tylin Quintara z Domu Mitsobar, TIE-lihn quin-TAHR-ah; MIHT-soh-bahr) rzadko kiedy jest kimś więcej niźli najpotężniejszym arystokratą w kraju, a bywało, że nie był nawet kimś takim. Tron Wiatrów dysponuje tak niewielką władzą, że wielu arystokratów wzdragałoby się przed jego przyjęciem, gdyby stanęli wobec takiej konieczności.

Amadicia (ah-mah-DEE-cee-ah): Państwo położone na południe od Gór Mgły, między Tarabonem a Altarą. Jej stolica, Amador (AH-mah-door), jest siedzibą Synów Światłości; Lord Kapitan Komandor posiada tam, nawet jeśli nie z tytułu, więcej władzy niż król. W Amadicii każdy, kto posiada umiejętność przenoszenia Mocy, zostaje wyjęty spod prawa, zgodnie z nim takie osoby winny być skazywane na więzienie względnie wygnanie, jednakże w rzeczywistości często są zabijane przy „stawianiu oporu podczas aresztowania”. Sztandar Amadicii przedstawia sześcioramienną gwiazdę oplecioną czerwonym ostem na niebieskim tle. Patrz również: Przenosić Jedyną Moc; Synowie Światłości.

Amys (ah-MEESE): Mądra z Siedziby Zimnych Skał i wędrująca po snach. Kobieta Aiel ze szczepu Dziewięciu Dolin, Taardad Aiel. Żona Rhuarka, siostra-żona Lian (lee-AHN), pani dachu Siedziby Zimnych Skał oraz siostra-matka Aviendhy.

angreal (ahn-gree-AHL): Pozostałość Wieku Legend, dzięki któremu każdy, kto jest zdolny do przenoszenia Jedynej Mocy, może bezpiecznie zaczerpnąć większą jej ilość, niż to jest możliwe bez wspomagania. Niektóre tworzono z myślą o mężczyznach, inne dla kobiet. Pogłoski o ter’angrealach , których zdolni byliby używać zarówno mężczyźni, jak i kobiety, nie zostały nigdy potwierdzone. Sposób jego wytwarzania nie jest już znany. Pozostało ich niewiele. Patrz również: Przenosić Jedyną Moc; sa’angreal; ter’angreal .

Apatia: Termin Aielów, określający skutki, jakie u wielu spośród nich wywołało odkrycie, że ich przodkowie nie byli zapalczywymi wojownikami tylko surowymi wyznawcami pokojowych rozwiązań, zmuszonymi do walki w obronie życia podczas Pęknięcia Świata i lat, które po nim nastąpiły. Wielu uważa, że tym właśnie zawiedli Aes Sedai. Jedni odrzucają włócznie i uciekają. Drudzy nie chcą zdjąć bieli gai’shain , kiedy czas ich służby dobiegnie końca. Jeszcze inni podważają to wszystkiego i dlatego nie wierzą, że Rand al’Thor jest rzeczywiście Car’a’carnem; ci albo wracają do Pustkowia Aiel, albo przyłączają się do Shaido, którzy są w opozycji wobec al’Thora. Patrz również: Aiel; Car’a’carn; gai’shain , Pustkowie Aiel.

Arad Doman (AH-rad do-MAHN): Lud żyjący na wybrzeżu Oceanu Aryth. Obecnie rozrywany wojną domową, a równocześnie walkami z tymi, którzy opowiedzieli się po stronie Smoka Odrodzonego oraz przeciwko Tarabon. Kobiety Domani sławne są — lub niesławne — ze swojego piękna, uwodzicielstwa i skandalicznego ubioru.

Artur Hawkwing: Legendarny król Artur Paendrag Tanreall (AHR-tuhr PAY-ehn-DRAG tahn-RE-ahl). Panował w latach WR 943-994. Zjednoczył wszystkie ziemie na zachód od Grzbietu Świata, a także niektóre krainy położone za Pustkowiem Aiel. Wysłał nawet wojska za ocean Aryth (WR 992), jednakże po jego śmierci, która wywołała Wojnę Stu Lat, utracono z nimi wszelki kontakt. Jego godłem był złoty jastrząb w locie. Patrz również: Wojna Stu Lat.

Avendoraldera (AH-ven-doh-ral-DEH-rah): Drzewo, które wyhodowano w mieście Cairhien z sadzonki Avendesory . Sadzonka ta stanowiła dar od Aielów, przekazany przez nich w roku 566 NE, pomimo że żadne zapisy nie wskazują na jakikolwiek możliwy związek między Aielami a legendarnym Drzewem Życia.

Atha’an Miere (Ah-thah-AHN mee-EHR). Pahz: Lud Morza

Bair (BAYR): Mądra ze szczepu Haido, Shaarad Aiel. Wędrująca po snach. Nie potrafi przenosić. Patrz również: Wędrująca po snach.

bard: Wędrowny gawędziarz, muzyk, żongler, akrobata i wszechstronny artysta. Bardowie, rozpoznawani dzięki swym tradycyjnym płaszczom uszytym z kolorowych łatek, dają swe przedstawienia głównie po wsiach i mniejszych miejscowościach.

Berelain sur Paendrag (BEH-reh-fain suhr PAY-ehn-DRAG): Pierwsza z Mayene, Błogosławiona Światłością Obrończyni Fal, Zasiadająca na Wysokim Tronie Domu Paeron (pay-eh-ROHN). Piękna i zdecydowana młoda kobieta, nadto utalentowana władczyni: Patrz: Mayene.

Biała Wieża: Centrum i jednocześnie serce potęgi Aes Sedai, mieszczące się w samym środku Tar Valon, wielkiego miasta-wyspy.

Białe. Płaszcze: Patrz: Synowie Światłości.

Birgitte (ber-GEST-teh): Złotowłosa heroina legend i opowieści bardów, sławna ze swej urody w tym samym stopniu niemalże, co z odwagi i talentów łuczniczych. Ma srebrny łuk i srebrne strzały, którymi nigdy nie chybia celu. Należy do bohaterów, którzy stawią się na wezwanie Rogu Valere. Oprócz urody i talentu łuczniczego niewiele ma wspólnego z tym, co głoszą o niej pieśni. Zawsze występuje u boku bohatera-szermierza, Gaidala Caina. Patrz również: Róg Valere.

Bryne Gareth (BRIHN, GAH-rehth): Niegdyś kapitan-generał Gwardii Królowej w Andorze. Uważany za jednego z najlepszych żyjących dowódców. Godłem Domu Bryne jest dziki

byk z różaną koroną Andoru na karku. Osobistym godłem Garetha Bryne’a są trzy złote pięcioramienne gwiazdy.

cadin’sor (KAH-din-sohr): Ubiór wojowników Aiel; kaftan i spodnie w barwach szarości i brązu, łatwo wtapiających się w skaliste lub cieniste otoczenie, oraz miękkie sznurowane buty sięgające kolan. W Dawnej Mowie zwrot ten oznacza: „ubiór roboczy”, aczkolwiek jest to, rzecz jasna, przekład niedokładny.

Cairhien (KEYE-ree-EHN): Nazwa kraju położonego przy Grzbiecie Świata i jednocześnie nazwa jego stolicy. Miasto zostało spalone i złupione podczas Wojen z Aielami, podobnie jak wiele innych miast i wsi. Na skutek wojen opuszczone zostały tereny uprawne w pobliżu Grzbietu Świata, co z kolei zmusiło kraj do importu ogromnych ilości ziarna. Zabójstwo króla Galldriana (998 NE) wtrąciło Cairhien w wojnę domową o sukcesję na Tronie Słońca między szlacheckimi Domami, a także spowodowało przerwę w dostawach zboża i w konsekwencji klęskę głodu. Miasto było oblegane przez Shaido podczas konfliktu zwanego obecnie przez niektórych Drugą Wojną z Aielami; z odsieczą oblężonym przyszli inni Aielowie dowodzeni przez Randa al’Thora. Godłem Cairhien jest złote słońce o licznych promieniach, wschodzące na samym dole tła, którym jest niebo. Patrz również: Wojna z Aielami.

Callandor (CAH-lahn-DOOR): Miecz Który Nie Jest Mieczem, Miecz Którego Nie Można Dotknąć. Kryształowy miecz ongiś przechowywany w Kamieniu Łzy. Potężny sa’angreal . Jego usunięcie z komnaty zwanej Sercem Kamienia było, obok upadku Kamienia Łzy, jednym z głównych znaków Odrodzenia Smoka oraz rychłego nadejścia Tarmon Gai’don. Ponownie umieszczony w Sercu, gdzie wbił go w kamienną posadzkę Rand al’Thor: Patrz także: Kamień Łzy; sa’angreal; Smok Odrodzony.

Car’a’carn: „Wódz wodzów” w Dawnej Mowie. Według proroctwa Aielów naznaczony dwoma Smokami mężczyzna, który przyjdzie o świcie z Rhuidean, i przeprowadzi ich przez Mur Smoka. Proroctwo Rhuidean powiada, że mąż ów najpierw zjednoczy, a potem zniszczy Aielów, niemalże co do ostatniego. Patrz również: Aiel; Rhuidean.