Harry Harrison: Powrót do Edenu

beka splatać

benseel mech torfowiec

bleit zimno

dalas zupa

dalasstar mocna zupa

drija krwawić

eghoman ślubujący

ekkotaz orzechy z jagodami

elka świecić

erman niebo

Ermanpadar niebo-ojciec, duch

es jeśli

ey zawsze

fa patrzeć

falla czekać

faldar ogień

gentinaz przywódca

grunnan nieszczęście

ham, hammar móc (Ip, Im)

hannas mężczyzna

hannasan mężczyźni

hanas oddział wojowników

hardalt kałamarnica

harian radośni

hault dwadzieścia (liczba ludzi)

himin góra

hoatil każdy

istak ścieżka

Kargu ludzie gór

katisak wesoły

kell klin

kurmar rzeka

kurro wódz

las w dół

levrelag obozowisko

Levrewasan Lud Czarnych Namiotów

ley polana (wypalana)

linga kobieta

lingai kobiety

lissa wiedzieć

madrap mokasyn

mai dobry

man musi

margalus doradca w sprawach murgu

mar włosy

marag zwierzę zimnokrwiste

marin gwiazda

markiz zimno

marsk ichtiozaur

mensa urządzać

modia może

mo trig moje dziecko

murgu liczba mnoga od marag

nat zabójca

naudinz łowca

nenitesk triceratops

nep długi

parad bród

Paramutanin jedzący-surowe-mięso, człowiek z Północy

rath gorący

sammad grupa mieszana mężczyzn i kobiet

sammadar wybieralny przywódca sammadu

sassi kilka

sia iść

skerm okres

so jak, tamto, kto

stakkiz lato

stessi plaża

tais kukurydza

tanu ludzie

tarril brat

ter człowiek

terred grupa ludzi w jakiejś misji

terredar przywóda takiej grupy

tharm dusza lub duch

tina nosić

to w

trosk ichtiozaur

torskan ichtiozaury

torskanat jad ichtiozaura

ulfadan długobrody

veigil ciężki, ważny

wedam wyspa

basnsemnilla drapieżny trobacz

charadis len

Deifoben miejsce złotych plaż

Kadair bóg nieba

Karognis bóg zła

mandukto kapłan

porro piwo

tagaso kukurydza

waliskis mastodont

RZECZOWNIKI:

angurpiaq prawdziwi ludzie

erqigdlit wymyśleni ludzie

etat puszcza

ikkergak duża łódź

imaq otwarte morze

inge pochwa

munga mała ryba, dorsz

nangeq cel

paukarut namiot

qingik dom, szałas

qivio ścieżka

qunguleq arktyczne wodorosty

takkuuk trucizna

ularuaq wielki ssak arktyczny

CZASOWNIKI:

alutora lubić

ardlerpa polować

ikagput obfitować

liorpa budować

misugpa jeść

muluva brakować

nagsoqipa nie różnić się, być jednakowym

nakoyoark być doskonałym

siagpai być ważnym

takugu widzieć

tingava spać z sobą

PRZYROSTKI:

— adluinar całkowicie

— eetchuk dawno temu

— guaq wewnętrzny

— kaq mały

— luarpoq za dużo

— qaq szybko

— taq świeżo-złapany

— tammagok wtedy, teraz, wkrótce

Rudawoszary torbacz z trzema smoliście czarnymi paskami na grzbiecie. Ma chwytny ogon i przeciwstawne palce na tylnych nogach. Jest drapieżny, poluje głównie na szczury i myszy, hodowany przez Sasku dla tępienia szkodników w żłobach.

Mający długie kły przedstawiciel rodziny tygrysów workowatych. Duży, groźny drapieżnik polujący na swą zdobycz bardzo wydłużonymi górnymi kłami. Niektórzy łowcy Kargu oswoili te zwierzęta — pomagają one im w łowach.

Roślinożerny ssak wodny, w pierwotnej, nie zmienionej postaci żerował na roślinności podwodnej. Inżynieria genetyczna znacznie zwiększyła wymiary zwierzęcia, tak iż może być wykorzystywane dla oczyszczania kantów, jak również dla ich pogłębienia.

Mały, ruchliwy dinozaur, bardzo ceniony przez Yilanè za ściganie i tępienie małych szkodników wśród ssaków. Ze względu na kolorowe ubarwienie i miłe usposobienie często trzymany dla rozrywki.

Drapieżny gad morski dobrze przystosowany do życia na pełnym morzu, niewiele zmieniony od okresu kredy. Ma małą, krótką głowę i długą, wężowatą szyję. Wiosłowate płetwy podobne jak u żółwi morskich. Wyhodowano nowsze odmiany o większej pojemności czaszki, dzięki czemu można je tresować, by dostarczały pożywienia dla większych uruketo (Icthyosaurus monstrosus mutatus).

Największy i najpotężniejszy z ogromnych tyranozaurów mięsożernych. Długi na ponad 12 metrów, waga samców przekracza 7 ton. Przednie łapy są małe, lecz silne. Z powodu swej wielkiej wagi jest dość powolny, dlatego atakuje tylko największe zwierzęta. Sporą część pożywienia zdobywa, odpędzając od upolowanej zdobyczy mniejszych drapieżników.

Największy z latających gadów o rozpiętości skrzydeł wynoszącej ponad dziewięć metrów. Ich kości są bardzo lekkie i mocne, a ciężar wielkiego, uzębionego dzioba równoważy kościsty wyrostek z tyłu czaszki. Występują wyłącznie w ujściach wielkich rzek, bo mogą wzbijać się w powietrze tylko w takich miejscach, gdzie wielkie fale płyną w przeciwnym kierunku niż wiatr.

Bliższe zbadanie gulawatsana może wywołać podziw dla zastosowania techniki rozszczepiania genów w sterowaniu mutacjami. To stworzenie było pierwotnie uzębioną żabą, lecz obecnie mało przypomina swych przodków. Ich rozgłośne rechotanie, rozlegające się w dżunglach tropikalnych podczas okresu rozrodczego, zostało wzmocnione i przekształcone tak bardzo, że wydawany przez nich głos powoduje ogłuszenie w bliskiej odległości.