Ibid. S. 39.
Dacosta Kaufmann T. Toward a Geography of Art. Chicago; London, 2004.
Balogh J. Die Anfänge Ренессанса in Ungarn. Matthias Corvinus und die Kunst. Graz, 1975; Matthias Corvinus und die Renaissance in Ungarn. Ausst. – Kat. Schallaburg, 1982; Feuer-Tóth R. Art and Humanism in Hungary in the Age of Matthias Corvinus. Budapest, 1990; The Architecture of Historic Hungary / Ed. by Dora Wiebenson and Jószef Sisa. Cambridge, Mass.; London, 1998; Dacosta Kaufmann T. Höfe, Klöster und Städte. Kunst und Kultur in Mitteleuropa 1450–1800. Köln, 1998. S. 29–52 (глава «Пролог к Ренессансу», в которой рассматривается венгерское и российское восприятие Италии).
Oechslin W. La fama di Aristotele Fioravanti, Ingegnere e architetto. S. 102–120; Balogh J. Aristotele Fioravanti in Ungheria // Arte Lombarda. 1976. № 44/45. P. 225–227. О биографии Фиораванти см. выше главу «Итальянцы в России».
Wiebenson D., Sisa J . Op. cit. (глава, написанная Peter Farbaky).
По поводу сложных взаимодействий различных традиций и пересмотра результатов прежних исследований см.: Torbus T. Die untere Burg zu Wilna (Vilnius) und ihre möglichen Vorbilder // Castella Maris Baltici. 2004. № 6. S. 201–210.
Wiebenson D., Sisa J . Op. cit. S. 57.
Balogh J. La Capella Bakócz in Esztergom // Acta Historiae Artium. 1956. Bd. 3. S. 1–197.
Białostocki J. The Art of the Renaissance in Eastern Europe: Hungary, Bohemia, Poland. Oxford, 1976. Р. 22–23.
Torbus T. Wawel-Schloss in Krakau und die jagiellonische Residenzarchitektur in Ungarn, Böhmen, Polen und Litauen. Ostfildern 2014 (= Studia Jagellonica).
Białostocki J. Op. cit.
См. об этом: Torbus T. Op. cit. S. 207.
Mossakowski, Stanisław: Proweniencja artystyczna twórczości Bartłomieja Berrecciego w świetle dekoracji kaplicy Zygmuntowskiej // Biuletyn Historii Sztuki. 1986. № 48. S. 165–191.
Mossakowski S. Kiedy, jak i przez kogo wznoszona była i dekorowana kaplica Zygmuntowska? // Kwartalnik architektury i urbanistyki. 1994. № 39. S. 88.
Kozakiewicz H., Kozakiewicz S. Die Renaissance in Polen. Warszawa, 1976. S. 11–13.
Arasse D., Tönnesmann A. Der europäische Manierismus: 1520–1610. München, 1997. S. 73.
Torbus T. Mythos und Wirklichkeit. Die ungarischen Einflüsse auf die Architektur in Polen und Litauen um 1500 // Hofkultur der Jagiellonen und verwandter Fürstenhäusern // The Culture of the Jagellonian and Related Courts / Hg. v. Borkowska U. u. Hörsch. Ostfildern, 2010. S. 45–56.
Gerevich L. Iohannes Fiorentinus und die pannonische Renaissance // Acta Historiae Artium Academiae scientiarum Hungaricae. Budapest, 1959. Bd. 6. S. 5–338.
Miłobiędki A. L'influence de ’Europe Centrale et de l’Italie sur l’architecture de la Pologne méridionale (1430–1530) // Acta historia artium, tomus XIII. Budapest, 1967. S. 69–80.
BiaŁostocki J. Die Kunst Ренессанса in Polen // Die Renaissance im Blick auf Nationen Europas / Hg. v. Georg Kauffmann. Wiesbaden, 1991. S. 295.
DaCosta Kaufmann Th . Op. cit. S. 61.
Miłobiędki A . Op. cit. S. 72.
Białostocki J. Die Kunst Ренессанса in Polen. S. 293.
Об иконографии: Imorde J. Träumende Prälaten. Zu einer «invenzione» Andrea Sansovinos // Die Jagiellonen. Kunst und Kultur einer europäischen Dynastie an der Wende zur Neuzeit / Hg. v. Dietmar Popp, Robert Suckale. Nürnberg, 2002. S. 375–383.
О политической подоплеке и иконографии надгробных памятников Сансовино: Zitzlsperger P. Die Ursache der Sansovinograbmäler in S. Maria del Popolo (Рим) // Tod und Verklärung. Grabmalskulptur in der Frühen Neuzeit / Hg. v Arne Karsten und Philipp Zitzlsperger. Köln; Weimar; Wien, 2004. S. 91–113.
Zitzlsperger P. Op. cit. S. 104.
Альберти L.B. Zehn Bücher über die Baukunst / Hg. v. Max Theuer. Wien; Leipzig, 1912 (Nachdruck Darmstadt 1991). Buch 8. S. 439–441.
Zitzlsperger P. Op. cit. S. 107–108.
Ibid. S. 91.
Białostocki J. The Art of the Renaissance. S. 53. Имена скульпторов, которым приписывается авторство, колеблются между Береччи и Падовано, так как Падовано получил от Боны Сфорцы поручение выполнить надгробие Петра Гамрата. Оно должно было стать повторением надгробия Томицкого.
Białostocki J. The Art of the Renaissance. S. 52–54.
Łoziński J. Grobowe Kaplice kopułowe w Polsce 1520–1620. Warszawa, 1973.
Karpowicz M. Rzezba okolo roku 1600–1630 // Sztuka około roku 1600. Warszawa, 1974. S. 51–74. Карпович обнаруживает с 1600 по 1630 год шесть типов надгробных скульптур.
Об иконографии: Langer A. Residenzfunktion – Residenzwechsel: Krakau und Ujazdów/Warschau zur Zeit von Bona Sforza und Anna Jagiellonka // Dmitrieva M., Lambrecht K. (Hg.). Krakau, Prag und Wien. Funktionen von Metropolen im frühmodernen Staat. Stuttgart, 2000. S. 59–75.
Ср. Флоренция: гробница Леонардо Бруни в церкви Санта-Кроче, ок. 1448–1450, надгробие кардинала Португальского в С. Миньято аль Монте, 1461–1466.
Labuda A.S. Der Künstler im Osten um 1500. Ansichten und Forschungsmodelle / Popp D., Suckale R. (Hg.). Die Jagiellonen. Kunst und Kultur einer europäischen Dynastie an der Wende zur Neuzeit. Nürnberg, 2002, S. 19–25, здесь S. 21.
Chrzanowski T. «Neogotyk okolo roku 1600». Proba interpretacji. In: Sztuka okolo roku 1600. Warszawa, 1974. S. 75–112. См. также: Tietze H. Das Fortleben der Gotik durch die Neuzeit // Mitteilungen der K.K. Zentral-Kommission für Denkmalpflege. 1914. № 13. S. 203.
Читать дальше