Becker M. Architektur und Malerei. Studien zur Fassadenmalerei des 16. Jahrhunderts in Basel. Basel, 1994.
Hascher D. Fassadenmalerei in Augsburg vom 16. bis zum 18. Jahrhundert. Augsburg, 1996. S. 461–469.
Furttenbach J. Architectura Universalis, Ulm 1635–48; цит. по: Uhle-Wettler S. Op. cit. S. 142.
Preiss P. Italští umelci v Praze. Renesance, manýrismus, baroko. Praha, 1986; Krčálová J. Palác pánů z Rožmberka // Umení. 1970. № 18. S. 469–485, здесь S. 470.
Rudkowski T. Renesansowe sgraffita figuralne na elewacjach kamienic mieszczanskich w Europie środkowej. // Sztuka miast i mieszczaństwa XV–XVIII wieku w Europe Środkowowschodniej / Отв. ред. Jan Harasimowicz. Warszawa, 1990. S. 317–333, здесь S. 318.
Heckner U. Im Dienste von Fürsten und Reformation. Fassadenmalerei an den Schlössern in Dresden und Neuburg an der Donau im 16. Jahrhundert. München, 1995 (Kunstwissenschaftliche Studien 64). Утверждение автора, что Дрезденский замок знаменует начало традиции, не находит подтверждения. Скорее, можно было бы подумать о богемском влиянии, ведь герцог Мориц Саксонский в 1549 году посетил Прагу.
Krčálová J. Renesanční nástěnné malby zámku v Českém Krumlově // Umení. 1968. № 16. S. 357–379.
Dvořaková V., Machálková H. Malovaná průčelí české pozdní gotiky a renesance // Zprávy památkové péče. 1954. № 14. S. 33–73, здесь S. 55 und 71.
Обозначение Эриха Хубалы: Hubala E. Die eingebürgerte böhmische Renaissance // Renaissance in Böhmen / Hg. v. Ferdinand Seibt. München, 1985. S. 55–59.
Hirn J. Erzherzog Ferdinand II. von Tirol. 2 Bde. Innsbruck, 1885 und 1888; Simons M. Ferdinand I., König von Böhmen, sein Sohn Erzherzog Ferdinand II. und der Prager Königshof in den Jahren 1527–1567 // Rudolf II. und Prag. Kaiserlicher Hof und Residenzstadt als kulturelles und geistiges Zentrum Mitteleuropas / Hg. v. Eliška Fučiková u.a. Prag; London; Mailand, 1997. S. 80–89; Pánek J. Der Adel im Turnierbuch Erzherzog Ferdinands II. von Tirol (Ein Beitrag zur Geschichte des Hoflebens und der Hofkultur in der Zeit seiner Statthalterschaft in Böhmen) // Folia Historica Bohemica. 1993. № 16. S. 77–96.
См. об этом: Pánek J. Výprava české šlechty do Itálie v letech 1551–1552. Praha, 1987. Об ознакомительных поездках богемской знати: Hojda Z. Le grandezza d’Italia. Die Kavalierstouren der böhmischen Adeligen, die Kunstbetrachtung und die Kunstsammlungen im 17. Jahrhundert // Studien zum Humanismus in den böhmischen Ländern. Teil III / Hg. v. Hans-Bernd Harder u.a. Köln; Weimar; Wien, 1993 (Schriften des Komitees der Bundesrepublik Deutschland zur Förderung der Slawischen Studien 13). S. 150–160.
Pešek J. Prag auf dem Weg zur kaiserlichen Residenz (1483–1583) // Metropolen im Wandel. Zentralität in Ostmitteleuropa an der Wende vom Mittelalter zur Neuzeit / Hg. v. Evamaria Engel, Karen Lambrecht und Hanna Nogossek. Berlin, 1995. S. 213–223.
Krčálová J. Op. cit.
Chotěboř P. Pernštejnský palác na Pražském hradě // Pernštejnové v českých dějinách. Sborník příspěvků z konference konané 8/9.9. 1993 v Pardubicích / Отв. ред. Petr Vorel. Pardubice, 1995. S. 261–281.
Poche E., Preiss P . Pražské paláce [Пражские дворцы]. Praha, 1973.
Это один из первых фронтонов ломбардского стиля с волютами и двумя каменными шпилями, на которых имеются насадки в форме вазы.
Kubec F. Op. cit. S. 54.
Пражский дворец был перестроен в 1586–1593 годах королевским архитектором Ульрико Аосталли и получил декоративный фронтон и декорацию в виде сграффито ( Ledvinka V. Dům pánů z Hradce Pod stupni (Příspěvek k poznání geneze a funkcí renesančního šlechtického paláce v Praze)) // Folia historica bohemica. 1986. № 10. S. 269–309).
Ф. Кубец насчитывает 355 вариаций этих основных форм: Kubec F. Op. cit. S. 55.
Также гризайлью был декорирован и дом Бартоломеуса Шпрангера в Праге. На фронтоне он нарисовал «бронзовой краской» путти и летящего Меркурия; в люнетах под ними расположены мифологические фигуры и аллегории (Молва, Рим, Геркулес и Юстиция): Mander C. van . Das Leben der niederländischen und deutschen Maler (von 1400 bis 1655) (Originalausgabe von 1617 von Hans Flerke). Worms, 1991. S. 299.
Scheicher E. Ein «Böhmisches» Schloss in Tirol. Zu den Fassadenmalereien des Ambraser Hochschlosses // Österreichische Zeitschrift für Kunst und Denkmalpflege 46. 1992. № 1/2. S. 4–18, здесь S. 8.
Ibid. S. 11.
Как, например, в кодексе Коловрата (Вена, Художественно-исторический музей, коллекции замка Амбрас, инв. № 5269). Он был напечатан и иллюстрирован акварелью по случаю свадьбы камер-фрейлины Филиппины Вельзер, Катарины фон Боймонт унд Пирсберг, и камергера эрцгерцога Фердинанда II Иоганна Липштейнского фон Коловрата. См. об этом: Scheicher E. Ein Fest am Hofe Erzherzog Ferdinands II // Jahrbuch der kunsthistorischen Sammlungen in Wien. 1981. № 77. S. 119–153. Свадебный кодекс (Вена, Художественно-исторический музей, Кунсткамера, инв. № KK 5270) документирует свадьбу Фердинанда Тирольского с Анной Катериной Гонзагой, 1582. См.: Philippine Welser & Anna Caterina Gonzaga. Die Gemahlinnen Erzherzog Ferdinands II. Ausstellung Schloss Ambras 24.06–31.10.1998. Kat. Red. Alfred AUER/Margot RAUCH u.a. Innsbruck, 1998. S. 52; Sandbichler V. Der Hochzeits-Kodex des Erzherzog Ferdinands II. von Tirol // Wir sind Helden. Habsburgische Feste in der Renaissance / Hg. v. Wilfried Seidl. Innsbruck, 2005. S. 117–132.
Сюжет восходит к старинной легенде о троих братьях, которые не могут решить вопрос с наследством покойного отца, тогда судья предлагает им стрелять в покойника; наследство присуждается третьему из братьев – тому, кто выстрелить не решился.
Читать дальше