J. Tolkien: Liść, dzieło Niggle'a

— Nie — zdenerwował się Atkins. — Mimo to miałeś na oku jego dom. Dlatego przychodziłeś, gadałeś i kpiłeś z niego, gdy pił herbatę. No więc masz teraz jego dom i jeszcze jeden w mieście, więc nie zazdrość mu imienia. Mówimy o Niggle'u, jeśli chcesz wiedzieć, Perkins.

— Biedny, mały Niggle. W ogóle nie wiedziałem, że malował.

W ten sposób prawdopodobnie po raz ostatni wymieniono imię Niggle'a w rozmowie. Jednak Atkins przechował ocaloną część obrazu. W końcu zgniła, ale jeden liść pozostał nietknięty. Atkins oprawił go, później ofiarował nawet Muzeum Miejskiemu. Długo jeszcze Liść, dzieło Niggle 'a wisiał w kącie, zauważany przez niewielu. W końcu muzeum spłonęło i liść, wraz z Niggle'em, poszedł w zapomnienie w swej dawnej ojczyźnie.

— To naprawdę okazało się użyteczne — powiedział Drugi Głos. — Na wakacje, dla odprężenia. Odzyskuje się pełnię sił. I nie tylko. Dla wielu jest to najlepsze wprowadzenie w Góry. Działa cuda w niektórych przypadkach. Coraz częściej ich tam wysyłam. Niewielu musi wrócić.

— No właśnie — rzekł Pierwszy Głos. — Powinniśmy jakoś nazwać ten kraj. Co proponujesz?

— Zawiadowca zrobił to już jakiś czas temu. „Pociąg do Niggle's Parish [1] Niggle's Parish — Parafia Niggle'a. Imiona bohaterów opowiadania, jak wiele imion w książkach Tolkiena, są znaczące: „to niggle” oznacza „grzebać się w drobiazgach”, natomiast „parish” to „parafia” — przyp. tłum. gotów do odjazdu”, tak mówi od dawna. Niggle's Parish. Zawiadomiłem ich obu.

— I co powiedzieli?

— Śmieli się. Góry dźwięczały ich śmiechem.

Niggle's Parish — Parafia Niggle'a. Imiona bohaterów opowiadania, jak wiele imion w książkach Tolkiena, są znaczące: „to niggle” oznacza „grzebać się w drobiazgach”, natomiast „parish” to „parafia” — przyp. tłum.