Sidney Sheldon - Operacja „Sąd Ostateczny”

Pięć lat po powołaniu zespół wystosował do ówczesnego prezydenta elekta Eisenhowera pismo na temat UFO i konieczności zachowania faktu ich istnienia w tajemnicy.

„Implikacje dla kwestii bezpieczeństwa narodowego są wagi nieprzemijającej, głównie ze względu na to, że motywy i ostateczne zamiary owych gości pozostają zupełnie nieznane… Z tego powodu, jak również z uwagi na poziom rozwoju nauki światowej i nie podlegającą dyskusji konieczność uniknięcia za wszelką cenę paniki, zespół «Majestic 12» jednomyślnie stwierdza, że nowa administracja powinna kontynuować poprzedni kurs, nakazując utrzymanie najściślejszych środków ostrożności”.

Oficjalne dementi podważa autentyczność wspomnianego pisma.

Podobno Narodowa Agencja Bezpieczeństwa ukrywa ponad sto dokumentów, dotyczących UFO, CIA – około pięćdziesięciu, a DIA – sześć. Donald Keyhoe, były doradca Charlesa Lindbergha, publicznie oskarżył rząd USA, że zaprzecza istnieniu UFO w celu zapobieżenia wybuchowi paniki.

W sierpniu 1948 roku, w ściśle tajnej „Ocenie sytuacji”, opracowanej przez Centrum Technicznego Wywiadu Lotniczego, zaprezentowano opinię, że UFO to goście z innych planet; generał Vandenberg, ówczesny szef personelu Sił Lotniczych, rozkazał, by dokument spalono.

Czy istnieje ogólnoświatowy spisek rządów, mający na celu ukrycie prawdy przed społeczeństwem?

W ciągu sześciu lat dwudziestu trzech naukowców angielskich, którzy pracowali nad programem Gwiezdnych Wojen, umarło w nie wyjaśnionych okolicznościach. Wszyscy zajmowali się pracami nad bronią elektroniczną, poświęcali się również badaniom nad UFO.

Poniżej lista zmarłych i okoliczności ich śmierci:

1982. Profesor Keith Bowden, zginął w wypadku samochodowym.

Lipiec 1982. Jack Wolfenden, zginął w katastrofie szybowca.

Listopad 1982. Ernest Brockway, popełnił samobójstwo.

1983. Stephen Drinkwater, popełnił samobójstwo.

Kwiecień 1983. Podpułkownik Anthony Godley, zaginął, uznany za zmarłego.

Kwiecień 1984. George Franks, popełnił samobójstwo (powiesił się).

1985. Stephen Oke, popełnił samobójstwo (powiesił się).

Listopad 1985. Jonathan Wash, popełnił samobójstwo, wyskakując przez okno.

1986. Dr John Brittan, popełnił samobójstwo (stwierdzono zatrucie tlenkiem węgla).

Październik 1986. Arshad Sharif, popełnił samobójstwo (zawiązał na szyi umocowaną do drzewa linę, a następnie ruszył samochodem z dużą prędkością). Miało to miejsce w Bristolu, 160 km od londyńskiego domu Sharifa.

Październik 1986. Vimal Dajibhai, popełnił samobójstwo (skoczył z mostu w Bristolu, 160 km od swego domu w Londynie).

Styczeń 1987. Avtar Singh-Gida, zaginął, uznany za zmarłego.

Luty 1987. Peter Peapell, popełnił samobójstwo (zatruł się spalinami w garażu).

Marzec 1987. David Sands, popełnił samobójstwo (wjechał z dużą prędkością samochodem do kawiarni).

Kwiecień 1987. Mark Wisner, popełnił samobójstwo.

10 kwietnia 1987. Stuart Gooding, zabity na Cyprze.

10 kwietnia 1987. David Greenhalgh. Spadł z mostu.

Kwiecień 1987. Shani Warren, popełnił samobójstwo (utopił się).

Maj 1987. Michael Baker, zginął w wypadku samochodowym.

Maj 1988. Trevor Knight, popełnił samobójstwo.

Sierpień 1988. Alister Beckham, popełnił samobójstwo (stwierdzono porażenie prądem elektrycznym).

Sierpień 1988. Generał brygady Peter Ferry, popełnił samobójstwo (stwierdzono porażenie prądem elektrycznym).

Data nieznana. Victor Moore, popełnił samobójstwo.

Zbiegi okoliczności?

W ciągu ostatnich trzech dziesięcioleci zanotowano przynajmniej 70 000 meldunków o tajemniczych obiektach na niebie; prawdopodobnie dziesięć razy więcej obserwacji nie zgłoszono.

Meldunki o UFO napływają z całego świata. W Hiszpanii UFO zwane są Objęłoś Foladores No Identificados… w Niemczech – Fliegende Untertassen… we Francji – Suocoupes Volantes… w Czechosłowacji – Letajici Talire.

Wybitny astronom Carl Sagan oszacował, że sama Mleczna Droga może zawierać około 250 miliardów gwiazd. Uważa, że milion z nich ma planety, na których mogły się rozwinąć jakieś formy życia.

Nasze władze zaprzeczają możliwości istnienia inteligencji pozaziemskiej, jednak w 1992 roku w Kalifornii i Puerto Rico, w Święto Kolumba, NASA uruchomiła radioteleskopy, wyposażone w specjalne odbiorniki i komputery, potrafiące analizować jednocześnie dziesiątki milionów pasm radiowych; wszystko to w celu próby znalezienia śladów życia i istot inteligentnych we wszechświecie.

NASA zatytułowała ten projekt MOP (Microwave Observing Project – Program Obserwacji Promieniowania Mikrofalowego), ale astronomowie nazwali go SETI (Search for Extraterrestrial Intelligence – Poszukiwanie Inteligencji Pozaziemskich).

Zapytałem dwóch byłych prezydentów Stanów Zjednoczonych, czy wiedzą coś na temat UFO lub kosmitów, i uzyskałem odpowiedzi przeczące. Czy przyznaliby się, gdyby posiadali jakieś informacje? Biorąc pod uwagę nimb tajemniczości, który otacza ten temat, sądzę, że nie.

Czy latające talerze istnieją? Czy odwiedzają nas przybysze z innych planet? Dysponując nowoczesną techniką, mogącą coraz głębiej wniknąć we wszechświat, coraz dokładniej szukając śladów życia w kosmosie, być może poznamy odpowiedź szybciej, niż się spodziewamy.

Jest wiele osób, zajmujących się badaniami kosmosu, astronomią i kosmologią, które, nie chcąc czekać na tę odpowiedź, podejmują ryzyko i wysuwają własne teorie. Jedną z nich jest Jill Tartar, astrofizyk i uczestnik projektu SETI w Centrum Badawczym NASA w Ames w stanie Iowa.

Nasza Galaktyka liczy 400 miliardów gwiazd. Wszyscy powstaliśmy z gwiezdnego pyłu, naprawdę bardzo pospolitego surowca. Trudno uwierzyć, byśmy byli jedynymi rozumnymi istotami we wszechświecie, pełnym gwiezdnego pyłu.

Treść listu pułkownika L. Gordona Coopera do ambasadora Griffitha.

Ambasador Griffith

Przedstawiciel Grenady przy

Organizacji Narodów Zjednoczonych

866, Second Avenue

Suitę 502 Nowy Jork, NY 100017

Szanowny Panie Ambasadorze!

Chciałbym podzielić się z Panem swymi poglądami na temat gości z kosmosu, pojawiającymi się w pojazdach zwanych popularnie UFO, i zaproponować, jaką należałoby wobec nich przyjąć taktykę.

Wierzę, że te pozaziemskie pojazdy i ich załogi przybywają na naszą planetę z innych ciał niebieskich, których mieszkańcy są najwidoczniej nieco bardziej technicznie zaawansowani niż my tu na Ziemi. Uważam, że powinniśmy stworzyć skoordynowany program naukowego gromadzenia i analizowania danych, pochodzących z całego świata, a dotyczących wszelkiego typu spotkań z istotami pozaziemskimi. Należy również ustalić sposób nawiązywania przyjacielskich stosunków z naszymi gośćmi z kosmosu. Zanim zostaniemy zaakceptowani jako pełnoprawni członkowie społeczności wszechświatowej, powinniśmy im pokazać, że nauczyliśmy się rozwiązywać nasze problemy na drodze pokojowej. Taka akceptacja stworzy olbrzymie możliwości wszechstronnego rozwoju naszej planety. Oczywiste wydaje się, że właśnie ONZ będzie miała prawo zajęcia się tymi zagadnieniami w sposób właściwy i bez dalszej straty czasu.

Muszę zaznaczyć, że nie jestem doświadczonym ufologiem. Nie spotkał mnie jeszcze zaszczyt odbycia przejażdżki na pokładzie UFO ani spotkania jego załogi. Czuję się w jakiś sposób upoważniony do poruszania tych kwestii, ponieważ przebywałem na peryferiach olbrzymich przestworzy, przez które podróżują kosmici. Miałem również okazję przez dwa dni 1951 roku obserwować przelot ich kosmicznej floty, na którą składały się pojazdy różnych rozmiarów; leciały w szyku bojowym, na ogół ze wschodu na zachód Europy. Znajdowały się na większej wysokości, niż w owych czasach mogły osiągać nasze bombowce odrzutowe.