StaVl Zosimov Premudroslovsky - Günde. Komik gerçeği

– Kabare Jeba, kardeşim! sevinçle cevapladı.

– Ne, canlı balık satıyor musunuz?

– evet. – isteksizce cevap verdi. Neden isteksizce? Ve o benim rakibim olduğundan sürekli olarak karıma zarar verir. Varile baktım ve sordum.

– Peki karnınızla ne yüzüyor?

– Sus, titizlikle. diye uyardı. – Görmüyorsun, o uyuyor. Zaman sonra, bir gün boyunca, dağlarda bir saiga gibi, namluda suda yarıştı. Evet?

– Evet? – Namluya daha yakından baktım ve başımı arka tarafa keskin bir şekilde sardım. – Fuuu!! Neden sana böyle kokuyor?

– aptal mısın?? Ne zaman uyursun, kendini ne kontrol ediyorsun? Git, çalışmak için canını sıkma. Tüm müşteri korkuyordu, aptalca sorusu ve entelektüel mi?! Wah wah, buradan gel … – Bana geri çekilmek için acele eden Givi, peşinden koşmaya devam etti.

Daha ileri gidiyorum: ikinci Gürcü ayağı kayısı satar. Hiç kimse, herkes çoktan kıvrılmış.

– Ne kadar kayısı? Ben soruyorum

– On beş ruble, bir kilogram! cevap verdi.

– Dinle, yeni misin? Seni daha önce görmedim Ben sordum

– Ben Givi kardeşim, dün taşındım.

– Ben doktorum, bak, hastaneyi gördün mü? Orada çalışıyorum Piyasaya yakın.

– görüyorum.

– Dinle, sadece yirmi ruble var. Yirmi tart lütfen.

– Hey, kahretsin, görmüyorsun, bir kilogram kaldı. Hepsini al.

– Evet, birlikte çalışmaktan aceleyle çıkıyorum, işten acelem var, eve koşarsam ziyarete geç kalırım. Yirmi sattın mı? Lütfen. Bana yardım et, sonra nasılsa sana yardım edeceğim.

– Nat!! – ikinci Gürcüce’yi kes. – Yirmi tebe ağırlığım ne, gerisi nerede? Bir kilogram alınır ve yarım kilogram netdir. Bir demet… ne, kendim mi yiyeceğim? Ben neyim eşek? Git beyin becerme. Git, canını sıkma… Uryuk, Uryuk! Taze yağlı kayısı!!! – Doktoru fark etmeden, boş bir pazarda Gürcülere bağırmaya başladı. Doktor ayrılmadan önce ayağa kalktı ve dedi.

– Peki o zaman. Benim hastaneme geleceksin. «Ve üzgün doktor, her şeyi hatırlayarak uzaklara yürüdüm.» – Kendini yakala, cimri…

Ve elbette. Ertesi gün, bu ikinci Gürcü, son kilogram kayısını satmamış, onu yıkadı ve zehirlendi. Bana geldi – yerinde sabit olmayan bir doktor, bu kasabada bir oda kiraladım ve Moskova pasajında «Okhotny Ryad» adı altında bir doktora diploması aldım. Ancak evsiz doktor olduğumuz gerçeği doğru. Bir salgın olduğu yerde, orada yaşıyoruz, savaş da burada çalışmak istediğim yerde, çünkü ben dünya hayatının tecrübeli bir yavrularıyım! Bu yüzden eyalete yetersiz maaş için geldim. Ve sertifikasyon kontrol edilmedi. Buraya kim gelecek ve kürek interneti hakkında bilgi sahibi olmak, sadece tembel olmamak, özellikle danışma ilkesine yardımcı oluyor. Her yerde, bu köpeği yiyen ve emekliliğe hazırlayan bir ast vardır. Daha sonra ana şeye karar verirler… Genel olarak, bu ikinci Gürcü, beni sıkıştı ve fırtınalı bir evsiz hafta sonundan sonra beni kapıyı çaldı.

– İçeri gelin, oturun! – gözlerimi kaldırmadan önerdim. – Ne hakkında şikayet ediyorsun?

– Doktor, mide şişmiş, acıtıyor. Evet?

– Belden soyun. – Bana kimin geldiğini anladım ve öğrendim, ancak bir görüş belirtmedim. Ona bir yabancı olarak yaklaştı ve kıllı karnını dinledi.

Highlander’ın içinde bir şey boğuldu ve hummed.

– Mdaaaa … – Çektim, düşündüm, suratını yazıyorum ve dedim. – Tatlım, ne yedin?

– Uryuk. Muhtemelen yıkamayı unuttum. – Gürcüler acı içinde bağırdı.

– Bilirsin, kayısı temelde yapacak bir şey değil. Diyateziniz var.

– ne?

– Genel olarak, hamilesiniz.

– Tee ne? patladı. – Bu kadar hamile olan ne??? Hey, Ty Doktor Teyze, dün seni tanıyorum!! İntikam alıyorsun!!!

– hayır sen nesin Tüm semptomlar tek bir tanıya, hamileliğe yaklaşır.

– Başka bir belirti nedir, gebelik?! Hey wah wah, sen git. Başka bir doktora gideceğim. Kayısı için benden intikam alıyorsun. – ve, gururla zıplayarak, uzaklaştı. Kıkırdadım ve kendime kötü niyetli kıkırdadım ve telefonu aldım, ikinci kliniğin numarasını aradım.

– Alle, Seryoga. Sarı Kar – aynı zamanda bir serseri, ama St. Petersburg Halk Kütüphanesi’nde okudu ve benden daha fazla biliyordu, benden daha çok, o, aptal sorular sormaktan hoşlandığı «gece barınağı» ve bodrumlarına ek olarak ameliyathanede yaşadı. Çukçi, sonuçta, Afrika’da, Çukçi. Bu nedenle, terapötik bölüm başkanı ve benim gibi bir terapist görevini üstlendi. – Hey, Seryoga, Gomiashvili şimdi intestinal zehirlenmelerle size gelecek. Ona hamile olduğunu söyle.

– emin misin?

– Size ne fark eder ki, şunu söyleyin!

– Tamam.

– Yardım edin, aksi takdirde bu kayısı Rusya’ya yakalandı, biz insanlar için doktor sayılmaz…

– Hey, yapacağım kardeşim. – Ve bitti.

Piyasada üzgün ve ağlayan ikinci bir Gürcü daha var. Üçüncü bir Gürcü yanına gelir, küçük ve burnunu tökezleyen bir iskambil destesi karıştırır.

– Hey Givi, bu kadar üzücü olan nedir? Hadi oyunla (eşek) noktaya gidelim mi?!

– Hey wah wah, beni rahat bırak, evet!! Mide görüyor musun? Yeter, zaten oynadı. Baba yakında olacaksın.

– Eeeeeee? – üçüncü Gürcü tökezledi ve durdu, amcasına baktı…

Üstelik soğuk kıştı, St. Petersburg’un yıldönümünden önce, Aziz Nikolaos’un Wonderworker arifesinde, tüm serserilerin ve evsizlerin bekçisi ve tüm Ortodoksların kiliseye hazırlandıkları ve onlarla ne düşündükleri kendi işleriydi. Kendimi, iktidar partisinin tüm çocukluğum ve gençliğimle mücadele ettiği Lenin tanrıçası ile alamadım ve sonra okulu bitirdim, o kadar perestroyka ve ne tür, Ve tanrılar Lenin’den İsa’ya, Yehova’yı istiyorsun, Allah’ı ve Ksna’yı istiyorsun., Yapacağım, Yapmayacağım… Hangisini beğeneceğin veya seveceğin birini seçmek için mi? Ve Tanrı olmadığı gerçeğine sahip olan Komünistler bile, her birinin kendilerine inanmaya başladılar. Modaya uygun ve seçmen gibi. Kıyamet günü, dünyaya paralel, uzaylılar, kısacası, öfkelenip yemek istemeyecek şekilde insanların beynini toz ve toz haline getirin. Her şeyi değiştiriyor. Ve inanç şüphe ve bilgidir ve fanatizm birbirinden önce bir pont. Bir Ortodoksun dediği gibi: Ortodoks Hristiyan değil, Alahakbar’ın herkesi öldürmesi gerekiyor. Kısacası, Tanrı’nın çalışması, bu kişisel bir meseledir. Lavra Ormanı’na oturduk, kışın korktum ve kritik günler için keşişler tarafından stoklanan donmuş kütüklerin şenlik ateşini eritmeye çalıştım ve kentsel ısınmaları var. Ve neden boğulmak? Ve sonra sıcaklığın tadına bakmak için. Evsiz bir yaşamda, özellikle kışın sıcak bir yemek kesinlikle yoksundur. Sosisler, hazır yiyecekler ve diğer hızlı yiyecekler çok sıkıcı hale geldi. Ama asıl şey ilerideydi. Daha sonra Lech geldi ve Humanoid’i takma adıyla aldı. Bölge polisi on iki yaşındayken annesi sigara içmek için çıldırdığı için sigara içmesine izin verdi.

– Büyüme çıkmadı, yani duman. Sovyet döneminde komünist bir düzen olarak gurur duyduğu İnsanoğlu’na dedi. Bir öğretmene tecavüz ettiği için yatılı okuldan moronlar için kovuldu ve istifa etti. Sadece dedim ki:

– Eğer vermezseniz öldürürüm!! – hayatı için korku verdi. İki daha uzun olmasına rağmen, dişleri atının dişlerinden üç küçüktü.

– Peki alkol aldın mı? Ben sordum

– evet. diye cevapladı ve zar zor yanan ateşe oturdu ama. Tarzan bir kez daha lakabını ispatladı. Yine de, bu donmuş kütükleri tutuşturdum. Tecrübeli bir mahkum, on dokuz yıl arkasından hapis, Sovdep’te bıraktı ve demokrasiye girdi, kulübeden çıktılar ve annesinin temizlenmesine yardım ettiler, hemen büyüdükleri ve tüm hayatını bölgeye yaşadıkları için annesinin temizlenmesine yardımcı oldular. O havalıydı, hırsız oldu ve bir dilenci olarak serbest bırakıldı, ama görünce öyle demedi. Profesör-işadamı haline geldi, uygun gözlükler taktı ve dövmelerini deri eldivenlerle ellerine sakladı ve hiçbir şey almadı, Tanrı her şeyi aldı. Sokakta yaşadı ve aldatıcı bir kandırmaca tarafından alınan tüm parayı bir hostele koydu. Bu yüzden şehvetli bir adamdı ve kavgalar yerine iş görüşmelerini tercih etti.