StaVl Zosimov Premudroslovsky - Ditectif Crazy. Ditectif doniol

– Ie, ymwelydd yw hwn, apchi, o Kazakhstan, lle mae chuyka.

– Beth arogl?

– Wel, apchi, cwm Chuiskaya, mae cywarch yn tyfu yno.

– A beth ddaeth yma? – gofynnodd Idota Klop.

– A beth ddaethoch chi yma? – atebodd Idot.

– Ydych chi’n filgi? Cefais fy ngeni yma.

– Onid yw’n edrych fel iddo ddod yma? – Wedi pwyntio bys at y Intsephalopath Patzan.

– Ac yn y talcen? apchi.– ysgydwodd ei drwyn a tasgu eliffantod yn yr Harutun Cawcasaidd.

– Gofynnais, Beth ddaeth yma?

– Symudodd Rodaki. Doeddwn i ddim yn byw yn sâl yno chwaith. – merch yn ei harddegau wedi diflasu.

– A beth, allwch chi ddim anghofio Anasha? Rhuthro?

– Nid wyf yn deall yr hyn yr ydych yn ei olygu? Rwy’n dweud, cachu a sychu ei asyn gyda’i gledr…

– A beth wyt ti mor ddi-chwaeth? Nid y Kents, i gyd yr un peth â chi, a’r dyddiad cau… Deg disgleirio.. Che peidiwch â chwerthin?

– Apchi o leiaf. – ychwanegodd Harutun. – Byd Gwaith – gwrthwynebiad i’r awdurdodau.

Golchodd y plentyn.

– A beth, yn Kazakhstan, nad ydyn nhw’n ei roi am anasha? – Newidiodd Ottila ei naws.

– Wel, fel mater o ffaith maen nhw’n ei blannu, – Rhwbiodd Idot ei drwyn. – ond gweithiais yn gyfreithlon.

– Beth sy’n gyfreithiol? apchi. – synnu Harutun.

– Cywarch wedi’i gasglu? Ay! – Tarodd Ottila yr un bys eto â morthwyl.

– Sut mae e? Rhywbeth chi, apchi, rwyt ti’n gyrru nonsens, schmuck. – Arutun yn taro.

– Ble wnaethoch chi ei ddal? – bug Klop. – bell o fan hyn?

– Na, trwy’r tŷ, yn y sbwriel. Apchi, ac yn bwysicaf oll, mae’n tyfu yno’n gyfartal, fel mewn gardd.. Fe wnaethoch chi blannu, apchi, ci?

– Arhoswch, Harutun,.. dewch ymlaen yma syudy? – archebu Klop.

Aeth Idot yn anfoddog.

– Eisteddwch. Tynnodd Ottila sylw at fwced gyfagos a’i droi drosodd, ond roedd heb waelod. Eisteddodd Idot i lawr.

– Ymestyn eich dwylo i mi, cledrau i lawr… Yma. Nawr, Harutun, dewch â’r papur newydd.

– O ble? apchi.

– Gofynnwch i’ch gwraig..

– Pisyunya, rhowch bapur newydd i mi! apchi.

– Pwy? Pisyunya?

– Apchi, apchi, apchi … – Trodd Harutun yn goch

Idot chuckled.

– Beth wyt ti’n chwerthin? – Trodd Ottila at y porth. «Izolda, dewch â’r papur yma!»

– Cymerwch eich hun! Nid llysfam a dyfwyd i fyny! Isolda snarled.

– Ewch i’w gael. – mewn llais isel anfonwyd y gorporal Klop. Daeth Harutun â’r papur newydd mewn hanner awr, roedd Ottila eisoes wedi llwyddo i alinio cant o ewinedd.

– Beth yw’r fuck aethoch chi am farwolaeth? Dewch ymlaen yma.

Cymerodd Ottila y papur newydd a’i daenu ar yr anghenfil.

– Tri. – archebu’r byg

– Pedwar. – Atebwyd Idot mewn dryswch.

– Beth, pedwar?

– Wel, tri – pedwar – pump…

– Ydych chi’n fy niddanu? poeri yn eich dwylo a thri, tri i dyllau. Dileu eich holl cachu o’ch dwylo.

– Pam?

– Ydych chi am ddangos hyn yn labordy adran yr heddlu ardal?

– Na.

– Yna tri yma ac yn gyflym.

Rhwbiodd y plentyn bêl gyda phys yn gyflym a’i rhoi i Klop.

– Yn? Waw! – synnu Klop.

– Teimlwyd ar unwaith, apchi, llaw gweithiwr proffesiynol.

Pys Ottila wedi’i lapio mewn aur o sigarét o dan ddarn o bapur i fyny. A rhoi taniwr ar dân. Llosgodd a sychodd y papur y pys. Fe wnaeth Ottila ddatblygu pys gyda morthwyl. Wedi llacio gyda thybaco wedi ei ddiberfeddu o sigarét a’i sgorio’n ôl. Wedi’i selio a’i gwblhau ar y diwedd. Rhoddais ddarn o gardbord dirdro o dan y blwch matsis yn y lle hidlo. A chyda’i dafod fe wlychodd ben y sigarét a’i gynnau. Crensiodd y jamb a sugno’r tynnu’n ôl yn uniongyrchol i ysgyfaint y ganolfan a chofiodd am Affrica. Ei fannau agored a’r jyngl. Yn dawnsio oddi tano gyda’r papuascas yn drewi allan o fy ngheg. Olivier o ymennydd dyn du o lwyth cyfagos a ddaeth am halen. Rhyw gyntaf gyda hipi a mwy. Yn y diwedd, fe ddaliodd ei anadl, gan bigo fel swigen, gan ollwng mwg asgellog y gin mewn hyrddiau yn raddol. Cyfoethogwyd ei waed ag ocsigen siriol ac roedd yn teimlo fel pe bai wedi hedfan mewn dim disgyrchiant. Roedd popeth o gwmpas yn llachar ac yn fwrlwm. Daeth plentyndod Ottila a dechreuodd popeth o gwmpas blesio. Dringodd y ci allan o’r bwth a, chan weld syllu gwirion y perchennog, dawnsiodd a gwagio’i gynffon.

– Dim byd yn cachu’ch hun?! – Ni fynegodd ei lais, a rhoddodd y sigarét i Intsephalopath. -on Harutun, dal gafael. Fel arbenigwr, darganfyddwch y gwahaniaeth rhwng cachu a shal.

– A wnes i erioed ei ysmygu. Apchi. Nid wyf yn gwybod sut.

– Fel sigarét, peidiwch â gadael y mwg allan. Rwy’n dweud, peidiwch â’i roi yn llwyr yn eich ceg, gadewch fwlch ar gyfer cyflenwi aer i’r ysgyfaint a thynnu i mewn, tynnu i mewn a pheidio â gadael allan. Tynnwch ef i mewn a’i deimlo y tu mewn i chi.

Cerddodd Harutun drosodd yn araf a chodi’r jamb. Fe wnaeth ysmygu, fel y gorchmynnodd y bos. Ar ôl eiliad, trodd yn llysieuyn a thaflu fel twrci.

– Rhowch y plentyn. – Anghofiodd ac archebodd Ottila Harutun. – Golchwch y jôc o flaen y carchar … – ar ôl hanner awr parhaodd Ottila -Arutun, alle. Am beth ydych chi’n codi i’r entrychion?

– Ah? Rhowch.. – chwifiodd yr hen ddyn a dod at ei synhwyrau. Cyrhaeddodd allan gyda sigarét. Aeth Idot â’r jamb, ei bwffio a’i roi o amgylch yr ardal. Dechreuodd yr ail rownd, a chyn bo hir gorffennodd yr Incephalopath oddi ar y sawdl.

– Wel, beth? – gollwng gafael ar Bedbug. – mwg? Beth ydych chi’n ysmygu, blentyn?

– Belomor. – Cefais becyn o Idot a chymerais sigarét a minnau. Wedi’i gynnal. Fe wnaethon nhw gymryd ac ysmygu.

– Wel, dywedwch wrthyf sut y gwnaethoch dorri cywarch yn gyfreithlon? – Cychwyn Bedbug.

– Heh, a allwch chi ddweud wrthyf ar y dechrau sut gwnaethoch chi apchi ei phlannu’n gyfreithlon? – ychwanegodd Harutun.

– Fel, heh. – Idot pinned. – ar y tractor.

– Beth ydych chi’n ei erlid, salaga? – Cynddeiriog Harutun. – Ar dractor, mae’n crafu. Eisteddwch, bastard! Am oes!!!

– Ie, eisteddwch i lawr, chi, fel arall rydych chi’n sefyll fel bachyn. Yno, eisteddwch ar y porth. – corfforaeth byg gwelyau.

– Yn fyr, roedd y jôc yn ymarferol. – dechreuad Idot.

– A phwy wnaethoch chi astudio? gofynnodd Klop.

– Ydw, ar gyfer gyrrwr-tractor cyffredinol. Wel, fe wnaethant anfon at y cynlluniau, cywarch i lanhau ar gyfer rhaffau. Mae tarpolin ar gyfer eich UAZ o raffau cywarch wedi’i wnïo.

– Dyma sut? – synnu Ottila. – a beth?

– Wel, maen nhw’n fy rhoi ar beiriant cynaeafu canabis.

– A beth yw hyn? gofynnodd Klop.

– Ydw. – Inseffalopath wedi’i gadarnhau.

– A ble ydych chi’n gwybod? – synnu Klop.

«Rydw i yn fy ieuenctid, Apchi,» dechreuodd Harutun, ond parhaodd Idot:

Roedd -… yn gaeth i gyffuriau.

– Caewch i fyny, ci bach! – Roedd Harutun yn gyffrous. – rydych chi’n chwarae, apchi, rydych chi’n eistedd i lawr am amser hir.

– Pwyllwch, Harutun. – Gwenodd Klop. – parhau.

– Wel, yn fy ieuenctid roeddwn i’n byw ac yn astudio yn y Cawcasws yn Sharaga, ac roedd gennym bwnc – galwyd peiriannau amaethyddol. Felly, aethon ni trwy beiriant cynaeafu canabis. Mae hi, upchi, yn glynu wrth Belarus neu MTZ-40. Voot, apchi.

– A beth nesaf? – troi at y plentyn.

– Wel, dwi’n mynd i fyny’r grisiau … – parhad Idot.

– Sut mae e? gofynnodd Klop.

«Ydw, fel cyfuno, apchi, un ar ôl y llall,» esboniodd Intsephalopath. – dim ond datodiad sydd gennym ni, ac, apchi, mae ganddyn nhw ysgol.

– Rwy’n gweld. Felly beth sydd nesaf?

– Wel, dwi’n mynd. – dechreuad Idot.