СтаВл Зосимов Премудрословски - Закопува Забна жаба. Фантазија комедија

– – Застани!! Стасијан замрзна.

– – Кој си ти?? – го праша лидерот од страв – – Јас сум твојот господар, разбираш?

– – Да.

– – Биди повикан, мој роб!

– – Мед … – – Како?

– – Мед…

– – Сениор мува мед?

– – Може едноставно: «летај мед».

– – Летај ме … – Стасијан ја затресе главата. – зошто душо?

– – Слатка, знаеш? Пчелите носат…

– – Мед, или што?

– – Според вас – мед, но според наше мислење – мед. Па, летавме…

Главните мушички се обидоа да ги раскинат шепите, но беше предоцна, и тие одеднаш ги треснаа крилјата, но гравитацијата го држеше врапчето неподвижен, а тој сфати дека треба да скокне и чуруликам:

– – Еурека!!! – и го нанесе грбот како нинџа. Мувите го фатија протокот на воздух и го носеа ќелавиот човек над земјата. Од блискиот контејнер за отпадоци, истата мачка се крена и скокна кон животните зуејќи грутка од кафеава летање.

– – Повисоко, повисоко, летај мед! – викна Стасијан, на јазик што не е разбирлив за луѓето и мачките, но мувите го разбраа и откако петнаесеттиот од другарот јадеше, тие веднаш ги почитуваа неговите наредби, сто проценти. Така, тој стана господар на ројот, а нивниот поранешен лидер доброволно го прифати местото на копилот и се согласи во личност на сите негови роднини дека ако Херр Стасјан не ги проголта, тие ќе бидат подготвени верно да му служат. Така, ќелавиот зрачен врабец влезе во редовите на птици, па дури и, тој почна да лета двапати побрзо од неговите роднини и повисоки, како вистински орел.

Горд орел се залета на небото и виде дека еден конкурент му приоѓа од земја. Пред селото, никој не можеше и немаше право да се искачи на нивото на орелот, а ова …?!? – само брец и игнорамус!! – помисли орел и го грабна Стасијан на мува со шепа, и го донесе на неговиот ужасен, моќен, голем клун.

– – Кој си ти???? тој се изделка, како грамофон, до целото небо и ги нанесе очите како вистински планинар, плукајќи на смрдливата кадаверна плунка од предатор, како микрофонска пејачка и дува од лепење мушички. Неколку стотици мушички беа разнесени веднаш, без шепи.

– – Јаа? Ах, јас сум ова… Орел. – запрепастен, со трепетлив глас, одговори Стасијан. – како ти, ах… исто така предатор.

– – Држете се на сопственикот, ние сме со вас!!! – хорот зуеше и шепна, преостанатите половина милион летаат.

– – Орел, или што?! Да? – Орелот го отвори клунот, толку многу што не само што врапче може да се вклопи таму, туку и муви, од кои воопшто не се плашеше, туку: ги стесни очите и се смири одеднаш.

– – Секако дека сум Ориол!! – викна Стасијан и се обиде да излезе од под канџите на мускулното чудовиште од небото. Но, орелот од детството, како и сите деца, се плашеше од скокоткање и неговата желба да ги уништи поклон и измамник, не успеа. Мувите што ги предадоа врабецот, со сите сили, крилјата и пробосцисот ги крчкаа петицата, нозете на орелот.

– – Аааааааах, аххх!!! – се смееше присилно, вистински предатор на небото, локална географска локација, тогаш не можеше да издржи и да ги разоткрие своите моќни канџи. Спароу ги исправи коските на «рбетот и зазеде горда позиција.

– – Да! Јас сум орел како тебе!! – Спароу лаеше, спуштајќи го својот глас, октава за пет и кашлаше од контратата.

– – А што е тоа, кашлање? – се прашуваше Орел Стасијан повеќе смирено.

– – Простено додека летате. Излупете, пушеле, бали … – одговори со мравки, танцувајќи, врабец.

– – Бале, велите? – треперениот предатор ја гребеше брадата со својата втора шепа. – и што е толку мало?

– – Друга пародија!! Да?! – Без размислување, одговори Стасијан, откако целосно влезе во храброста на уметноста.

– – Еј, повторно се размачкав … – за ќелавиот орел. – И што е толку миризливо? Фу, да се расипам? – Хајлендлер го избриша клунот. – дали се потите

– – Никако, ох мојот постар брат! Јас само, ах … – одговори врабецот како одговор.

– – Извлечена. – му шепна старешината мува Меј, сега копилот. – Кажи дека се повлече, не јадев свежо, расипано срање…

само, јадете многу хотел.

– – Не јадам срање, морон. – возеше Стасијан.

– – Кој, ви шепнува ова? – Слушнав и бев огорчен, орелот беше претпазлив и погледна наоколу.

– – Јас сум јас, мувата мед … – Сакав да се претставам себеси, главниот и единствениот летај во пакетот, но врабецот го предупреди со својот клун, нишајќи од една до друга страна, бидејќи, со показалецот, на децата им е забрането да се воспитуваат.

– – Каков вид брашно е мет? Како се викаш – го изненади праша Игл.