СтаВл Зосимов Премудрословски - Буржуулж Шүдтэй мэлхий. Уран зөгнөлт инээдмийн

Дараа нь Черевич нар SKULLS-ийг явуулсны дараа – хамгаалагчид, харуул хамгаалагчид, луйварчид, паразитууд, хүүхдүүд.

Тэд энэ сэдвээр ганц эвэртэй байв, яг л цавчих мэт, Юлатай адил ээрч, хөлийн яснуудаа дайсны нүүрэн дээр бөмбөрөв. Тэд легионууд эсвэл батальонууд шиг цэцэрлэгүүдийг толгойлж байв… товчхондоо ЕРӨНХИЙ ХҮҮХДҮҮД.

Тэд, Черепковын ахан дүүсийн генералууд, бүх галерейд агуу Галопийн Ботва хэмээх эрхтнийг бүрэн шингээж аваагүй байсан.

Нөхөн үржихүйн үйл явцыг УЧИКХАЛКИ хэмээх ямааны эвэртэй Черевич нарын тусгай бүлгээр хийжээ.

зүгээр л газар нулимс цийлсэн Казул руу үнэрлээд. Тэд хүн бүрийг тодорхой нэг олон тоогоор барималлав: арван Черепков, бас нэг Касулиа; зуун хэдэн арван, нэг генерал; нэг зуун генерал, бас нэг Черевич, бас нэг Эзэн… Багш нар ч гэсэн Учиха байв. Учиагийн охидууд ч бас элитүүдийн адил Казултай байв, гэхдээ зөвхөн нэг удаа.

Тиймээс тэд амьдарсан. Гэхдээ хэрэв Казул нас барсан бол сахлаа өлсгөлөнгөөс болж үхсэн. Харгис хэрнээ орчин үеийн.

Тэд бас өсвөр насны нүхтэй байсан бөгөөд тэнд залуучуудад Галупияагийн ёс зүй болон бусад шинжлэх ухааныг зааж сургасан байв. Ингээд залуу Касулиатай хамт Шард хичээлээсээ зугтаж харанхуй хонгилоор алхав. Тэд нэг дор төрж, хэдэн арван бамбайгаас гарсан бөгөөд зөвхөн тэр л амьд үлджээ. Нэг талаас, тэр аль хэдийн Учалка юм, учир нь тэр өөрийн Казултай, мэдээжийн хэрэг, амьд үлдэх, амьдрах сургуулийн (ShVP) сургуулийн дараа, гэхдээ тэр үүнийг огт ухаарсангүй, учир нь тэр жижиг, тэнэг хэвээр байсан бөгөөд том, зузаан асуудлуудыг олж хараагүй. Колони дахь нууц эмгэг нь хүүхдүүдэд хүрэхгүй идэвхгүй уур амьсгалыг бий болгосон. Үүний шалтгаан нь колони дахь цацраг идэвхт хоол хүнс хангалтгүй байсан тул тэр ганцаараа амьд үлджээ. Мэдээжийн хэрэг, энэ нь өнөөг хүртэл ховор тохиолддог боловч цаг хугацаа өнгөрөхөд доройтол нэмэгдсэн. Хүн бүр үүнийг харж, залуу үеийнхний сэтгэлийг өдөөхгүйн тулд айдаснаас ойлгов.

– – Галупиа байх нь уйтгартай юм … – Пукик нэртэй залуу сахлаа ярианы аялгуу эхэллээ.

– – Тийм ээ, Пукик та мартсан байна, гэхдээ бүх зүйл шоколадтай! – Зулка гэдэг Казулыг сандарч үгүйсгэв. Насанд хүрэгчид Казул нь «иа» төгсгөлтэй – Казулиа, харин залуу – «байхгүй» ба "– Казул» -ийг дурдах нь заншилтай байдаг. Энэ ойлгомжтой юу?? – Исгэлэн, өтгөрч болохгүй, бүх зүйл тосоор дүүрэн байдаг!! Өндөр. Бид төрж, амьд үлдсэн.

– – Мөн ах дүү нар маань бүгд нас барав. – Пукик нурууг хананд нааж, түүний урд эргүүлэв. Сахлаа хараагүй тул гавлын ясыг бүхэлд нь харж, тэр дороо дугуйлан харвал дөнгөж хорин хувь нь анхаарлаа төвлөрүүлж, үлдсэн хэсэг нь хажуугийнх гэж тооцогддог байв.

– – Та хөвөн ноосоор гулсаж байгаа юу сонин байна? – тэр толгойны ар талыг Зулк Пукикийн ястай цохисон, тэр сайхан инээмсэглээд дахин санаа алдав.

– – Ээ, хэхэ, хэхэ – уйтгар гуниг гавлын зүүн талд элсний дусал хэлбэрээр гарч ирэн хацраа эргэлдэн ул мөр үлдээв.

– – Таны суга дээр хаг шиг загатнах нь битгий bzdi! – Зулка хашгираад хөлний ястайгаа Пукик дээр дарав. Товших дуу гарч хонгилын гүнд цуурайтав.

– – Дахин дарна уу! – Пукик асуув.

– – Чэ, чамд энэ таалагдаж байна уу?.. Хүлээгээрэй.. – гээд Казуля арын хавтангийн доор фофан оруулаад түүний гавлын ясны нүхнээс ямар нэгэн хог гарч ирэв.

– – Оооох!!!! – Энэ нь угаалгын өрөө эсвэл шүршүүр гэх мэт угаах ийм арга учраас гавлын яс чичирхийлж хөлдөж байв.

– – Битгий тунгаан бод, зема, давалгааг бүү эргүүл. Бүх зүйл маш супер!!!

– – Би бөхийхгүй … – гээлийн хувьд тэр уянгалаг.

– – Гулзайлгах!.

– – Бөхийж болохгүй..

– – Гулзайлгах!!

– – Бөхийж болохгүй!

– – Гулзайлгах!!!

– – Битгий!!

– – Гулзайлгах!!!!

– – Бүү бөхий!!!

– – Гулзайлгах, гулзайлгах, гулзайлгах, гулзайлгах, гулзайлгах, гулзайлгах!!!!! – Зулка гүнзгий амьсгаа аван хашгирав – Ааааааа!!!!!!!

– – Гахай шиг бүү уйл. – Пукик явлаа.

– – Мөн «гахай» гэж юу вэ?

– – Мэдэхгүй болохоор надад ийм зүйл тохиолдсон.

– – Хаанаас вэ?

– – Тэмээнээс.

– – Тэмээ юу? Энэ ямар үг вэ?

– – Аан?.. Тийм ээ, бас «гахай» шиг. Намайг тайван орхи!

– – Аа! Тийм ээ, тайвшир.

– – Юу, «aaaaa»? – гэж Пукик таслав.

– – Тийм ээ, би ойлгосон уу?! – Зулка нүдээ анив.

– – Юу, «ойлгосон»?

– – Тэр «гахай» бол «тэмээ», «тэмээ» бол..

– – «гахай»! – сахлаа нэмж, хананаас өөр үндэс түүж авав. – Гэрэлтэхгүй байна… Та идэхийг хүсч байна уу? – гээд нүд рүү нь наалаа.

– – Өөө.. – тэр нулимж байв. – Тийм ээ, та юу иддэг вэ, гэхдээ идээрэй. Эргэн тойрноо хар. Бүх зүйл сайхан байна, харанхуй..