Хамитджан — тат. (а.-п.) Хамид + Джан.
Хамиткамал — тат. (а.) Хамид + Камал.
Хамитхан — тат. (а.-т.) Хамид + Хан.
Хамитшах — тат. (а.-п.) Хамид + Шах.
Хаммад — а. КСИ «часто восхваляющий [Аллаха]».
Хамматвали — тат. (а.) Хаммад + Вали.
Хамматгали — тат. (а.) Хаммад + 'Али.
Хамматгарай — тат. (а.-т.) Хаммад + Гарай.
Хамматтата — тат. (а.) Хаммад + Ата.
Хамматджан — тат. (а.-п.) Хаммад +Джан.
Хамматнур — тат. (а.) Хаммад + Hyp.
Хамматсабир — тат. (а.) Хаммад + Сабир.
Хамматшах — тат. (а.-п.) Хаммад + Шах.
Хамматъяр — тат. (а.-п.) Хаммад + Йар.
Хаммуд — (а.) Хамуд.
Хамра — а. «красный».
Хамрсис — п. «спутник».
Хамро — тадж. узб. (п.) Хамрах.
Хамуд — а. «достойный похвалы; благодарный».
Хан — т. КСИ «правитель, повелитель, властелин»; титул
тюркских правителей. Ханали — п.-а. Хан + 'Али.
Ханафи — т. (а.) «последователь мазхаба имама Абу Ханифы».
Ханбаба — т.-п. Хан + Баба.
Ханбакты — тат. «хан родился».
Ханбал — а. «твердый сторонник религии»; сокр. ф. имени
Ахмада б. Ханбала, великого мусульманского ученого.
Ханбала — аз. (т.) Хан + Бала.
Ханбарс — тат. (т.) Хан + Барс.
Ханбек — тат. (т.) Хан + Бек.
Ханбик — тат. (т.) Хан + Би.
Ханбирде — тат. (т.) Хан + Бирде.
Ханбулат— тат. (т.) Хан + Булат.
Хангали — тат. (т.-а.) Хан + 'Али.
Хангарай — тат. (т.) Хан + Гарай.
Хангелды — каз. туркм. (т.) Хангилде.
Хангилде (Ханкилде) — т. Хан + Килде.
Хандавлет — тат. (т.-а.) Хан + Даулат.
Хандан—п. «радостный, счастливый».
Хандаур — тат. (т.-а.) Хан + Давр.
Хандемир — аз. (т.) Хантемир.
Ханджал — т. Ханджар.
Ханджан — т.-п. Хан + Джан.
Ханджахан — т.-п. Хан +Джахан.
Ханджар — т.-п. «кинжал».
Ханджарбек — т. Ханджар + Бек.
Ханзаде — п. «потомок хана, высокородный».
Ханзаман — тат. (т.-а.) Хан + Заман.
Ханзафар — тат. (т.-а.) Хан + Зафар.
Ханзар — тат. (п.) Ханджар.
Хани — п. «ханский».
Ханибек — т. Хани + Бек.
Ханидавран — т-п. «повелитель своей эпохи».
Ханиджахан — т.-п. «повелитель мира».
Ханим — т. стяж. ф. от Ханмухаммад.
Ханимбахадур — т.-п. Ханим (мой хан) + Бахадур.
Ханислам — тат. (т.-а.) Хан + Ислам.
Ханиф — а. КСИ «истинно верующий, правоверный».
Ханиф ад-Дин (Ханифуддин) — а. А. «придерживающийся
истинной религии».
Ханифа — а. название арабского племени.
Ханиф Аллах (Ханифуллах ) — а. «истинно верующий
[слуга] Аллаха».
Ханифджан — тат. (а.-п.) Хан + Джан.
Ханифетдин — тат. (а.) Ханиф ад-Дин.
Ханиханан —т.-п. «главный хан», букв, «хан ханов».
Ханкай — тат. (т.) уменьш. ф. от Хан.
Ханкелди — т. Хангилде.
Ханкул — т. Хан + Кул.
Ханлар — т. «(хан) над ханами», сокр. ф. Ханмурат — тат. (т.-а.)
Хан + Мурад.
Ханмурза — тат. (т.-п.) Хан + Мурза.
Ханмухаммет — тат. (т.-а.) Хан + Мухаммад.
Ханнади — тат. (т.-а.) «хан, который зовет, призывает».
Ханнан — а. «добродетельный, милосердный; испытывающий
жалость».
Хансаит — тат. (т.-а.) Хан + Сайд.
Хансияр — тат. (т.) Хан + Сияр.
Хантемир — т. Хантимер.
Хантимер — т. Хан + Тимер.
Хантуган — тат. (т.) «хан родился».
Хантюра — тат. (т.) Хан + Тура.
Ханун — а. «сострадательный, милостивый, любящий,
обладающий нежным сердцем, мягкосердечный».
Ханханан — т.-п. Ханиханан.
Ханчура — тат. (т.-а.) Хан + Чура.
Харир — а. «шелк».
Харис —а. КСИ 1. «хлебопашец, пахарь»; 2. «страж,
хранитель, защитник».




Харисетдин — тат. (а. Харис ад-Дин ) «хранитель, страж
религии».
Харисхан — тат. (а.-т.) Харис + Хан.
Хариф — а. «товарищ».
Харрас — а. «страж, хранитель, защитник».
Харрасетдин — тат. (а. Харрас ад-Дин) «хранитель,
страж религии».
Харун— а. (др.-евр. «горный»; Аарон). Имя пророка
Читать дальше