Фасах — а. 1. «приятный, симпатичный»; 2. «красноречивый».
Фассисат — а. «красноречие».
Фасахетдин —тат. (а.) Фасих ад-Дин.
Фасих —а. «сладкоречивый, красноречивый».
Фасих ад-Дин (Фасихуддин) — а. Л. Фасих +Дин.
Фасих ар-Рахман (Фасихуррахман) — а. Л. «красноречивый [по
воле] Милостивого [Аллаха]».
Фасихджан — тат. (а.-п.) Фасих + Джан.
Фасихерахман — тат. (а.) Фасих ар-Рахман.
Фасхетдин — тат. (а.) Фасих ад-Дин.
Фатали —п.-а. Фатхали.
Фаталишах —п.-а. Фатхалишах.
Фатин — а. «способный, хваткий, расторопный»; «юноша».
Фатир — а. «создатель, творец».
Фатих — а. 1. «открывающий, начинающий»; 2. «победитель,
завоеватель».
Фатихали — п. (а.) Фатих + 'Али.
Фасихгарай — тат. (а.-т.) Фатих + Гарай.
Фатихджан — тат. (а.-п.) Фатих + Джан.
Фаттах — а. «победитель», «открыватель».
Фаттах ад-Дин (Фаттахуддин) — а. Л. «открывающий
путь к религии».
Фаттахетдин — тат. (а.) Фаттах ад-Дин.
Фатулла — п. (а.) Фатх Аллах.
Фатх — а. «открытие; успех, победа».
Фатхали — п. (а.) Фатх + 'Али.
Фатхалишах — п. Фатх + 'Али + Шах.
Фатх Аллах —п. тат. (а.) «[дарованная] Аллахом победа».
Фатхевали — тат. (а.) Фатх + Вали.
Фатхегали — тат. (а.) Фатх + 'Али.
Фатхегаллам — тат. (а.) Фатх + Аллам.
Фатхелджан —тат. (а.-п.) Фатх + Джан.
Фатхелислам — тат. (а.) «успех, победа ислама».
Фатхелкабир — тат. (а.-п.) «победа Всевышнего [Аллаха]».
Фатхелтаиб— тат. (а.) Фатх + Тайиб.
ФатхеpaxuM — тат. (а.-п.) «победа Милосердного [Аллаха]».
Фатхиахмет — тат. (а.) Фатх + Ахмад.
Фатхинур — тат. (а.) Фатх + Hyp.
Фатхихан— п. (а.-т.) Фатх + Хан.
Фатхихан — п. (а.-т.) Фатх + Хан.
Фатхияздан — тат. (а.-п.) Фатх + Йаздан.
Фатхияр — тат. (а.-п.) Фатх + Йар.
Фатхмухаммад — п. (а.) «победа Мухаммада».
Фатххан — п. (а.-т.) Фатх + Хан.
Фаухи — а. «ароматный».
Фахд — а. «леопард, рысь, пантера».
Фахер — н.-п. Фахир.
Фахим — а. «понятливый; разумный, рассудительный,
ученый, многознающий».
Фахир — а. «отличный, превосходный, достойный гордости».
Фахми — а. «понятливый; умный, образованный».
Фахр — а. «честь, гордость, слава».
Фахр ад-Даула (Фахруддавла) — а. Л. «слава, гордость
государства».
Фахр ад-Дин (Фахруддин) — а. Л. «слава, гордость религии».
Фахр Аллах (Фахруллах )—тат. (а.) «слава Аллаха», в
значении: «раб Аллаха, достойный гордости».
Фахри — п. (а.) сокр. ф. от Фахр ад-Дин.
Фахреддин — аз. (а.) Фахр ад-Дин.
Фахреланам — тат. (а.) «слава, гордость рода человеческого».
Фахрелбаки — тат. (а.) «слава Вечноживущего [Аллаха]».
Фахрелгалам — тат. (а.) «слава, гордость вселенной».
Фахрелиман — тат. (а.) «слава, гордость веры».
Фахрелислам — тат. (а.) «слава, гордость ислама».
Фахретдин — тат. (а.) Фахр ад-Дин.
Фахриахмет — тат. (а.) Фахр + Ахмад.
Фахригаллам — тат. (а.) Фахр + 'Аллам.
Фахригалам — тат. (а.) Фахр + Алом.
Фахриддин — тадж. узб. (а.) Фахр ад-Дин.
Фахризада — тат. (а.-п.) Фахр + Зада.
Фахрирахман — тат. (а.) «слава Милостивого [Аллаха]».
Фаххам — а. «умный, способный, понятливый».
Фаяд (Фаяз ) — а. «обильный, прещедрый».
Фаязнур — тат. (а.) «щедрое, обильное сияние».
Февзи — н.-п. Фавзи.
Федаи—н.-п. (а.) Фидаи.
Фезли — аз. Фазли.
Фейзи — аз. Файзи.
Фейзулла — аз. (а.) Файз Аллах.
Фердоуси — н.-п. Фирдоуси.
Феришта — п. Фаришта.
Фида — п. (а.) «жертва, самоотверженный».
Фидаали — п. (а.) Фида + 'Али.
Фидает — аз. (а.) «готовность на самопожертвование».
Фидаи — п. (а.) «самоотверженный борец».
Фидаил — а. Фадаил.
Фидаислам — тат. (а.) «самоотверженный слуга ислама».
Фидамухаммад — п. (а.) Фида + Мухаммад.
Фидсисусайн — п. (а.) Фида + Хусайн.
Фикран — а. «мыслящий».
Фикрат — а. «идея, мысль».
Фикрет — аз. (а.) Фикрат.
Фирас — а. «проницательность».
Фираса — а. «проницательность, острота ума; интуиция».
Фирдавс — тадж. (п.) Фирдаус.
Фирдаус — п. «райские сады».
Фирдус —н.-п. Фирдаус. Фируз — п. Пируз.
Читать дальше