Александр Булыка - Расейска-беларускi слоўнiк для школьнiкаў

убыстрить паскорыць

убыток страта

убыточный стратны

уважаемый паважаны; шаноўны

уважать паважаць; шанаваць

уважение павага, пашана

уважительность паважлiвасць

уважительный 1) уважлiвы; 2) паважлiвы

увал адхон, узгорак

увалень цяльпук

увальчивый увалiсты

уведомитель паведамляльнiк

уведомительный паведамляльны

уведомить паведамiць

уведомление паведамленне

увезти павезцi, вывезцi; звезцi

увеличение павелiчэнне, пабольшанне

увеличительный павелiчальны

увеличить павялiчыць, пабольшыць

уверение упэўненне, упэўнiванне, запэўнiванне

уверенность упэўненасць

уверенный упэўнены, перакананы

уверить упэўнiць, запэўнiць, пераканаць

увернуть укруцiць

увернуться 1) адхiнуцца, адхiлiцца; 2) перен. выкруцiцца, ухiлiцца

увеселительный забаўны, забаўлiвы, пацешлiвы

увеселить развесялiць, забавiць, пацешыць

увесистый важкi

увести павесцi, вывесцi, завесцi; звесцi

увечить нявечыць, калечыць

увещать угаворваць; павучаць

увидеть убачыць, угледзець

увлажнение увiльгатненне, звiльгатненне

увлажнить зрабiць вiльготным, увiльгатнiць

увлекательный захапляючы, займальны; чароўны

увлечение 1) уцягненне, захоплiванне; 2) захапленне

увлечь 1) уцягнуць, захапiць; 2) перен. зачараваць; прывабiць

увод 1) адвод, звод; 2) выкраданне, крадзёж; 3) тех. адхiленне

увоз вываз; адвоз, звоз

уволить звольнiць; вызвалiць

уволочь 1) павалачы, звалачы; 2) украсцi, сцягнуць

увольнение звальненне, вызваленне

уворовать украсцi

уврачевать уст. вылечыць

увядание завяданне; змарненне

увядший звялы, завялы

увянуть звяць, звянуць; змарнець

угадыватель угадчык, угадвальнiк

угар чад

угарный чадны

угасить 1) загасiць, патушыць; 2) перен. заглушыць, падавiць

угаснуть 1) патухнуць, пагаснуць, згаснуць; 2) перен. памерцi, сканаць

угасший патухлы, пагаслы, згаслы

углерод хим. вуглярод

углеснабжение вуглезабеспячэнне

углубитель тех. паглыбнiк

углубить паглыбiць

углубление 1) паглыбленне; 2) заглыбленне, упадзiна

угнать 1) пагнаць, адагнаць; 2) разг. украсцi

угнетатель прыгнятальнiк

угнетать прыгнятаць

угнетение 1) прыгнятанне; прыгнечанне; 2) прыгнёт

угодить 1) дагадзiць; 2) трапiць

угодничать дагаджаць; падлашчвацца, падлiзвацца

угодничество дагаджанне; падлашчванне, падлiзванне

угодный пажаданы; патрэбны; прыдатны

угождать дагаджаць, наравiць (каму-небудзь)

угождение дагаджанне, нараўленне

угол 1) мат., физ. вугал; 2) рог (стала); 3) кут

уголёк вугольчык

уголовный крымiнальны

уголок 1) ражок (стала); вуглiк (дома); 2) куток

уголь вугаль

угольный вугальны

угон 1) выган, адгон (дзеянне); 2) выкраданне, крадзеж; 3) ж.-д. угон

угонщик згоншчык, злодзей (машын)

угореть учадзець

угостить пачаставаць

угощение 1) частаванне; 2) пачастунак

угрожать пагражаць, гразiць

угроза пагроза

угрюмость панурасць, хмурнасць, пахмурнасць

угрюмый пануры, хмурны, пахмурны

удавить задушыць, удушыць

удавка спец. пятля, зашмарга

удалить 1) аддалiць; 2) выдалiць, выправадзiць, выгнаць; 3) выдалiць, выразаць; ачысцiць

удаль удаласць, маладзецтва; адвага

ударение нацiск

ударный лингв. нацiскны (склад)

удвоение падваенне

удвоенный падвоены

удел доля, лёс

удерж: без удержу без упыну (упынку)

удержать 1) утрымаць, стрымаць; 2) вылiчыць, павылiчаць

удешевить патаннiць, зменшыць цану

удивительный 1) дзiўны; 2) дзiвосны, цудоўны

удивить здзiвiць

удивление здзiўленне; дзiва

удила цуглi

удилище вудзiльна

удлинение падаўжэнне

удлинитель тех. падаўжальнiк

удлинить падоўжыць

удобный 1) зручны; 2) выгодны, ёмкi; 3) с.-х. прыдатны (аб зямлi)

удобоваримый 1) легкатраўны, лёгкi для страўлення; 2) перен. лёгкi для разумення; даходлiвы

удобочитаемый лёгкачытэльны, лёгкi для чытання

удобство зручнасць, ёмкасць; выгода

удовлетворение задавальненне, здавальненне

удовлетворительно здавальняюча

удовлетворительный здавальняючы

удовлетворить 1) задаволiць, здаволiць; 2) забяспечыць

удовольствие 1) задавальненне, прыемнасць; 2) забава, уцеха; жить в своё у. жыць як душа жадае, жыць без клапот

удорожание падаражэнне

удорожить падаражыць, зрабiць даражэйшым

удостоверение 1) сведчанне (дзеянне); 2) пасведчанне (дакумент)

удостоверить пасведчыць; засведчыць

удосужиться знайсцi час, сабрацца

удочка вудачка

удрать разг. уцячы