Jerzy Pilch - Bezpowrotnie Utracona Leworęczność

Wracam do domu i raz jeszcze kartkuję listy Stempowskiego i Giedroycia, i uprzytamniam sobie, że zarzut romantycznej skłonności do zwierzeń stawia Stempowski Gombrowiczowi. Jest bardzo niedobrze. Z tysiąca powodów jest bardzo niedobrze. Ogród pustoszeje, pełzną jadowite węże, podnoszą się wody, kota brakuje, tęsknota człowieka dławi jak rzemień i jesz- cze na domiar wszystkiego Stempowski myli się co do Gombrowicza.

[1]Zaczęte w Święto Reformacji ostatniego października 1997.

[2]Parafraza literacka. W oryginale, w opowiadaniu Mrożka „Z ciemności”, na piszącego patrzy „ryj świński”.

[3]Stanisława Valis Schyleny, Zachowane w pamięci. Ludzie wiślańskiego „żacisza”, przedmowa Jan Kropp, Wisła 1998.

[4]Pod tym mianem, mianem Starego Kubicy, był powszechnie znany. Wtajemniczeni wiedzieli, że jego prawdziwe imię jest Pilch Paweł.

[5] Amnezja in litteris umieszczona jest w najsłabszej książce Patricka Suskinda Trzy historie i jedno rozważa- nie , Wydawnictwo Znak, Kraków 1998. Boski, jak zwykle, przekład Małgorzaty Łukasiewicz. Sam pisałem, że lubię i wzruszają mnie słabsze książki świetnych autorów, nadaje im ta słabość jakiś ludzki rys. Gdzie i kiedy taką uwagę dałem nie pamiętam. Jeśli cudze tekst pamięta się wybiórczo, swoich nie pamięta się wcale. I to też jest dobre. „Trzeba to zapisać i przestać o tym myśleć”, jak powiedział (nie mam ochoty udawać, że nie pamię- tam) Artur Międzyrzecki.