Генрих Бёлль: Бiльярд а палове дзесятай

Чатыры супрацоўнiкi Кронэравай кавярнi? Прынеслi падарунак, ад якога, на тваю думку, я не павiнен адмовiцца? Добра, тады няхай заходзяць.

Два кельнеры i дзве буфетчыцы асцярожна прайшлi ў дзверы, несучы з сабою прастакутную дошку, даўжыня якой была нашмат большая за шырыню; тое, што стаяла на ёй, было накрыта снежна-белым палатном; стары здрыгануўся: можа, труп? Цi тое, што тырчала, нiбы кiй, угару было носам нябожчыка? Яны неслi дошку асцярожлiва, нiбы гэта быў найкаштоўнейшы мярцвяк; запанавала поўная цiшыня; рукi Леаноры, якая складала букет, знерухомелi ў паветры; Рут трымала ў руках вiншавальны адрас з залатою аблямоўкаю, Марыяна забылася адставiць убок парожнi кош.

— Hе, не, — цiха сказаў стары, — калi ласка, на падлогу ставiць не трэба; дзецi, прынясiце сюды дзве падстаўкi для планаў.

Гуга i Ёзэф прынеслi з кута дошкi-падстаўкi, паставiлi iх пасярэдзiне кабiнета на стосы 1936–1939 гадоў; зноў запанавала цiшыня, пасля таго як абодва кельнеры i абедзве буфетчыцы паставiлi дошку з невядомым прадметам на падстаўку, потым сталi каля ўсiх чатырох яе вуглоў, узялiся за рагi палатна i па кароткай, рэзкай камандзе старэйшага кельнера паднялi яе.

Стары пачырванеў, падскочыў да мадэлi з цеста, падняў рукi, як барабаншчык, што збiраецца пачаць адбiваць гнеўныя гукi марша, i нейкую хвiлю ўсiм здавалася, што ён расчаўпе кулакамi гэты салодкi твор мастацтва; але тут ён раптам апусцiў кулакi, рукi бяссiльна павiслi з абодвух бакоў цела; пасля стары цiха засмяяўся, пакланiўся дзяўчатам-буфетчыцам, потым абодвум кельнерам, а выпрастаўшыся, выцягнуў з пiнжака свой кашалёк i даў усiм чатыром па купюры на чай.

— Калi ласка, — сказаў ён спакойна, — перадайце фраў Кронэр маю шчырую падзяку i таксама скажыце, што надзвычай важныя акалiчнасцi прымушаюць мяне адмовiцца ад маiх сняданкаў… важныя акалiчнасцi — каб ад заўтрага больш не снедаць у Вашай кавярнi.

Ён перачакаў, пакуль кельнеры i буфетчыцы выйшлi з дому, а потым голасна прамовiў:

— Ну, дзецi, а цяпер падайце мне вялiкi нож i талерку пад тарты!

Ён адрэзаў кавалак ад вежы касцёла Святога Антонiя i перадаў талерку Роберту.

Словы з нацысцкай песнi. (Заўв. перакладчыка.)

Першы сярод роўных (лац.).

Назарэцяне — група нямецкiх мастакоў-рамантыкаў пачатку XIX стагоддзя.

Мая вiна, мая вiна, мая найвялiкшая вiна (лац.).

Апякун i суддзя царкоўнай архiтэктуры (лац.).

Акрыляйце, нябёсы, зверху, а воблакi хай пралiваюць праўду (лац.).

Рыхард Дэмель (1863–1920) — нямецкi паэт-iмпрэсiянiст.

Хлеб (франц.).

Памятай: ты — прах i ў прах ператворышся зноў (лац.).

Мне шкада (англ.).

Двайны антрэкот (франц.).

Розныя граматычныя формы часу ад нямецкага дзеяслова «leben» "жыць".

Даруйце (англ.).

"Госпадзе, памiлуй" (грэч.).

Няхай прыме Госпад ахвяру з рук тваiх дзеля хвалы i славы iмя свайго… (лац.).

…а таксама дзеля карысцi нашае i ўсёй святой Царквы сваёй (лац.).

Да пабачэння (франц.).

Пачуццё самоты (англ.).

Hе, сэр, не, не (англ.).