Amy Blankenship - Schaduw Van De Dood (Door Bloed Gebonden Boek 8)

In de slaapkamer bleef Envy geduldig terwijl mevrouw Tully haar met een geoefend oog bekeek. Ze fronste echter toen mevrouw Tully niet veel meer deed dan een hand op haar voorhoofd drukken.

Mevrouw Tully ging uiteindelijk op het bed naast de roodharige zitten en debatteerde over hoe het onderwerp te benaderen. Ze had een vrij goed idee van wat er mis was met Envy, maar wist niet zeker of ze iets met Chad in de kamer moest zeggen.

Toen ze de bezorgde uitdrukking op haar gezicht zag, vulden de ogen van Envy zich met bezorgdheid. “Is er iets mis met mij?”

“Ik zou niet zeggen dat er iets mis is,” begon mevrouw Tully, “maar ik weet niet zeker of dit de juiste omgeving is om u mijn vermoedens te vertellen.”

Envy glimlachte: “Wat het ook is, je kunt het vertellen ook met Chad hier.”

Mevrouw Tully zuchtte, ze hield van Trevor als haar eigen kleinzoon en wist dat hij Envy als zijn partner had geclaimd voordat de vrouw besloot het pak van Devon te accepteren. Het was nu de vraag welke man verantwoordelijk was voor het flauwvallen van Envy.

“Weet je zeker dat je wilt dat je broer blijft?” Vroeg ze opnieuw.

Chad leunde achterover in de stoel waarin hij zat en sloeg zijn armen over zijn borst: “Ik wil het weten mevrouw Tully. Op dit moment zou ik niet weggaan, zelfs als je me probeerde weg te krijgen. Ze is mijn kleine zusje.”

“Goed, onthoud dat er twee mannen vlak voor de deur zijn die je zullen horen als je je stem verheft.” Ze gaf een strenge waarschuwing voordat ze naar Chad wees. “Ik wil geen piepje uit je horen, begrijp je?”

“Ja mevrouw,” zei Chad, plotseling het gevoel dat hij weer twaalf jaar oud was en in het kantoor van de directeur stond.

“Je bent meer dan waarschijnlijk zwanger,” zei mevrouw Tully met een abrupte maar gefluisterde stem en wees toen weer naar Chad toen zijn mond openviel en hij als een Jack-in-the-Box opstond uit de stoel.

Envy schudde haar hoofd en trok aan de hand van Chad totdat hij naast haar op het bed ging zitten. “Mevr. Tully, dat kan niet kloppen. Ik gebruik anticonceptie sinds ik mijn eerste date had,” fluisterde ze en zorgde ervoor dat ze het voorbeeld van mevrouw Tully volgde nu ze begreep waarom.

Mevrouw Tully fronste sympathiek naar de meisjes-naïviteit: “Geen van de mannen in de hal zijn menselijke Envy ... anticonceptie heeft nooit tegen hun potentie gewerkt. Op het moment dat je die grens overschreed, was het medicijn volkomen nutteloos.”

Envy slikte hard en ze werd plotseling bleek. “Beiden,” herhaalde ze de woorden van mevrouw Tully en haar ogen werden groot. Ze had haar maandelijkse periode niet meer gehad sinds een paar weken voordat ze Devon had ontmoet ... ze had geen idee wie de vader zou zijn.

“Hoe weet je dat er iets mis is met haar?” Siste Chad zachtjes. “Heb je geen bloedtest nodig voor zoiets?”

Envy stemde stilzwijgend in met Chad, hij wilde meer dan alleen maar iemand die naar haar keek en zei: “Als het waar is, kun je met de bloedtest ook zien wanneer het gebeurde ... toch?”

Mevrouw Tully knikte en trok haar medische tas op haar schoot. Ze snuffelde rond en haalde een injectienaald tevoorschijn: “Ik kan het u over een paar dagen zeker laten weten.”

Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

Прочитайте эту книгу целиком, на ЛитРес.

Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.