Dawn Brower - Kısmet Koyu

“Hoş Tesadüflere uğrar ve ona Esmeralda’nın yardıma ihtiyacı olduğunu söylerim.” Tristan, Nicholas’a göz kırptı. “Konu Strange ailesinin kadınlarına geldiğinde, alabildiğin tüm yardımı alman gerekir. Esme günün geri kalanı için çoktan dükkândan ayrıldı. Sonrası için ateşli bir randevusu var.”

“Bu randevu seni rahatsız mı ediyor?” diye sordu Nicholas.

“Hayır” diyerek başını salladı Tristan. “Biz sadece arkadaşız. Kalbim bir başka Strange kadınına ait. Bir gün o geri dönecek. Her zaman dönerler.”

Nicholas kaşlarını çattı. “Nasıl bu kadar emin olabilirsin?”

“Bu kasaba onları çağırır. Bu her neyse hep aynı şeyi yaparlar. Bunu tam olarak açıklayamıyorum.” Bir anlığına sustu ve sonra devam etti, “Bir sihir gibi. Her şey olabilir, hem de en beklemediğin anda. Aşk böceğinin burada kaç kişinin üzerine konduğunu bir bilsen? Kasaba sanki sevgilileri bir araya getirmek için yaratılmış gibi.” Genç adam kafasını salladı, “Belki bu sadece benim hüsnü kuruntumdur. Buna inanmak zorundayım, yoksa sevdiğimi sonsuza kadar kaybederim.”

“O kim?” Bu kişinin Holly olduğunu düşünmedi genç adam, aksi halde Tristan ona yardımcı olmazdı. Nicholas geçen birkaç saat içerisinde birden fazla Strange kadını ile tanışmıştı. Hiçbiri Tristan’ın aşkı olamazdı. Hepsinin kasabada kendi iş yerleri vardı. Aşık olduğu kadın kasabadan arkasına bakmadan ayrılmış gibi konuşmuştu Tristan.

“Holly’nin ikiz kız kardeşi Sage.”

Bu cevapta Nicholas’ı rahatsız eden bir şey vardı. Eğer Sage’i elde edemez ise Holly’nin dikkatini çekmeye çalışabilir miydi? Eğer ikizlerse… “Nereye gitti?”

“Büyük şehirde bir organizasyon planlama şirketi var. Orada kendi adını duyurmaya çalışıyor. Sage, Kısmet Koyu kasabasına damgasını vurmak istemeyen tek Strange ailesi üyesi. Onlarla ortak olan tek yanı saçlarının rengi. Başka hiçbir şeyi benzemez.”

“O ve Holly birbirlerine benzemiyor mu?”

Tristan kafasını salladı. “Hayır, çift yumurta ikizi değiller.”

Bir sebeple Nicholas’ın içi rahatladı. Holly’i tamamen kendine istiyordu ve onun başka birine benzediği düşüncesi hiç hoşuna gitmemişti. Sahiplenme düşüncesi kafasında şekillenirken, kaşlarını çattı. O anda Holly ile ilgili aklına tek bir kelime vardı. Benim .

“Bana çok yardımcı oldun. Teşekkür ederim.”

“Önemli değil.” Tristan kasayı kapatıp, her şeyi toparlayıp düzenledi. Nicholas’a bir tomar anahtar verdi. “İşin bittiğinde, dükkânı kapadığından emin ol. Anahtarları Holly’e ver. Onları Hoş Tesadüflerden alırım. Yarın dükkânı Esmeralda açacak, bu yüzden anahtarlara yarına kadar ihtiyacım yok.”

Nicholas şimdiye kadar karşısındakine bu kadar güvenen insanlarla karşılaşmamıştı. Belki bu küçük kasaba hayatına özgü bir şeydi... Tristan onu neredeyse hiç tanımıyordu ama ona dükkânın anahtarlarını veriyordu. Neden tamamen yabancı birine bunu yapıyordu ki? “Bana güvenebilirsin.”

“Biliyorum.” dedi esrarengiz bir sesle. “Aksi halde, yardımımı istediğin anda seni dışarı atardım. Dediğim gibi… Kısmet sihirli bir yerdir. Bunu göreceksin.”

Bu sözlerle Tristan, Cadı Kazanı’ndan çıktı ve Holly'yi beklemesi için Nicholas'ı yalnız bıraktı. Genç kadının sürprizden hoşlanmasını ve daha önceki kabalığı için onu affetmesini umuyordu. Nicholas, nadiren dürtüleriyle hareket ederdi, ama Holly onun bir şeyler istemesine neden olmuştu. Genç kadını istiyordu.

Tristan genç kadından Cadı Kazanı’na uğramasını istemişti. Esmeralda’nın ne için ona ihtiyacı olabilirdi ki? Holly bu suratsız halinden hiç memnun değildi. Tek istediği evine gitmek ve kanepesinde kıvrılıp uyumaktı. Kakao Tadımı büyük bir başarıyla sonuçlanmıştı. Hangi dükkânın en iyi kakaoya sahip olduğuna ilişkin oylama sonuçları haftanın ilerleyen günlerinde açıklanacaktı. Belki akşam yemeği için Esmeralda ona katılmak isteyebilirdi. Holly, Nicholas’ın davetini kabul etmeliydi. Eğer ona dostça davranmış olsaydı, belki genç adam onu akşam yemeğine davet edebilirdi. Genç adam istediğinde Hoş Tesadüfler dükkânından ayrılamamış olabilirdi, ama tüm akşamı boştu.

Holly içini çekti ve Cadı Kazanı dükkânının kapsını iterek içeri girdi. Dükkânın içi küçük beyaz ışıklarla süslenmişti. Sonunda Tristan ve Esmeralda Noel süslerini asmaya karar vermişti anlaşılan. Dükkânın daha eğlenceli gözükmesi için yaklaşık bir haftadır onları bu konuda taciz ediyordu. Dükkândaki diğer ışıklar kapalıydı. Sadece küçük ışıklar etrafı aydınlatıyordu. Genç kadın “Esme!” diye seslendi. Cevap yoktu. Holly, dükkânın içerisine doğru ilerlerken önüne çıkan büyük gölgeyi görünce bağırdı.

“Seni korkutmak istememiştim.” Nicholas genç kadına daha da yaklaştı. “Bunun güzel bir sürpriz olmasını istemiştim.”

Tristan ve kuzeni ona oyun mu oynamıştı? Nicholas’a ilgi duyduğunu nereden bilebilirlerdi ki? Aslında önemli değildi, ama ilk karşılaştıklarında bunu onlara soracaktı. Akşamı Nicholas ile geçirmeyi istemişti ve işte şimdi gerçekleşiyordu. Asıl soru, bu arzusunu genç adama ne kadar belli etmek istediğiydi. “Sorun değil. Kuzenim Esmeralda’yı görmeyi beklerken seni görmek şaşırtıcı oldu.”

“Beni affet.” dedi genç adam. “Seni yeniden görmem gerekiyordu ve bu da iyi bir fikir gibi gelmişti.”

Holly genç adamın neler yaptığına acele etmeden baktı. Masaların bir tanesinin ortasında yer alan vazo içinde en sevdiği pembe ve beyaz zambaklar vardı. Onların yanında iki boş kadeh ile bir şişe beyaz Riesling şarabı duruyordu. İki tabağın üzerinde muhtemelen yemeği sıcak tutmak üzere konulmuş örtüler vardı. Genç adam en sevdiği şeyleri bulduğuna göre, en sevdiği yemeği yeme şansı çok yüksekti. Holly ilgisini genç adama yöneltti. Nicholas, kahve lekesi içerisindeki gömleğini değiştirmiş ve yerine gözlerinden daha açık mavi bir gömlek giymişti. Kravatı, gözlerine tamamen uyuyordu. Koyu renk takımı onu o kadar zarif gösteriyordu ki, kendini onun kollarına atmak istedi.

Genç adam bir kaşını kaldırarak “Ne diyorsun? Gördüklerini beğendin mi?” dedi.

Genç kadının dudakları çapkın bir gülümsemeyle kıvrıldı. “Şimdilik, evet.” Holly mantosunu çıkartıp bir askıya astıktan sonra genç adama döndü, “Bana akşam yemeği için neyi hazırlattığını söyledikten sonra, her şeyin mükemmel olup olmadığına karar vereceğim.”

“Tam buğday makarnalı, Marsala şarabı soslu tavuk.” Genç kadının anında ağzı sulanmaya başladı. Genç adam en sevdiği yemeği keşfetmişti. Nicholas, mükemmel bir adam gibi görünmeye başlamıştı ve bu genç kadını biraz ürkütüyordu.

“Bunları...”

“Nasıl ayarladın?” diye cümleyi tamamladı genç adam. “Ailen oldukça yardımcı oldu. Belki de onlarla, çok iyi tanımadıkları insanlarla bir şeyler paylaşmanın tehlikelerini konuşmalısın.

Hepsinin ona yardımcı olmasının tek bir nedeni olabilirdi. Kısmet Koyu büyüsü yine iş başındaydı. Birbirleriyle ilk karşılaştıklarında Nicholas kaba ve hırçındı. Kasabanın adı tesadüfen Kısmet değildi. Kurucuları, genç kadının ataları kadere inanmışlardı. Gemileri batarken yara almadan koya ulaşıp, kurtulmuşlardı. O andan sonra bölge büyülü olarak kabul görmüştü ve bu büyünün getirdiği şeylerden biri de aşktı. Ruh ikizini bulmaktan daha fazla kaderle ilgili bir şeydi ve bir kez gerçek aşkınızla yollarınız kesiştiğinde, bu asla inkâr edilemezdi. İşte bu sebeple Ivy her zaman melankoli içerisindeydi. Gabriel onun içindi. O olmadan genç kadının bir parçası kayıptı. Peki ya Nicholas Holly’nin diğer yarısı mıydı? Ailesi buna inanmış gibiydi ve Holly de inanmaya başlıyordu. İnkâr edemeyeceği şekilde genç adama doğru çekilmeye başladığını hissediyordu. Genç kadını bu kadar hevesle takip ettiğine göre, genç adam da biraz hissetmiş olmalıydı.