Chron. scand . II, p. 122.
Слово минориты происходит от лат. minor – меньший (см. коммент. 3* к гл. XIII), минимиты – от лат. minimus – наименьший .
Commynes. II, p. 55, 77.
Acta Sanctorum. Apr. I, p. 115; Lettres de Louis XI. X, p. 76, 90.
«Sed volens caute atque astute agere, propterea quod a pluribus fuisset sub umbra sanctitatis deceptus, decrevit variis modis experiri virtutem servi Dei» (Acta Sanctorum, 1. с.).
Ibid., p. 108; Commynes. II, p. 55.
Lettres de Louis XI. X, p. 124, 29 juin 1483. Поскольку пастернак (pastenargues) был вполне обычен в этих местах, следует предположить, что король имел в виду pastèques, то есть арбузы.
Ibid. X. Р. 4 etc.; Commynes. II, p. 54.
Commynes. II, p. 56; Acta Sanctorum, 1. с.
Renaudet A. Préréforme et Humanisme à Paris , p. 172.
Doutrepont, p. 226.
Vita Dionysii auct. Theod. Leor // Dion. Opera. I, p. XLII ff.; Idem. De vita et regimine principium. XXXVII, p. 497.
Opera. XLI, p. 621; Mougel D. A. Denys le chartreux, sa vie etc. Montreuil, 1896, p. 63.
Opera. XLI, p. 617; Vita // Opera. I, p. XXXI; Mougel D. A. Op. cit., p. 51; Bijdragen en mededeelingen van het historisch genootschap te Utrecht. XVIII, p. 331.
Opera. XXXIX, p. 496; Mougel D. A, p. 54; Moll. Johannes Brugman . I, p. 74; Kerkgesch. II. 2, p. 124; Krogh-Tonning K. Der letzte Scholastiker , Eine Apologie . Freiburg, 1904. S. 175.
Mougel D. A. Op. cit., p. 58.
Opera. XXXVI, p. 178; De mutua cognitione .
Vita // Opera. I, p. XXIV, XXXVIII.
Ibid., p. XXVI.
De munificentia et beneficiis Dei // Opera. XXXIV, p. 319, art. 26.
Gerson. Tractatus VIII super Magnificat // Opera. IV, p. 386.
Acta Sanctorum. Mart. I, p. 561; ср. р. 540, 601.
Hefele K. Der hl. Bernhardin von Siena und die franziskanische Wanderpredigt in Italien während des fünfzehnten Jahrhunderts . Freiburg, 1912. S. 79.
Moll W. Johannes Brugman . II, p. 74, 86.
В виде Троицы представлены император Фридрих III – его сын, римский король и будущий император Максимилиан – внук Филипп, будущий король Испании Филипп I Красивый.
См. выше, с. 268.
См. выше, с. 25 сл.
Acta Sanctorum. Apr. I, p. 195. To, что К. Hefele (Op. cit.) сообщает о проповеди в Италии, несомненно, относится также и к франкоязычным странам.
В библиотеке Атенеум в Девентере: Opus quadragesimale Santi Vincentii, 1482 (Catalogus incunab. 1917, № 274); Oliverii Maillardi Sermones dominicales etc., p., Jean Petit. 1515; О св. Винценте Феррере см.: Goree М. М. Saint Vincent Ferrier , p., 1924; Brettle S. San Vicente Ferrer und sein literarischer Nachlaß . Münster, 1924 (Vorreform. Forschungen. X); Brunei C. Un plan de sermon de S. Vincent Ferrier // Bibl. de l’Ecole des chartes. 1924. LXXXV. 113.
Житие кармелита св. Петра Фомы, написанное Филиппом дё Мезьером, см.: Acta Sanctorum. Jan. И, p. 997; о стиле проповедей Брюгмана см.: Dion Cart. De vita… christ .
Acta Sanctorum. Apr. I, p. 513.
James W. Op. cit., p. 348: «For sensitiveness and narrowness, when they occur together, as they often do, require above all things a simplified world to dwell in» [«Ибо чувствительность в соединении с узостью, как это часто бывает, неизбежно порождает потребность к существованию в некоем упрощенном мире»]; ср. р. 353, № 1.
Moll W. Op. cit. I, p. 52.
Это последнее всё еще остается в обычае, как сообщил мне В. П. А. Смит, у крестьян-меннонитов Хиитхоорна.
Dion. Cart. De quotidiano baptismate lacrimarum . XXIX, p. 84; De oratione . XLI, p. 31–55; Expositio hymni Audi bйnigne conditor . XXXV, p. 34.
Acta Sanctorum. Apr. I, p. 485, 494.
Chastellain. III, p. 119; Antonio de Beatis (1517); Pastor L. Die Reise des Kardinals Luigi d’Aragona . Freiburg, 1905. S. 51, № 3, 52; Polydorus Vergilius. Anglicae historiae libri. XXVI. Basilea, 1546, p. 15.
Ср.: D. de Man. Vervolgingen enz. // Bijdr. voor Vaderl. Geschiedenis en Oudheidkunde, 6 eréeks, Deel IV, p. 283.
Gerson. Epistola contra libellum Johannis de Schonhavia // Opera. I, p. 79.
Gerson. De distinctione verarum visionum a falsis // Opera I, p. 44.
Ibid, p. 48.
Gerson. De examinatione doctrinarum // Opera. I, p. 19.
Ibid, p. 16, 17.
Gerson. De distinctione … I, p. 44; аналогичное сомнение высказывает Опицинус де Канистрис: Solomon R. Vorträge der Bibl. Warburg, 1912–1927, p. 165.
Gerson. Tractatus II super Magnificat // Opera. IV, p. 248.
65 nutte artikelen van der passien ons heren // Moll W. Op. cit. II, p. 75.
Gerson. De monte contemplationis // Opera. III, p. 562.
Gerson. De distinctione … I, p. 49.
Ibid, p. 49.
Acta Sanctorum. Mart. I, p. 562.
Теопатическое состояние – термин, введенный Уильямом Джеймсом. Он разъясняет его следующим образом: «У людей мягких, с большой набожностью и слабым интеллектом, мы наблюдаем такую растворенность их личности в любви к Богу, что никакого интереса к человеческой жизни у них не остается. Это состояние при всей своей чистоте слишком односторонне и узко. Когда любовь к Богу овладевает подобной личностью, она изгоняет из нее всякую человеческую любовь, все человеческие интересы. Для этого состояния поглощенности чувством любви к Богу нет подходящего термина, и я буду называть его теопатическим состоянием » (Джеймс В. Многообразие религиозного опыта . М., 1910. С. 333).
Читать дальше
Конец ознакомительного отрывка
Купить книгу