СтаВл Зосимов Премудрословски - Detective Crazy. Detektîfê kêfxweş

– Xewa xwe nekeve kurê min, îro ne roja mina ye, – û destê xwe bi serê xwe ji serê kurê xwe rakir, -.. dapîrê me KGB ye. KGB ya xweyî kevn.

– And KGB çi ye? – Sonny ditirse.

Bav destê kurê xwe serbest kir û, ji kurê xwe mêze kir, mîna ramûsê li deriyê nû, li portreya Dzerzhinsky nerî.

– KGB eynî wek FSB ye. Tenê wekî kalemî ye. Fair edalet, ne mîna niha, her tişt hilweş e… Bi gelemperî, dapî FSB e…

– KGB … – kur rast kir û, rahişt sabera sêvê ya hişk di nav kûrahiyên pozê de, wî kişand, li wî mêze kir, û çavên xwe li devê xwe xist, spart, derket û pozê xwe çeng kir. – phew.., xwar.

– M NOTRANEKE ku dayika te ji te re nehiştê? – bav ne dilpak bû.

– Na, hûn dixwin.

– Ez li ser feed dirav dikim. Mother dayik ji tiştê ku min qezenc kiriye, dipijîne û ava dike. Got?

– Pejirandin, fêm kirin, pêşwazîkirin…

– Baş e, bavê te, û te…?

Kur li ber sifrê SMIRNO sekinî, çimkî ku kahîn jê re şox kiribû.

– Di îstîqrar de baş baş in, lê min baş jî kir.!!..

– .. Asshole… heh heh heh… Salaga. – Otila pişta serê bi nermî ji kurê xwe re şil kir, lê Izya dudilî kir û yekser êrişek rasterast dimeşe (poz) ji bavê xwe kir, dema ku wî hîn dikir.

– Uh..– Otila bi kêfxweşî, êşa veşêrim, destê wî tenê lêdixist, û çavên wî bi hêsiran diherikî, – Belê, wusa, ma dayik te dişoxilîne an na?

– Fexsî. Bi kêfxweşî fena … – kur dest pê kir di guhê wî yê çepê de hildibijêre … – then paşê xwişka min û kî?

– And hûn û xwişka min?.. And hûn POPROZ! – bav hejî kir û şilqeyên xwe danîn, ji ser sifreyê li ser kursiyekê daket û çû binivîse, dinivîse, dinivîse û dixuye ku ew bilindtir bû.

– And wê çi wateyê wê bêje ji Weqfa me re, wê hefte… ev… Serokek din hat …, Amerîkî, KGB razayî ye, û xelk ditirsin?

– elsei din serokek wusa ye? – eyesavên Daddy ji binî masûlkan davêje.

– And yê ku bi Hêzê re di odeyê de girtî gava ku sê saetan di tûwaletê de rûne,..

– then paşê çi?

– .. wê hingê, ew dikenin û gaz dikin, mîna pisîkan di Adarê de li kolanan bi şev, hingê tewra mîna çîkilêtan jî dema ku nehêş bibin. Come derketin – wekî ku piştî şûştinê – şil.

– And ez di vê demê de li ku me? – Bavo hejand.

– And hûn hîn jî demjimêrek di nav taştêyê de rûnin.., û hingê, wek her gav, banga: «kaxez bîne!!!».

– Li vir, pîs!!. – ji gewriya diranên General Klop reviya.

– And «» çerxek «çi ye?

– Ma hûn çu guh naxwazin ew bêjin. Başe?

– Hat fam kirin, pejirandin, Amîn. – Ez dîsa rabûm, li pêşbirka Izza.

– Tu mîsyonek şerkirinê heye, ji bo fêr bike ka ew serokê duyemîn kî ye.

– Jixwe tê dîtin. Ev li jêr alîgirê we – Intsefalopath Arutun Karapetovich.

– Ev pîr? Ew ji wî mehan sê sal mezin e, û çil û sê jî ji min mezintir e. Heye… ev bêaqil e, ma ew xizmek e?! – Klop qulipî û dest bi nivîsandina din kir.

– Ha ha ha ha!!!! – Piştî demek kurt, bavê min ji nişka ve teqiya û hema ji serika xwe qul kir. Bi vî rengî wî dikenî, ku gotinek sansorê jî ne dikare were ravekirin, tenê çavnebariyan. Lê wî xwe li ber kurê xwe birî. – Oh, ha ha, baş, go, ez mecburim bixebitim, û vê serokkomarê din hêkên mirîşkê di çîkolêt û kepirên wan ên ku di sarincê de ne hene.

– Hee-hee, – Izya bêdeng gurç kir, – û dibe ku şeklekî?

– Tu çi dixwazî…

Kur bi kêfxweşî hat û reviya ber qala yekemîn a hewşê.

Protagonîstê duyemîn û arîkarê yekem yê polîsê navçeyê, Corporate Intsefalopat Arutun Karapetovich, gastorbwrittorê berê, di teqawidiya mêrê navîn de karek peyda kir, tenê ji ber jina Ottila, Isolda Fifovna Klop-Poryvaylo. Ew ji xwediyê xwedêgiravî sê qat dirêj bû û pênc caran jî ji ya mêrê xweyê piçûktir. Hêstir, wekî ejû û mûlekî, mîna Budyonny an Barmaley, nêçîr dibe. Bi gelemperî, kurê rastîn ê çiyayan, ku di destpêka Perestroika de, ku ji bo xwê xwarê diçerçile, li goristanê maç kir û texmîn kir, rast di otomobîla trenê de, bêyî çavek vekirî, bi komirê ji Tiflîsê – trêna trêna St. Li qereqolê, Lyuban şiyar bû û rabû. Ew li wir û li wir xebitî heta ku ew jina polîsê navçeyê dema ku vexwarin civiya. Wê ew ji bo Kafkasyayê wek pismamê xwe pêşniyar kir.

Karê xilaskirinê, Ottila Aligadzhievich Klop, wek her gav, wêneyek wêneyê li ser sifrê bi wêneya Serokkomarê heyî hilgirt, li ser wî mest kir, şil kir, destê xwe şil kir, berê xwe da ser sîngê serê xwe û maç kir û li cîhê xwe yê rastê li quncikê rastê yê tabeleyê xist û ew li tenişta tenişta bi pênûs, gûz, pênûs, û pakêtek rojnameyên reklam ên belaş ên ji bo tenduristiya kesane. Ew ji kaxezê tuwaletê nefret dikir. Ew tengezar e û tilîkek di hundurê herî girîng de gav bi gav tê avêtin û pê re pêdivî ye ku hûn xwe qul bikin. And ew di cîhê teng de zengil kirin, şans heye ku tiliyek li binê qonaxa hundur a koletiyê ya şovînîstî bixe û êşa xwe çêdike, instinkt kir ku tiliya nexweş bi rûnê şil were şuştin, li şûna wî hestê fecesê wî, ya ku wî 24 demjimêran wiya dikir, dişoxilîne serşokê paşê..

Ji bo ku sweat ji eniya xwe, kempikan, çek, ling û di binê hêkên xwe de hebin, li cihê ku ew bi giranî şûnda şekir digirît, wî şûştina taştê ya kemilandî bikar anî. Tu dipirsî: ma çima narezek? Bersiv hêsan e: Tûzek mezin e û ji bo demek dirêj ve berdewam dike.

Zû dereng bû, û malbat ji zû de ji nû de şil dikir. Otila, têkeve hundurê niştecîhê hogirê, bêdeng çû hundurê qehwexanê, ji sarincokê pênc-lîreyê kanika rojê girt. Ji hespekî herêmî hate qefilandin. Wî ew zikê xwe zengil kir, tewra tamek avêt, ku tê de parçeyek ji mêrgê hatî avêtin, ji hêla yekî ji malan ve hatî birrîn. An jî dibe ku ev bizina pîr, Intsephalopath, ku di hemû jiyana xwe de diranên xwe nekêşandiye û bi hêsanî fena xwe bi kariyeran re bir kiriye.

«Ji ber vê yekê min karies çêbûn,» Klopa davêje, «wî maçand Isolde, Isolde Izyu, û Izya bi berdewamî pênc-pêncî û çar salên ku ji salê yek an du carî ji dibistanê derxistin, lêvên min digirîn. Ev ne pedofilîzm e, yek an du … – Lê diranên Incephalopath bi piranî reş bûn, hemp û rok bi berdewamî xwîn dikirin, lê Harutun qet êş nedikir. Ev kêmasiya DNA-ê wî çu zirarê nedabû, lê di encama lêpirsînê de jî bi serketî alîkariya wê kir.

Otila qulipî kir û dixwest ku plakaya paşîn bide birîn, lê di kovarê de dorpêç kir, wî biryar da ku nexwestin. Moonshine her tiştî nişan dike. Ji ber vê yekê wî fikra xwe guhert û çû maseyê. Di mitbaxê de televîzyonek piçûk hebû, û wî ew riya xwe zivirî. Di heman demê de di rê de, ez çûm ser sobeya gazê û lepika panikê vekir, li ser tiptoe sekinî. Aroma, ku ji wê xilas bû, bi hêsanî oxila xilaf kir û wî di cih de xwest ku yek bixwe. Wî di kasapê de girt: kevirek, tabletop, îsotê îsotê, kêr, nan, mayonnaise, pîvaza şilandî, kefir, airan, koumiss, ketchup, pelê bayê, mişk, du kevok: mezin û piçûk, û, ji bo ku balansa xwe bikişîne, çû ber maseyê, rabû ser xwe û westiyayî: her du destan, bi pir zêde vegirtî û heya pêdivî bû ku elbikên bikar bînin. Her tişt diweşand hêdî-hêdî swim kir. Otîla hewl da ku plakaya li ser maseyê bi pozê xwe bide, lê maseyê bilindtir bû, û elbên wî dest bi şûnda kirin. Ottila rahijt û her tiştî li ser kursiyekê kir. Dûv re wî li xwe gerand û, zivirand ser kursî, da ku hûn TV bibînin, li tenişta kursiyê sekinî, ku niha ji nû ve wekî maseya lîstikê tête xebitandin, sekinî, sed û pêncî gram heyv di nav siftê de rijand û berçavk kûr kişand, ew yek bi yek tijî kir û bi dengek bilind gurgilîna deng. Ew mîna lehiyekî kevin, bê hemd û kemilî, perçek ji şehînika nîjankirî bi her pêncî re kişand û bi nîvê hestiyan re nîv. Bones di nav pal û zimanê wî de daqulî. Ew fena kir, lê paşê wî yogaya bavê xwe ji bîr kir û êş bi bîr xist, ji ber ku dapîr û zarok key û şapikên din ji bîr kirin. Piştre di rêzikê de şorbe bû. Sêv ji hundurên jêrîn pêk dihat: pez, sauerkraut, potatîk, pîvazên fêkî bi kasa li ser pasta tomato, hirçê genimê nerm, semolina, hêkek mirîşkê tevlihev bi perçek kişandî ya guleyê, tililîzek, dirûvek mezin, û hingiv bi yek parçeyek hestiyê ji goşt bi vere. ketin nav masê pan. Berê, goşt, xwar, berê hate xwarin, li ser prensîbê: «di malbatek mezin de… naçin.» Di şîrê ku berê xwe da şûjinê û berê xwe wekî hespan dixuyê, Otila li ser hestî mêze kir û bijî, dema ku bi baldarî nûçeyan diêşîne. Mijara duyemîn a Navenda Call li ser ekrana TV-yê bû: