Зулфибегим Адҳамзода - Титрайди юрак. Шеърият

Эй юрак, бунчалар ғамгинсан? Нақадар маюс.
Бевафо чиқдими севганинг, ёйинки но юз?
Эй юрак бунчалар куясан, қўй бунчалар ёнма.
Севмайди у сени, ҳа ҳа севмайди.
Қўй энди куйма, асло ўртанма!
Қаро тун зулматида ёниб тўлғонма.

Эй қалб, ўртансанг-да, сабр қилгин сен,
Қанчалар аламли бўлмасин ортга ташлагин.
Юлиб от қалбингдан гар чиқса тикка,
Илло зинҳор тун кирмасин сенинг қалбингга.

Азобли дардингга шерикман ўзим,
Бу ишқ савдосида қародир шу икки кўзим.
Йиллар ўтмоқда, аммо ўтмайди алам,
Қоғоз қоралашдан тўймайди қалам.
Жоним деган сўзин кутар ҳар қадам,
Йўқ у, йўқ садо, ҳавода унсиз кезади аламли нолам.

Эй юрак ўртанма, бас етар энди.
Кўксимда титроққа ўралиб бир гўшт,
Дук-дук этиб чиқарар товуш.
Куйган юрагингман эй онгли инсон,
Хаёлий тиғла мени тилмагин дейди.

Бир замонлар Қалбинга қулф солгандинг,
Севмаслик қасамин тилга олгандинг.
«Кўзимда ёш бўлмас» дея бошни кўтариб,
Ҳаёт саҳнасига мардона қадам солгандинг.
Бугунчи жим, сукунат осмон остида,
Майин шамол узра чинор устида,
Тим-тим томаётир сенинг ёшларинг.

Қўй, ёлғон жаннатингдаги соҳта ҳовузда сузишни бас қил,
Кел мени ёргин-у, ўша аламларни обдон улоқтир.
Ёруғ дунё асло бир жойда қотиб турмайди,
У шиддат ила ўтар сени сира кутмайди.
Оҳ, оҳ бас етар энди, севмайди у сени, ҳа- ҳа севмайди.
Эй онгли инсон бунчалар нодонсан, бунчалар ғамгин.
Бошингни кўтар, сен ҳам дунёгга бир бор кулиб қарагин.

Юрагимнинг туб-тубига алам билан чўкканимда.
Гоҳида ғам-ғуссани аччиқ- аччиқ ютганимда.
Кўзларимга меҳр билан боқувчи,
Сирларимни дилларимдан олувчи,
Энг яқиним, қориндошимсиз менинг.
Жигар-жондошим, опамжонимсиз менинг.

Дугоналар орттирдим мен сони йўқ,
Қалбимга тутдилар қулоқ аммо ҳеч дармони йўқ.
Берган даккилари меҳрдан ҳеч фарқи йўқ.
Сирларимни дилимдан бир-бир олувчи опам,
Жондошим, сирдошим опамжонимсиз менинг.

Опажоним, бугун ташлаб катасизми шу синглингизни,
Майли бахтли бўлинг, орзулари осмоним опам.
Ҳеч бўлмаса ташлаб кетинг бир елкагингизни,
Соғинганда бошим қўйиб йиғлайин мен ҳам.

Тунлари осмонга боқиб ётардик,
Айвончага чиқиб ёстиқ отардик.
Эсланг опа юлдуз санагач,
Бир кўрпа остига кириб олардик.
Сирларимни дилимдан бир-бир олувчи,
Жондошим сирдошим опамжонимсиз менинг.

Эсланг опа кунда бир жанжал қилардик.
Арзимаган ишни тенгга бўлардик.
Тандирдан узилган нонни тортишиб гоҳо.
Баъзан эса бурда нонни тенгга бўлардик.
Сирларимни дилимдан бир-бир олувчи,
Шундай жигар-жондошим опажонимсиз менинг.

Янги либос кийсангиз борми,
Қиёмат қойимни қилардим атай.
Кўзимни ёши оқмасин дея,
Эгнингиздан ечиб берардингиз асло ўйламай.
Қани энди яна бир кун менла қолсангиз эди,
Бор йўғимни сизга берардим ҳеч ҳам аямай.
Сирларимни дилимдан бир-бир олувчи,
Жондек қориндошим опамжонимсиз менинг.

Остона супуриш сан-солар эди.
Ким мени оларкин дебон бечора супурги овора эди.
Ҳар не бўлса бўларди аммо,
Супургини қўлимга тутмасдим асло.
Шу синглим дакки емасин дея,
Супуриб қўярдингиз индамай опа.
Сирларимни дилимдан бир-бир олувчи,
Жигар-жондошим опамжонимсиз менинг.

Ким энди койиди упасин олсам,
Ким энди тортади сочимни боғлаб.
Кетяпсиз опажон юрагим доғлаб,
Сирларимни дилимдан бир-бир олувчи,
Жонидан мени севгувчим опам.

Эй синглим, жигарим омон бормисан,
Мендан узоқларда бахтиёрмисан.
Мени эслаб йиғладингми бугун сен яна.
Йиғлама, ўйлама, сен мени эслагин фақат.
Ҳаққимга дуони ўқиб,
Мен учун бағишла сен уни ҳар вақт.

Бу тошқин дунё сени қийнамадими,
Овсинларинг ғийбатинг қилиб, ғўштинг чайнамадими.
Кеча дардлашгали излабсан мени,
Суратимни олиб йиғлабсан роса,
Отамиз кирибди кеча тушингга сени.
Эй синглим, жигарим омон бормисан.
Мендан узоқларда бахтиёрмисан.
Мени эслаб йиғладингми бугун сен яна,
Йиғлама, ўйлама, сен мени эслагин фақат.
Ҳаққимга дуони ўқиб,
Мен учун бағишла сен уни ҳар вақт.