Ванда Петрова - ПАЛАДИН. ПАЛАДЗІН. PALADIN

Post longa tempo, la kavaliro revenas al la arbaro kie li iam renkontis junan knabinon, sed li ankoraŭ estas certa, ke ĝi estis pasema mirinda sonĝo, kaj koltukon sur lia kasko estis ligita de fremdulo, kiu neniam renkontis lin dum longaj piedvojaĝoj. …

La enhavo de la libro «Paladino» ne estas nur legendo, ĝi inkluzivas ankaŭ elekton de poemoj.

Prologo

Kvazaŭ leviĝante al la ĉielo – la Tero …

Kovrite per nigra cindro – kampoj …

Kvazaŭ ĉiuj landoj fariĝus Pompejo …

Kaj de ĉi tiu cindro de la koro ĉio estas pli callouser …

Kaj la malbona elemento furiozas …

Kaj ĉiuj homoj estas – fremdaj unu al la alia …

Kaj la vulkano de homaj problemoj plifortiĝas …

La terglobo estas kiel cent mil Pompejo …

Mi – estas fremdulo al vi, mi – estas fremda

Kaj tra la cindro mi – iras tiel …

Sed, sur cindrokovrita manplato,

Mi tiras la al vi – tenero paneroj …

Prologo en transliterado el la original de la rusa teksto.

Prolog v transliteratsii s originala russkogo teksta.

Prolog

Budto vzdybilas' k nebu – Zemlya …

Chornym peplom pokrylis' – polya …

Slovno stali vse strany – Pompeyey …

I ot pepla serdtsa vso – cherstveye …

I svirepstvuyet zlaya stikhiya …

I vse lyudi drug drugu – chuzhiye …

A vulkan bed lyudskikh vso sil'ney …

Shar Zemnoy, kak – sto tysyach Pompey …

Ya – chuzhaya tebe, ya – chuzhaya,

I skvoz' pepel idu vot – takaya …

No, na peplom pokrytoy ladoshke,

Ya tyanu k tebe – nezhnosti kroshki …

Unu el la poemoj inkluditaj en la libro

VIVU, PLANEDO!

La ĉielo disfalis!

La steloj disiĝis!

La suno estas disko de fajro,

ne falu!

Estu por planedo

varmo kaj lumo!

La planedo!

Kie ne estas tago, ne estas lumo!

La terglobo estas frakasita en pecojn!

De brulanta sufoka melankolio!

Al aliaj planedoj, galaksioj, paŝo por paŝi …

Sed kroĉiĝis al la dika rezino de la fandita!

La ekscitita menso batas sur la rando de la steloj – fragmentoj de la ĉielo!

Postkurado kun sanga buŝo de malfermita pensolupoj!

Ili mordas en vivantan brulantan animon!

Nun – raŭka, tiam – sonorado,

Ĉiriĝinta vitro bastonas en la orelojn,

Lupo Hurlu!

Ĉu iu vivas!

Sed la globo estas rompita en pecojn!

La krio revenas kiel eĥo de angoro!

I – planedpecojn!

en aliaj mondoj ie …

Steloj

malvarmeto …

Eĥo de miaj vortoj, vivu almenaŭ vi!

Envolvu vin en la mantelon de miaj revoj!

Mia espero!

Mia amo!

Ne mortu!

De la sufoka!

Travivu!

Travivu!

Eĥo de miaj vortoj, vivu …

Ripetu!

Ripetu!

Ripetu!

Reviviĝu en la bruligita dezerto – la planedo de amo!

Mia amo!

Via amo!

Splisinte pecojn de la bruligita planedo …

Eĥoj de miaj vortoj

atendu en la brulanta mallumo

malvarmeto kaj lumo!

Eĥo de miaj vortoj, ne mortu pro sopiro!

Ne mortu!

Planedo!

Eĥo de mia amo!!!

Eĥo via amo!!!

Vivu Planedo!!!

VIVU!!!

Ankaŭ la poemo «VIVU, PLANETO!» por pli bona kompreno ĝi estas donita transliterume en la origina rusa lingvo.

ZHIVI, PLANETA!

Obrushilos' nebo!

Rassypalis' zvezdy!

Na gornoy vershine zastyla nemaya luna!

Solntse – ognya disk,

ne upadi vniz!

But' dlya moyey planety

teplom i svetom!

Raskololsya shar zemnoy na kuski!

Ot zhguchey znoynoy toski!

Do drugikh planet, galaktik, shag shagnut'…

No vtsepilas' gustoy smoloy rasplavlennoy zhut'!

B'yetsya obezumevshiy razum o grani zvezd – neba oskolki!

Gonyatsya, s nog sbivaya, s krovavoy past'yu razverstoy mysli-volki!

Vgryzayutsya v zhivuyu goryashchuyu dushu!

To – khriplyy, to – zvenyashchiy,

Kolotym steklom vpivayetsya v ushi

Volchiy voy! Kto-nibud' yest' zhivoy!

No raskolot shar zemnoy na kuski!

Krik vozvrashchayetsya ekhom toski!

Plavyatsya, plavyatsya planety kuski!

Ne razzhat' tiski …

A v drugikh mirakh, gde-to tam …

Zvezdy prokhladu seyut k nogam.

No novyy zharkiy dushnyy vitok!

Vitok!

Vitok!

Znoynym gudronom u nog …

Sdvigayutsya!

Sdvigayutsya!

Sdvigayutsya!

Tiski…

Ekho moikh slov, vyzhivi khot' ty!

Zakutaysya v plashch moyey mechty!

Moyey nadezhdy!

Moyey lyubvi!

Ne umri ot udushlivoy t'my!

Vyzhivi khot' ty! Vyzhivi khot' ty!

Ekho moikh slov, zhivi …

Povtori!

Povtori!

Povtori!

Vozrodi v vyzhzhennoy pustyne – planete lyubov'!

Moyu lyubov'!

Tvoyu lyubov'!

Srastiv kuski sozhzhennoy planet …

Ekho moikh slov, dozhdis' v zhguchey t'me prokhlady i sveta!

Ekho moikh slov, ne umri ot toski!

Ne umri!

Planeta!

Zhivi, Planeta!

Zhivi!

Ekho

moyey

lyubvi,

rasplav'

tiski!!!

La parta teksto de la libro «PALADINO» en Esperanto el la originala rusa teksto, la plena teksto de la libro «Paladino» legeblas en aliaj lingvoj donitaj en la libro kaj por pli bona kompreno de la verko de eksterlandanoj legantoj en transliterumo (latine) ankaŭ el la origina rusa teksto.

Частковы тэкст кнігі «ПАЛАДЗІН» на эсперанта з арыгінальнага рускага тэксту, поўны тэкст кнігі «Паладзін» чытайце на іншых дадзеных у кнізе мовах і для лепшага разумення твора замежнымі чытачамі ў транслітарацыі (лацінцы) гэтак жа з арыгінальнага рускага тэксту.

Chastichnyy tekst knigi «PALADIN» na esperanto s original'nogo russkogo teksta, polnyy tekst knigi «Paladin» chitayte na drugikh dannykh v knige yazykakh i dlya luchshego ponimaniya proizvedeniya inostrannymi chitatelyami v transliteratsii (latinitse) tak zhe s original'nogo russkogo teksta.

Частичный текст книги «ПАЛАДИН» на эсперанто с оригинального русского текста, полный текст книги «Паладин» читайте на других данных в книге языках и для лучшего понимания произведения иностранными читателями в транслитерации (латинице) так же с оригинального русского текста.

На русском языке первая книга «ПАЛАДИН», цикл «Легенды»

Благородный друг, ты – паладин

Знакомство с книгой

Первая рубрика «Знакомство с книгой» и «Пролог» книги «ПАЛАДИН» даны на эсперанто. Содержание всей книги «ПАЛАДИН» дано на белорусском языке с оригинального русского текста и для лучшего понимания произведения иностранными читателями дано в транслитерации с оригинального русского текста, и затем содержание всей книги «ПАЛАДИН» дано в оригинальном русском тексте.

Первая книга цикла «Легенды» называется «ПАЛАДИН» по содержащейся в ней легенде.