50 Н. Schuchard. «Zeitschr. für romanische Philologie». Bd. 33, S. 442.
51 O. Jespersen. Die Sprache. Heidelberg. 1925. S. 215.
52 O. Jespersen. Op. cit., S. 205.
53 Источником для этого описания послужила работа: W. Сhurсhill. Beach-la-mar, the Jargon or Trade Speech of the Western Раcific. Washington, 1911 — и материалы, собранные О. Есперсеном в книге «Язык» («Die Sprache»).
54 Ср. известный стих Тредиаковского: «Стоит древесно, К стене примкнуто, Звучит чудесно, Быв пальцем ткнуто».
55 Р. Раск. Исследования в области древнесеверного языка «Хрестоматия», стр. 37.
56 Е. Sеidel. Das Wesen der Phonologic. Kopenhagen — Bukarest, 1943, S. 40.
57 Аl. Rosetti. Contributie la о istorie ştiintifică a limbii romîne. Influenţa limbilor slave meridionale. Bukarest, 1950, p. 38.
58 Е. Petrovici. Corelatia de timbru a consoanelor dure şi moi în limba romînă. «Studii şi cercetări lingvistice», 1950, I, p. 172; Corelaţia de timbru a consoanelor rotunjite şi nerotunjite în limba romînă «Studii şi cercetări lingvistice», 1952, III, p. 180;? особенности же см. работу «Kann das Phonemsystem einer Sprache durch fremden Einfluss umgestaltet werden?» 'S-Gravenhage. 1957.
59 Последняя из указанных работ, стр. 43.
60 W. D. Whitney. Language and the Study of Language N. Y., 1868, p. 199.
61 A. Meillet. Linguistique historique et linguistique générale, v. I. Paris, 1921, p. 82.
62 Е. Sapir. Language. N. Y., 1927, p. 217.
63 H. Sсhuchardt-Brevier. Halle, 1928, S. 195.
64 Al. Rosetti. Langue mixte et mélange des langues. «Acta linguistica», 1945–1949, vol. V, p. 73.
65 U. Weinreich. Languages in Contact. N. Y. 1953, p. 42.
66 О. Есперсен, очевидно, имеет здесь и виду установленный Э. Виндишем закон, в соответствии с которым процессам смешения подвергается, как правило, не чужой язык, который изучает народ, а родной язык, столкнувшийся с чужим (см.: Е. Windisch. Zur Theorie der Mischsprachen und Lehnwörter, 1897).
67 O. Jespersen. Die Sprache. Heidelberg, 1925, SS. 196–197.
68 А. С. Пушкин. Полное собрание сочинений, т. VII. М.—Л., 1951, стр. 27. Ср. мнение А. Ваяна, доказывавшего, что синтаксические «имитации» и «кальки» греческого языка находились в противоречии со структурой древнеславянского и вызывали в этом последнем только хаос. (А. Vaillant. Manuel du vieux slave. Paris, 1948, p. 340.)
69 J. W. Goethe. Die Schriften zur Naturwissenschaft. «Gesammte Werke», Bd. 6, 1957, S. 126.
70 Ad Latina venio. Et si uspiam querelae locus, hic est; quod otium, quod literae, maiorem cladem sermoni Anglico intulerint quam ulla Danorum saevitia, ulla Normannorum vastitas unquam inflixerit. (Logonomia Anglica, 1621; переиздание 1903 г., Strassburg, стр. 43.)
71 Ниже приводятся некоторые работы, относящиеся к славянским языкам: Н. Вirnbaum. Zur Aussenderung der syntaktischen Gräzismen im Altkirchenslavischen. «Scando-Slavica», 1958, IV; R. Ruzicka. Griechische Lehnsyntax im Altslavischen. «Zeitschrift für Slawistik», 1958, Bd. III, H. 2–4; S. Slonski. Die Übertragung der griechischen Nebensatzkonstruktionen in den altbulgarischen Sprachdenkmalern, Kirchhain, 1908; J. Bauer. Vliev řečtiny na vývoj syntaktické stavby slovanských jazuků. «Československe přednášky pro IV. mezinárodni sjezd». Praha, 1958 и др.
72 Касаясь этого вопроса, О. Бехагель писал, что «чуждое воздействие, проявляющееся в построении предложения… затрагивает почти исключительно письменную, а не разговорную речь». (О. Веhagel. Die deutsche Sprache, II. Aufl. Leipzig, 1934, S. 37.)
73 W. Havers. Handbuch der erklärender Syntax. Heidelberg, 1931. S. 135.
74 Leo Spitzer. Autsätze zur romanischen Syntax und Stilistik. Halle, 1918, S. 251.
75 К. Вrugmann. Der Ursprung des Scheinsubjekts «es» in den germanischen und den romaniscnen Sprachen. «Berichte über die Verhandlungen der Königl. Sächs. Gesellschaft der Wissenschaften zu Leipzig.» Phil.-hist. Klasse. Bd. 69, H. 5, S. 54.
76 К. Вrugmann. Die Demonstrativpronornina der indogermanischen Sprachen. Leipzig, 1904, S. 45.
77 O. Jespersen. Growth and Structure of the English Language. Leipzig, 1935, p. 142.
78 См. примечания С. Д. Кацнельсона к книге: Э. Вессен. Скандинавские языки. ИЛ, М., 1949.
79 Подробное перечисление разных классификаций, а также литературу вопроса см. в книге: Н. Gneuss. Lehnbildangen und Lehnbedeutungen im Altenglischen. Mьnchen, 1955.
80 Интересующихся этим вопросом можно отослать к работе: Л. А. Булаховский. Введение в языкознание, ч. 2, Учпедгиз, М., 1954. Заимствованиям в русском языке посвящены следующие работы: А. И. Соболевский. Русские заимствованные слова, 1891; С. К. Булич. Заимствованные слова и их значение для развития языка. «Русск. филологич. вестник», т. XV, 1886; И. И. Огиенко. Иноземные элементы в русском языке. Киев, 1915; и др.
81 O. Jespersen. Die Sprache. Heidelberg, 4925, S. 194.
82 П. Я. Черных. О связи развития языка с историей народа. «Изв. АН СССР», отд. лит. и яз., 1951, т. X, вып. 3, стр. 251.
83 М. Соhen. La langage (Structure et évolution). Paris, 1950.
84 В. Чернышев. Правильность и чистота русской речи, вып. 2, изд. 2. Петроград, 1915, стр. 7.
Читать дальше