Илья Франк - Азербайджанские народные сказки

Aslan dedi:

— Qardaş, sən gör nə qədər qüvvətli imişsən ki, bu zərbə dözübsən (братец, посмотри, каким же ты сильным оказался, что вынес эти удары). Sənin yerinə mən olsaydım, indi lap sıçana dönmüşdüm (будь я на твоем месте, сразу же в мышонка и превратился бы; lap — как раз, прямо ).

Cütcü axşam boyunduruğu aslanın boynundan götürdü. Aslan tir yerə uzandi. Pişik miyoldaya-miyoldaya onun yanına gəlib, dedi:

— Kefin necədi? İnsanın əlinin zərbini gördünmü?

Aslan dedi:

— Qardaş, sən gör nə qədər qüvvətli imişsən ki, bu zərbə dözübsən. Sənin yerinə mən olsaydım, indi lap sıçana dönmüşdüm.

TÜLKÜ VƏ CANAVAR (лис и волк; tülkü — лис, лиса; canavar —волк, волчица)

Сказку адаптировал Назим Гулиев

Günlərin bir günü tülkü bərk acmişdı (как-то раз лис сильно = не на шутку проголодался; gün — день ; bir — один ).

Çox gəzdi, dolandı (много гулял = кружил , петлял; dolanmaq — вертеться, ходить вокруг ), bir bağın yanına çıxdı (очутился у одного сада; yanına çıxmaq — очутиться, оказаться; çıxmaq — выходить; yan — сторона; бок ).

Baxdı ki, tələdə bir parça quyruq var (увидал = смотрит — в капкане есть один кусок хвоста = из капкана торчит краешек хвоста).

Kənarda oturmuşdu, quyruğa baxırdı, ağzının suyu axırdı (сел с краю, смотрел на хвост = смотрит на хвост , из-за рта слюнки потекли; ağzının suyu — слюни: «вода из его рта» ).

Bu zaman bir canavar gəlib çıxdı (в это время, тут = откуда не возьмись — волк; gəlib çıxmaq — приходить, появляться; gəlib — от gəlmək — приходить ).

Tülküdən soruşdu (спросил у лиса):

Günlərin bir günü tülkü bərk acmişdı. Çox gəzdi, dolandı, bir bağın yanına çıxdı. Baxdı ki, tələdə bir parça quyruq var. Kənarda oturmuşdu, quyruğa baxırdı, ağzının suyu axırdı. Bu zaman bir canavar gəlib çıxdı. Tülküdən soruşdu:

— Tülkü baba, niyə quyruğu yemirsən (дедушка лис, почему /ты/ не ешь хвост)?

Tülkü dedi (/лис/ сказал):

— Orucam (/я/ в посту; oruc tutmaq — поститься: «пост держать» ).

Canavar dedi (/волк/ сказал):

— Mən oruc-zad deyiləm, yeyəcəyəm (я не пощусь, /я/ съем; zad — как его там, как это его ).

Tülkü dedi:

— Ye (ешь; yemək — есть, кушать ).

— Tülkü baba, niyə quyruğu yemirsən?

Tülkü dedi:

— Orucam.

Canavar dedi:

— Mən oruc-zad deyiləm, yeyəcəyəm.

Tülkü dedi:

— Ye.

Canavar quyruğu yemək istəyəndə tələyə düşdü (пожелав съесть = отведать хвост, волк угодил в капкан).

Quyruq sıçradı kənara düşdü (хвост оказался за капканом; sıçramaq — вскакивать, выскакивать, подпрыгивать ; kənara düşmək — отходить в сторону; kənar — край; düşmək — оказаться; попадать ).

Tülkü quyruğu götürüb yeməyə başladı (взяв хвост, лис начал /его/ есть = приступил к трапезе; yeməyə başlamaq — начать есть ).

Canavar ondan soruşdu (волк у него спросил; o — он, она ):

Canavar quyruğu yemək istəyəndə tələyə düşdü. Quyruq sıçradı kənara düşdü. Tülkü quyruğu götürüb yeməyə başladı. Canavar ondan soruşdu:

— Bəs, orucdun (ты ведь постился; bəs — а, ведь, разве )?

Tülkü dedi:

— Ayı gördüm, odur ki, yeyirəm (/я/ увидал луну, потому и ем /в мусульманских странах пост прерывается с появлением луны/ ).

Canavar dedi:

— Bəs, mən nə vaxt ayi gorəcəyəm (а когда же я увижу луну)?

Tülkü dedi:

— Tələnin sahibi gələndə (когда придет хозяин капкана).

— Bəs, orucdun?

Tülkü dedi:

— Ayı gördüm, odur ki, yeyirəm.

Canavar dedi:

— Bəs, mən nə vaxt ayi gorəcəyəm?

Tülkü dedi:

— Tələnin sahibi gələndə.

Tülkü quyruğu təzəcə yeyib qurtarmışdı ki, tələ sahibi gəlib çıxdı (только лис съел хвост, как пришел хозяин капкана; yeyib qurtarmaq — кончить есть; qurtarmaq — кончать ).

Tülkü:

— Canavar lələ, ay göründü, — deyə götürüldü (дядя волк, показалась = взошла луна, сказав, /лис/ бросился бежать = наутек).

Tülkü quyruğu təzəcə yeyib qurtarmışdı ki, tələ sahibi gəlib çıxdı. Tülkü:

— Canavar lələ, ay göründü, — deyə götürüldü.

Tələ sahibi canavarı görəndə dedi (увидав волка, хозяин капкана сказал):

— Aha, mən səni çoxdan axtarırdım, yaxşı əlimə düşmüsən (ага, я тебя давно искал: «ищу», хорошо /ты/ попался мне в руки: «вот ты и попался»; əl — рука ; düşmək — падать; попадать )!

Canavar yalvarıb dedi (волк, умоляя, сказал = взмолил о пощаде):

— Axı, mənim günahım nədi (в чем же мой грех; axı — ведь, но )? Yazığam, burax gedim (бедняга /я/, отпусти, пойду).

Tələ sahibi dedi:

— Sənin günahın çoxdu (много у тебя грехов = велики твои грехи), yazıq heyvanları parçalayıb yeyirsən (раздираешь и пожираешь несчастных животных: «несчастных животных, раздирая, пожираешь»; parça — кусок, клок, клочок ; parçalamaq — разрывать на куски, раздирать ).

Kişi sözünü qurtardı (мужик кончил говорить; sözünü qurtarmaq — кончать говорить: «закончил /свое/ слово» ), ağacla canavarı döyüb öldürdü (палкой избив, убил волка = прикончил волка дубиной; ağac — палка, дубина ), dərisini soyub evinə apardı (и/ содрав кожу, понес /его/ домой).

Tələ sahibi canavarı görəndə dedi:

— Aha, mən səni çoxdan axtarırdım, yaxşı əlimə düşmüşəm!

Canavar yalvarıb dedi:

— Axı, mənim günahım nədi? Yazığam, burax gedim.

Tələ sahibi dedi:

— Sənin günahın çoxdu, yazıq heyvanları parçalayıb yeyirsən.

Kişi sözünü qurtardı, ağacla canavarı döyüb öldürdü, dərisini soyub evinə apardı.

DƏNİZ SƏYAHƏTİ (морское путешествие)