Andrey Tikhomirov - Naukowa analiza biblijnych listów Apostołów. Naukowe wyjaśnienie Biblii wiersz po wierszu

21 napisałem wam nie dlatego, żebyście nie znali prawdy, ale dlatego, że ją znacie, [a także] i że wszelkie kłamstwa nie są z prawdy. (Prawda – nie jest kłamstwem!).

22 Kto jest kłamcą, jeśli nie Tym, który odrzuca, że Jezus jest Chrystusem? To Antychryst, który odrzuca Ojca i syna. (Dawni współpracownicy odrzucają, że Jezus jest Chrystusem, czyli «namaszczonym». Namaścić – (najczęściej oliwą z oliwek) Sposób pielęgnacji ciała i włosów w starożytności. Wyniesienie do godności królewskiej, przekazanie daru proroczego odbywało się również poprzez specjalne namaszczenie świętą oliwą z oliwek. Dlatego w Nowym Testamencie słowo" namaścić «nabiera drugiego znaczenia – «przekazać duchowy dar»).

23 każdy, kto odrzuca syna, nie ma ojca; a kto wyznaje Syna, ma ojca. (Bóg Ojciec i Bóg Syn w pakiecie: dwójka bogów).

24 tak więc to, co słyszeliście od początku, i niech trwa w was; jeśli będzie w was to, co słyszeliście od początku, to i wy pozostaniecie w Synu i w Ojcu. (Bóg Ojciec i Bóg Syn w pakiecie: dwójka bogów).

25 A obietnica, którą nam obiecał, jest życiem wiecznym. (Ślub-obietnica życia wiecznego, marzenie ludzi).

26 to ja wam napisałem o tych, którzy was uwodzą. (Uwodziciele zachowują się» niewłaściwie»).

27 jednak namaszczenie, które otrzymaliście od niego, trwa w was i nie ma potrzeby, aby ktokolwiek was nauczał; ale jak to namaszczenie uczy was wszystkiego, a to jest prawdziwe i nielubiane, to, czego was nauczyło, trwa. («Namaszczenie» ma święte znaczenie).

28 Tak więc, dzieci, pozostańcie w nim, abyście, gdy się pojawi, mieli odwagę i nie wstydzili się przed nim na jego przyjście. (Konieczne jest «przebywanie w nim», to znaczy bycie posłuszną zabawką w rękach manipulujących kapłanów, aby «mieć odwagę i nie wstydzić się przed nim podczas jego przyjścia». Niekończąca się sugestia o drugim przyjściu Jezusa).

29 jeśli wiecie, że jest sprawiedliwy, wiedzcie też, że każdy, kto czyni prawdę, narodził się z niego. (Prawdomówni «zrodzeni z niego», czyli z Jezusa Chrystusa).

Rozdział 3

1 zobaczcie, jaką miłość dał nam Ojciec, abyśmy byli nazywani i byli dziećmi Bożymi. Świat dlatego nas nie zna, że go nie poznał. (Bóg Ojciec Jahwe dał miłość, «abyśmy byli nazywani i byli dziećmi Bożymi», sugestia wyjątkowości i «wyboru», ale świat jeszcze tego nie wie, ponieważ Jezus jest nieznany).

2 umiłowani! jesteśmy teraz dziećmi Bożymi; ale jeszcze się nie objawiło, że będziemy. Wiemy tylko, że kiedy się otworzy, będziemy tacy jak on, bo zobaczymy go takim, jakim jest. («Dzieci Boże» staną się jak Jezus).

3 a każdy, kto ma w nim nadzieję, oczyszcza się tak, jak jest czysty. (Pochwała Jezusa Chrystusa).

4 Każdy, kto czyni grzech, czyni również nieprawość; a grzech jest niegodziwością. (Potępienie grzeszności i nieprawości).

5 i wiecie, że pojawił się, aby wziąć nasze grzechy i że nie ma w nim grzechu. (Pochwała Jezusa Chrystusa).

6 Każdy, kto w nim przebywa, nie grzeszy; każdy, kto grzeszy, nie widział go i nie poznał go. (Pochwała Jezusa Chrystusa).

7 dzieci! niech nikt cię nie zwodzi. Kto czyni prawdę, jest sprawiedliwy, tak jak on jest sprawiedliwy. (Pochwała Jezusa Chrystusa).

8 kto czyni grzech, jest od diabła, bo najpierw diabeł zgrzeszył. W tym celu ukazał się Syn Boży, aby zniszczyć dzieła diabła. («Syn Boży» walczy z diabłami oszczerczymi, które jednak zostały stworzone przez jego ojca! Nie wszyscy opozycjoniści uważali, że Jezus jest «Synem Bożym»).

9 każdy, kto narodził się z Boga, nie czyni grzechu, ponieważ nasienie jego trwa w nim; i nie może grzeszyć, ponieważ jest zrodzony z Boga. («Dzieci Boże – są bezgrzeszne).

10 Dzieci Boże i dzieci diabła poznają się w ten sposób: każdy, kto nie czyni prawdy, nie je od Boga, ani nie miłuje brata swego. (A diabeł ma dzieci!).

11 albowiem taka jest ewangelizacja, którą słyszeliście od początku, abyśmy się wzajemnie miłowali (wzmianka o ewangelizacji-Ewangelii).

12 nie tak jak Kain, [który] był od złego i zabił brata swego. Za co go zabiłeś? Za to, że uczynki jego były złe, a uczynki jego brata sprawiedliwe. (Odniesienia do historii Starego Testamentu).

13 nie dziwicie się, bracia moi, jeśli świat was nienawidzi. (Pierwotni chrześcijanie byli prześladowani).

14 wiemy, że przeszliśmy od śmierci do życia, ponieważ kochamy braci; ten, kto nie kocha brata, żyje w śmierci. (Życie, z punktu widzenia rodzącego się chrześcijaństwa, oznaczało miłość do swoich towarzyszy).

15 każdy, kto nienawidzi brata swego, jest zabójcą; a Wy wiecie, że żaden morderca nie ma życia wiecznego, które w nim trwa. (Obietnica życia wiecznego dla wszystkich. kto zachowuje się «poprawnie»).

16 poznaliśmy miłość w tym, że położył za nas duszę swoją: i powinniśmy wierzyć dusze nasze za braci. (Miłość jest interpretowana jako «położył za nas swoją duszę», to znaczy zginął za swoich zwolenników-braci).

17 a kto ma dobrobyt na świecie, ale widząc brata swego w potrzebie, zamyka przed nim serce swoje-jakże trwa w tym miłość Boża? (Konieczne jest pomaganie braciom wspierającym).

18 moje dzieci! będziemy kochać nie słowem ani językiem, ale czynem i prawdą. (Wezwanie do braterskiej miłości, przez «braci» rozumie się zwolenników).

19 i dlatego uczymy się, że jesteśmy z prawdy, i pocieszamy przed nim nasze serca; (stwierdzenie, że Jezus Chrystus jest prawdą, jego zwolennicy są «z prawdy», dlatego się uspokajają).

20 albowiem jeśli serce nasze nas potępia, to Bóg jest większy, bo Bóg jest większy niż serce nasze i wie wszystko. (Jahwe-de wie wszystko).

21 umiłowani! jeśli nasze serce nas nie potępia, to mamy zuchwałość wobec Boga (starożytna idea, że człowiek myśli sercem).

22 i cokolwiek poprosimy, otrzymamy od niego, bo przestrzegamy przykazań jego i czynimy dobro przed nim. (Jeśli, jak mówią, dobrze się zachowujemy, to Jezus nam wynagrodzi: reguła Taliona).

23 A przykazaniem jego jest, abyśmy uwierzyli w imię Syna Jego Jezusa Chrystusa i kochali się nawzajem, tak jak nam przykazał. (Najważniejsze jest wiara i miłość «w imię Jego Syna Jezusa Chrystusa», wypełnianie przykazań).

24 a kto zachowuje przykazania jego, ten w nim mieszka, a on w tym. A co on w nas mieszka, dowiadujemy się po duchu, który nam dał. (Przestrzeganie przykazań jest głównym warunkiem rodzącego się chrześcijaństwa).

Rozdział 4

1 umiłowani! nie wierz każdemu duchowi, ale doświadczaj duchów, czy pochodzą od Boga, ponieważ na świecie pojawiło się wielu fałszywych proroków. (Są też «złe» duchy, to znaczy ludzie, którzy nie inspirują tego, co jest korzystne dla niektórych kręgów w powstającym Kościele chrześcijańskim).

2 rozpoznajcie Ducha Bożego (i ducha złudzenia) w ten sposób: każdy duch, który wyznaje Jezusa Chrystusa, który przyszedł w ciele, jest od Boga; (konieczne jest «sprawdzenie «duchów»).

3 a każdy duch, który nie wyznaje Jezusa Chrystusa, który przyszedł w ciele, nie jest od Boga, ale jest to duch Antychrysta, o którym słyszeliście, że przyjdzie i teraz jest już na świecie. (Konieczne jest «sprawdzenie «duchów». Antychryst jest również stworzony przez Boga Ojca, z religijnego punktu widzenia).

4 dzieci! wy jesteście od Boga i zwyciężyliście ich; bo ten, który jest w was, jest większy niż ten, który jest na świecie. (Twierdzenie, że dane dzieci są «od Boga», które pokonają“ złe „duchy,«bo ten, który jest w tobie, jest większy niż ten, który jest na świecie»).

5 są od świata, dlatego mówią po Świecku, a świat ich słucha. (Ci, którzy są ze świata – są «źli»).