Opera breve, p. 1.
Buschbell G. Briefe von Johannes und Olaus Magnus den letzten katolischen Erzbischöfen von Uppsala, mit dem Bischof Johannes Dantiscus von Kulm und Ermland. Braunsberg, 1915, s. 104.
Лозинский С. Г. История папства. M., 1961, с. 287.
Olaus Magnus . Historia de gentibus septentrionagibus. Romae, 1555, p. 3 (далее: Historia).
Hjärne H . Bidrag till Olai Magni Historia. 1. Litterära fragmenter. — Historiska Handlingar, 1893, d. 12, N 1, s. 17.
Nordström J . När skrev Olaus Magnus sin "Historia de gentibus septentrionalibus"? — Lychnos, 1943, s. 265.
Ibid.; Hjärne H . Bidrag till Olai Magni Historia, s. 17.
Historia, lib. XI, cap. 9.
Salviani I . Aquatilium animalium historiae liber primus, cum eorundem formis aere excussis. Romae, 1554.
Алексеев M. П . Сказания иностранцев о России и ненецкий эпос. — Сов. этнография, 1935, № 4–5, с. 154–159.
Тиандер К . Поездки скандинавов на Белое море. СПб., 1906, с. 39.
Гуковский М. А . Книга из библиотеки Торкватто Тассо. — Изв. АН СССР. Отд. обществ, наук, 1931, № 2, с. 249–257.
Державин К. И . Сервантес. Жизнь и творчество. М., 1958, с. 557.
Olaus Magnus . Historia de gentibus septentrionalibus earumque statibus, condition i bus, moribus, ritibus, superstitionibus, disciplinis, exercitiis, regimine, victu, bell is, structuris, instrumentis, ac mineris metallic is, et rebus, mirabilibus, nес nоn universis репе animalibus in Septentrione degentibus eorumque natura. Autore Olao Magno Gotho archiepiscopo Upsalensi Svetiae et Gothiae primate. Cum indice locupletissimo. Romae, 1555.
Ibid., lib. XXII, cap. 9–18.
Ibid., lib. XVIII, cap. 29.
Hjärne H . Bidrag till Olai Magni Historia, s. 17.
Collijn J. Olaus Magnus. Ett försök till karakteristik och några önskemål. Upsala, 1910, s. 6. (Michaelisgillet tillfälliga publicationer; 2).
Historia, lib. XX, cap. 1–2. Cp.: Carta marina, C, d.
Historia, lib. XI, cap. 7–8. Cp.: Carta marina. C, d.
Насколько сильна была эта традиция, можно судить по отношению Олауса Магнуса к «Трактату о двух Сарматиях» Матвея Меховского. Следом за Иоанном Олаус Магнус считал, что эта книга очень проигрывает из-за отсутствия в ней ссылок на труды писателей-классиков и поэтому не может Называться научным трудом (см.: Joannes Magnus . Gothorum Sveonumque historia. Romae, 1554, praef., p. 3). Тем не менее эта точка зрения не помешала ему заимствовать из «Трактата о двух Сарматиях» ряд эпизодов для «Истории северных народов» (см.: Historia, lib. Ill, cap. 1; cp.: Matheus Mieohovius . Descrpitio Sarmatarum Asianae et Europianae et eorum in eis continent. Cracoviae, 1521, praef.).
Grape H . Det litterära antik-och medeltid sarvet i Olaus Magnus patriotism. Stockholm, 1949, s. 71–86.
Grape H . Det litterära antik-och medeltidsarvet i Olaus Magnus patriotism, s. 83, 125.
Ibid., s. 105–133.
Ibid., s. 150–193.
Svartling В. Johannes Magnus «Historia metropolitanae ecclesiae Upsalensis». — In: Historiska studier tillägnade Harald Hjärne på hans sextioårsdag den 2 maj 1908. Upsala; Stockholm, 1908, s. 107–123. Автор полагает, что Иоанн Магнус не мог увезти из Швеции особо ценные документы, поскольку они не были обнаружены в Ватиканском архиве в Риме. Тем не менее в трудах обоих братьев цитируются некоторые официальные шведские материалы, а ряд русских документов попал из Швеции в Гданьск. Кроме того, Иоанн Магнус также сообщает, что он привез из Швеции в Рим официальные письма. См.: Joannes Magnus . Gothorum Sveonumque historia, praef.; Styffe C. G . Bidrag till Scandinaviens historia ur utländska arkiver. Stockholm, 1884, d. IV, s. 262–265.
Historia, lib. XI, cap. 1–6.
Ibid., lib. XI, cap. 9, 10.
Ibid., lib. IV, cap. 5; lib. XIII, cap. 16; lib. XIX, cap. 45.
Ibid., lib. IV, cap. 5; lib. XIII, cap. 16.
Ibid. lib. XIII, cap. 16.
Ibid., lib. XI, cap. 11; lib. XIII, cap. 16; lib. XIX, cap. 45.
Ibid., lib. XX, cap. 1, 3.
Ibid., lib. IV, cap. 5; lib. XIII, cap. 16.
Ibid., lib. XI, cap. 1–6. Cp.: Scriptores rerum svecicarum Medii Aevi. Stockholm, 1818, t. 1, sect. 2, p. 126–128.
Historia, lib. I, cap. 1, Cp.: Saxo Grammaticus . Danorum Regum heroumque historiae stilo elegantia Saxone Grammatico… ab hinc supra trecentos annos conscriptae… [Paris], 1514, p. 86.
Historia, lib. XI, cap. 9, cp.: Vincentius Bellovacensis. Speculm historiae. Strasburg, 1473, t. 4, lib. 32, cap. 21.
Historia, lib. XI, cap. 6. Cp.: Jovius P . De legatione moscovitarum liber. [Venetiae, 1525], p. 8.
Historia, lib. XI, cap. 5. Cp.: Styffe C. G . Bidrag till Scandinaviens historia…, s. 262–265.
Historia, lib. IV, cap. 5, 11; lib. XVIII, cap. 16, 45; lib. XX, cap. 1–3, etc.
Historia, lib. XI, cap. 2, 3, 17, 40 etc. Cp.: Joannes Magnus . Gothorum Sveonumque historia, lib. 22, 23, 1, 15 etc.
Казакова H. А. Дмитрий Герасимов и русско-европейские культурные связи в первой трети XVI в. — В кн.: Проблемы истории международных отношений. Л., 1972, с. 255–258.
istoria, lib. IV, cap. 4. Cp.: Granlund J. Kommentar. — In: Olaus Magnus . Historia om de nordiska folken. Stockholm, 1951, d. 5, s. 109–110.
Читать дальше