Вампирам Монтегю Саммерс посвятил отдельное исследование, которое также выходит в свет в издательстве «ОЛМА-ПРЕСС». – Прим. пер
Левит 17:14.
E. de Rouge. Etude sur une stele Egyptienne, Paris, 1858. E. A. W. Budge. Egyptian Magic, VII.
Рех Хет, знающий о вещах.
Еврипид. Вакханки; Овидий. Метаморфозы, III, 513. Аполлодор, III, т. 2; Гигин. Fabulae, 184; Нонн. Dionysiaca, XIV, 46.
Софокл. Аякс. Пиндар. Немея, VII, 25; Овидий. Метаморфозы, XIII, 1-398.
Павсаний, III, xvi, 6.
Валерий Максим, I, 11, 5. Лациний – выступ на восточном берегу Бруттиума, в нескольких милях к югу от Кротона. Он образует западную оконечность Тарентийского залива. Остатки храма Юноны Лацинии существуют до сих пор и дали современное имя мысу Сapo delle Colonne или Capo di Nao (vaog).
Перевод Н. Гнедича.
Ксенофон. Memorabilia, II, i.5; Демосфен, XCIII, 24; Динарх, СI, 41; Плутарх. Лукулл, IV
Еврипид. Орест, I, 854, I, 79.
μανής
Вергилий. Энеида, IV, 471-3.
Agamemnonius scaenis agitatus Orestes Armatam facibus matrem et serpentibus atris Cum fugit, ultricesque sedent in limine Dirae. (Орест бежит от тела убитой царицы, а на пороге его уже поджидают у ворот сестры-эринии, мстительницы.)
Плавт. Амфитрион, II, 2, 145. Nam haec quidem edepol lauarum ple-nast.
Quid esset illi morbi, dixeras? Narra, senex. Num laruatus, aut cerritus? Fac sciam.
Два Менехма, V, 1, 2. Апулей говорит о laruans, сумасшедшем. Hunc [pulcherrimam Mercurii imaginem] denique qui laruam putat, ipse est laruans. Слово Cerritus достаточно редкое. Оно происходит от сerebritus и не связано с Сerres, как полагали ранее. Также Гораций. Sermonum, II, iii, 278.
Мифологическая библиотека, III, v, 1.
С. 471.
56, Nauck.
185 – 135 гг. до Р. Х.
Профессор Лейба в « Психологии религиозного мистицизма», London, 1925, c. 11. сообщает весьма интересные вещи о культе Диониса.
Пифагор прописывал музыку при нарушениях психики, Евнапий в « Жизни философов», 67, и Целий Аврелиан в своих примечаниях трактата «De Morbis Chronicis», VI, показывают, что это средство было одним из самых распространенных. Ориген, « Против Цельса », III, и Марциан Капелла в « De Nuptiis Philologiae et Mercurii», IX, 925, говорят о том же.
1 Цар. xvi, 14. «Exagitabat eum spiritus nequam a Domino».
Иудейские древности. VI, viii, 2; ii, 2.
Рибе в труде « La Mystique Divine», II, ix, 4, действительно говорит о «l’obsession interieure» (не говоря уже о толковании этих терминов в русских словарях. – Прим. пер.), но и он разделяет эти понятия, далее у него сказано: «L’obsession purement interieure ne differe des tentations ordi-naires que par la vehemence et la duree».
Multae sunt tentationes eius, et die noctuque uariae daemonum insidi-ae… Quoties illi nudae mulieres cubanti, quoties esurienti largissimae apparuere dapes? Uita S. Hilarionis, VII, Migne, том XXIII, col. 32.
Sustinebat miser diabolus uel mulieris formam noctu induere, feminaeque gestus imitari, Antonium ut deciperet. S. Athanasius. Uita S. Antonii, V, Migne, том XXVI, col. 847.
Память (duplex maius apud Minores) 22 февраля.
Возможно, уместным будет отметить, что до своего обращения св. Маргарита вела весьма скандальную жизнь, о чем не преминули упомянуть многие ее биографы.
Sectando per cellam orantis et flentis, cantauit diabolus turpissimas can-tationes, et Christi famulam lacrymantem et se Domino commendantem pro-caciter inuocabat ad cantum…; tentantem precibus et lacrymis repulit ac eiecit. Болландисты. 22 февраля. Т. VI.
Ceterum consilium est semper de talibus inuasionibus suspicionem habere, non enim negandum maiorem earum partem esse aut fictiones, aut imaginationes, aut infirmitates, praesertim in mulieribus. Praxis confessariorum, n. 120.
Saepissime, que putantur daemonis obsessiones, non sunt nisi morbi nat-urales, aut Naturales imaginationes, uel etiam inchoata aut perfecta amentia. Quare caute omnino procedendum, usquedum per specialissima signa de obses-sione constet. Theologia mystica, I, n. 228.
Biblisches Realworterbuch, Leipsig, 1833.
Этот прорицательный дух больше не упоминается в Новом Завете, в Ветхом Завете. Это выражение относится к лгущим пророкам или практикующим магические искусства, запрещенные законом Моисея. Так, нечто подобное можно прочесть про Аэндорскую волшебницу (1 Цар. 28.8) и у Иезекииля (13.6).
Ordinandi, filii charissimi, in officium Exorcistarum, debitis noscere quid suscipitis. Exorcistam etenim oportet abiicere daemones; et dicere populo, ut, qui non communicat, det locum; et aquam in ministerio fundere. Accipitis itaque potestatem imponendi manum super energumenos, et per impositionem manu-um uestrarum, gratia spiritus sancti, et uerbis exorcismi pelluntur spiritus immundi a corporibus obsessis. Studete igitur, ut, sicut a corporibus aliorum daemones expellitis, ita a mentibus, et corporibus uestris omnem immunditiam, et nequitiam eiiciatis; ne illis succumbatis, quos ab aliis, uestro ministerio, effu-gatis. Discite per officium uestrum uitiis imperare; ne in moribus uestris aliquid sui iuris inimicus ualeat uindicare. Tunc etenim recte in aliis daemonibus imper-abitis, cum prius in uobis eorum multimodam nequitiam superatis. Quod nobis Dominus agere concedat per Spiritum suum sanctum.
Читать дальше