Fouracre P. The Work of Audoenus of Rouen and Eligius of Noyon in Extending Episcopal Influence from the Town to the Country in Seventh-century Neustria // The Church in Town and Countryside: Papers Read at the Seventeenth Summer Meeting and the Eighteenth Winter Meeting of the Ecclesiastical History Society / Ed. by D. Baker. Oxford, 1979. P. 91.
Lohse B. Askese und Monchtum in der Antike und in der alten Kirche. Wien, 1969. S. 190–197.
Heussi K Der Ursprung des Mônchtums. Tübingen, 1936. C. 53–58; Lohse B. Askese und Monchtum in der Antike und in der alten Kirche. S. 173, 214–215; Frank K.S. Geschichte des christlichen Mônchtums. Darmstadt, 1993. S. 15–19, 35; Prinz F. Phänomenologie des westeuropäischen Mönchtums im Überblick // Askese und Kultur: Vorund frühbenediktinisches Monchtum an der Wiege Europas. München, 1980. S. 14–16; Усков Н.Ф. Христианство и монашество. С. 62.
Lohse В. Askese und Monchtum in der Antike und in der alten Kirche. S. 190–197.
Markus R. The End of Ancient Christianity. Cambridge, 1990. P. 21–27, 31.
Leyser С. Monasticism // Late Antiquity. A Guide to the Post-Classical World / Ed. by G.W. Bowersock, P. Brown, O. Grabar. Cambridge, 1999. P. 584.
Усков Н.Ф. Христианство и монашество. С. 63.
Iona. VC. 10.
Prinz F. Frühes Mönchtum. S. 120–134.
Усков Н.Ф. Христианство и монашество. С. 100–189.
Vita Sanctae Balthildis // MGH Scriptores Rerum Merovingicarum. Bd. 2. Fredegarii et aliorum chronica. Vitae sanctorum / Hrsg. von B. Krusch. Hannover, 1888. S. 475–508; Fouracre P., Gerberding R. A. Late Merovingian France. P. 114.
Ewig E. Die fränkische Teilreiche. S. 210–211.
Vita sanctae Balthildis. 7.
Ibid. 4, 7, 8, 9, 10.
Примером такого взгляда может служить работа: Brunner К. Oppositionelle Gruppen im Karolingerreich. Wien, 1979.
Werner M. Der Lütticher Raum im frühkarolingische Zeit: Untersuchung zur Geschichte der karolingische Stammlandschaft. Gottingen, 1979. S. 362; Fouracre P., Gerberding R.A. Late Merovingian France. P. 143.
Vita Nivardi // MGH Scriptores Rerum Merovingicarum. Bd. 5. Passiones vitaeque sanctorum aevi merovingici / Hrsg. von W. Levison. Hannover, 1910. 1.
DM. 85.
Vita Bercharii // Acta Sanctorum ordinis Sancti Benedicti. Venetii, 1733. T. 2 / Sous la dir. de L. d’Achery, J. Mabillon. P. 797; Vita Nivardi. 7; Pardessus. Diplomata. P. 346.
Vita Nivardi. 11.
Fouracre P., Gerberding R.A. Late Merovingian France. P. 200.
Krusch B. Die älteste Vita Leodegarii // Neues Archiv zur Erforschung des Mittelalters. 1891. Jg. 16. S. 563–596; Idem. Passiones Leudegarii episcopi et martyris Augustodunensis // MGH Scriptores Rerum Merovingicarum. Bd. 5. Passiones vitaeque sanctorum. Berlin, 1910. C. 243–259; Fouracre P., Gerberding R.A. Late Merovingian France. P. 194–195.
Fouracre P., Gerberding R. A. Late Merovingian France. P. 212.
Взгляд на Леодегара как на защитника интересов Бургундии можно найти в: Chaume М. Les origines du Duché de Bourgogne: en 2 t. Dijon, 1928. P. 22–23. Критика этого тезиса находится в: Fouracre P., Gerberding R.A. Late Merovingian France. P. 197.
Fouracre P., Gerberding R.A. Late Merovingian France. P. 194–195.
Vita Audoini episcopi Rotomagensis // MGH Scriptores Reruni Merovingicarum. Passiones vitaeque sacntorum. Hannover, 1910. S. 543–567; Vita Eligii episcopi Noviomagenisis // MGH Scriptores Rerum Merovingicarum. Passiones vitaeque sanctorum aevi merovingici. Hannover, 1902. S. 663–741.
Wood I. The Use and Abuse of Latin Hagiography in the Early Medieval West // East and West: Modes of Communication. Proceedings of the First Plenary Conference at Merida / Ed. by E. Chrysos, I. Wood. Leiden, 1999. P. 197.
Vita Audoini episcopi Rotomagensis. 1.
Bergengruen A. Adel und Grundherrschaft im Merowingerreich: Siedlungsund standesgeschichtliche Studie zu den Anfangen des frankischen Adels in Nordfrankeich und Belgien. Wiesbaden, 1958. S. 66–80; Zöllner E. Die Herkunft der Agilulfinger // Mitteilungen des Instituts fur Osterreichesche Geschichtsforschung. 1951. Jg. 59. S. 254.
Tits-Dieuaide M.-J. Grands domaines, grandes et petites expirations en Gaule mérovingienne // La grand domaine aux époques merovienne et carolingienne — Die Grundherrschaft im frühen Mittelalter, Actes du colloque internationale, Gand 8–10 septembre 1983 / Sous la dir. d’A. Verhulst. Gand, 1985. P. 50.
Iona. VC. I. 26.
Vita Audoini episcopi Rotomagensis. 5; Prinz F. Frühes Mönchtum. S. 126–127.
Iona. VC. I; 26; Fouracre P., Gerberding R.A. Late Merovingian France. P. 137–139; Gerberding R. The Rise of the Carolingians. P. 85–89; Bergengruen A. Adel und Grundherrschaft im Merowingerreich: Siedlungsund standesgeschichtliche Studie zu den Anfangen des frankischen Adels in Nordfrankeich und Belgien S. 66–80.
Gerberding R. The Rise of the Carolingians. P. 89.
Barrault A. L’influence de saint Colomban et ses disciples dans les monastères de la Brie // Melanges Colombaniens. Actes du Congrès international de Luxeuil, 20–23 juillet 1950. P., 1951. P. 204; Vita Audoini episcopi Rotomagensis. 5; Vita Aegili // Acta Sanctorum ordinis Sancti Benedicti. Venetii, 1733. T. 2 / Sous la dir. de L. d’Achery, J. Mabillon. P. 307.
DM. 49.
Scheibelreiter G. Ein Gallorömer in Flandern: Eligius von Noyon // Die Suche nach Ursprüngen: Von der Bedeutung des frühen Mittelalters / Hrsg. von W. Pohl. Wien, 2004. S. 127–128.
Lauer R, Samaratt C., Prou M. Les diplômes originaux des Mérovingiens. P., 1908. № 4.
DM. 49.
Ibid. 88.
Vita Fursei // Acta Sanctorum ordinis Sancti Benedicti. Venetii, 1733. T. 2 / Sous la dir. de L. d’Achery, J. Mabillon. P. 300–314; Vita Fursei // MGH Scriptores Rerum Merovingicarum. Bd. 4. Passiones vitaeque sanctorum aevi merovingici / Hrsg. von B. Krusch, W. Levison. Hannover, 1902.
Читать дальше