Romanin, Storia doc., v. II, pp. 424 ss.
FRA. DA., v. XII, pp. 397, 398, 402; Minotto, v. I, pp. 10 ss.
Rob. de Clary, p. 10.
Villehardouin, op. cit., pp. 24, 25. Вильардуэн не называет иначе противников отклонения похода от его основной цели, как людьми, желавшими расстроить его, — qui lost voloient dépicier.
Anonym. Halberst., ed. cit., p. 13. — Quamplures peregrinorum secum trahentes Hungariam discesserunt…
Viliehardouin, ed. cit., p. 27; Just. Chron., ed. cit., p. 12; FRA. DA., v. XII, p. 409.
Gunther Parisiensis, op. cit., p. 27; Rob. de Clary, p. II.
Just. Chron.: «Quam civitatem rebellam factam… dux cum suo exercito tamen, videlicet venet corum, viriliter expugnantes, ipsam sua potestate ceperunt… eam que usque ad fundamenta fecerunt dirui et vastari…» (p. 92). Роберто Чесси в коллективной «Истории Венеции» делает неуклюжую попытку оправдать разбойничье нападение на Задар различными благовидными соображениями: для венецианцев-де нужно было закрепить в Адриатике «статус кво», а для крестоносцев — нужны были необходимые условия для зимовки, и задарцы сами виноваты, что встретили крестоносных громил враждебно (т. II, стр. 454 и след.).
Villehardouin, p. 28; Danduli Chr., col. 321.
Nicetas, op. cit., p. 715.
Villehardouin, p. 29.
Devast. Constantinopolitana, ed. cit., p. 88.
Anonym. Halberst., Exuviae, p. 12.
Villehardouin, p. 30; Danduli Chr. — Benigne pueri assumunt negotia… (col. 321).
Robert de Clary, p. 23.
Ibid., p. 12. Мы предпочитаем эту версию другим известиям, по которым перед войском выступал сам Алексей, как более естественную.
Gunther Parisiensis, ed. cit., p. 77.
Мы полагаем, что ни Ф. И. Успенскому, ни следующему по его стопам Заборову не удалось доказать соучастия Иннокентия III в организации похода под Константинополь, ни тем более — под Задар.
FRA. DA., v. XII, р. 443.
Ibid., p. 409.
Ibid., p. 411.
Ф. И. Успенский в качестве одного из доказательств причастности Иннокентия III к планам генерального штаба крестоносной армии, выдвигает мысль, что Иннокентий мог сразу остановить поход, наложив на его участников интердикт, если бы он действительно хотел направить его в Сирию или Египет… Это очень странно: не может быть того, чтобы Ф. И. Успенский не знал, что папа так именно и поступил, но… не так то легко было справиться с венецианцами.
FRA. DA., v. XII, 414.
Ibid., p. 418.
Ibid., p. 419.
Ibid., p. 417.
Gunther Parisiensis, op. cit., p. 78.
Robert de Clary, op. cit., p. 23.
Villehardouin, op. cit., p. 29; Devastatio Const, ed. cit., p. 88.
Multe ère riche et plenteuroise…
Buchon, Recherches, v. 11, p. 64.
Robert de Clary, op. cit., p. 24.
Ibid., p. 34. — Et li vesques respondirent et disent, que che n'estoit mie pechies…
Villehardouin, p. 31.
Robert de Clary, p. 34. — Adont si s'accorderent tout li pelerin et li venicien, que on i al'ast…; Villerhardouin, op. cit., pp. 31, 32.
Ibid., pp. 31, 32.
Ibid., p. 34.; Nicetas, op. cit., p. 717.
Villehardouin, p. 36; Robert de Clary, p. 35.
Villehardouin, pp. 37, 40, 46, 59.
Nicetas, op. cit., p. 723.
Ibid., p. 722.
Villehardouin, p. 42.
Robert de Clary, pp. 39, 40.
Ibid., p. 42; Nicetas, p. 722.
Villehardouin, p. 44.
Ibid., p. 46.
Ibid., p. 48.
Ibid., p. 51.
Ibid., p. 47.
Nicetas, op. cit., p. 729.
Villehardouin, p. 51: Robert de Clary, pp. 48, 49.
Villehard., p. 49; Nicetas, pp. 730, 731.
Robert de Clary, p. 49.
FRA DA., v. XII, pp. 432, 433.
Viliehard., p. 53; Rob. de Clary, p. 60.
Anonymi Suess., op. cit., Exuviae, p. 6.
Gunter. Paris., op. cit., pp. 92, 93.
Nicetas, pp. 751, 752.
FRA. DA., v. XII, p. 435. — Ad recuperatienem Terrae sanctae totis viribus insistatis…
Ibid., p. 441. — De indulgentia nostra securus labem peccati propter hoc nullatenus pertimescas…
Ibid., p. 443.
Robert de Clary, pp. 53, 54.
Exuviae, pp. 6, 7.
Читать дальше