Султанов Омар - Йолдызлы төннәр = Звездные ночи

Аттай өреккән балыгы
Ала-тау дәрья-суларның.
Дулкыннар белән серләшкән
Кәләшем – аккошы җанның.

Ни генә салмый уеңа
Сәгатьнең келт-келт җырлавы.
Балык кебек йөзеп үтте
Балалык чакның еллары.

Очканын күрсәм йолдызның,
Йөрәгем сулкылдый шул бик.
Сөйгән яр йөргәндер көтеп,
Йөрәге җирсеп килер дип.

Җил йөрсә биеп, сәйран корып,
Дулкыннар күлдә уйнаган.
Аккоштай канат җәйгән болыт
Ярлардан күл буйлаган.
Ыссык күл – гомер шатлыгыдай,
Мәхәббәт җырларыдай.

Төн белән күлнең күркен кара:
Тулган ай йөзеп бара.
Чулпандай кызның гүзәллеген
Күргән күзләрең кайда?
Ыссык күл – яшьлек шатлыгыдай,
Саф сөю җырларыдай.

Җемелдәп күктән йолдыз төшкән
Суыңның тирәненә.
Көмештәй ак балыклар йөзә –
Бу – күлнең бүләге лә.
Ыссык күл – дөнья шатлыгыдай,
Яшьлекнең җырларыдай.

Акчарлаклар шаулашкан мәлдә,
Ыссык күл тынып яткан.
Очырып кардай аккошларны,
Шау-шудан бәгъре каткан.
Ыссык күл – гомер шатлыгыдай,
Мәхәббәт җырларыдай.

Төн…
Тып-тын…
Сәгать: келт-келт… келт-келт…
Уйлап ятам…
Колак тонып, уйга батам.
Очкындай алыс-еракта йолдызга охшап,
Бер өмет чырт-чырт яна уйда, һич калмый.
Шушы уйны мизгелендә әйталаммы?!
Сызылып секунд йөгерә, кабатланмый.

Егерме биш яшь, синең белән серләштем,
Җаным кебек яшьлек җырын җырлаштым.
Күзләренә яшьлек тулган айлы төн!
Ул төннәргә һич үкенеч кылмасмын.

Егерме биш яшь, синең белән күрештем,
Көч сынаштым, карулаштым, көрәштем.
Колак салып, яхшылардан киңәш алып,
Улар 10 10 Улар (кырг.) – тау күркәсе. очып, улар кунган җирдә үстем.

Егерме биш яшь, сиңа килеп юлыктым,
Кызган идем, тының белән савыктым.
Тау битеннән намус белән атлыймын,
Ярсу җанлы бер улы мин халыкның.

Быелгы яз елдагыдай килеп җитте,
Агачларга яшел алка – бөре ялгап.