Алесь Адамович - Я з вогненнай вёскі...

Велізарнымі ахвярамі савецкі народ заплаціў за тое, каб іншыя народы не зазналі тысяч сваіх Хатыняў.

Гэта павінны разумець тыя, хто прыходзіць сюды — у Хатынь. Пра гэта нема крычыць рэзкая, цёмная фігура старога з такім каменным і такім мяккім целам мёртвага хлопчыка, пра гэта крычаць назвы былых вёсак на страшным «могільніку вёсак» — адзіным на ўсёй Зямлі.

Свастыка.

Гарадзкі пасёлак Акцябрскі.

Сарач (дыял.) — шарон.

Вярчэ (дыял.) — жгуты.

Мабыць, славак. На Акцябршчыне славакі былі. Пачалі потым пераходзіць да партызан, дык немцы іх вывезлі ў хуткім часе.

Шарэнга.

Байня (дыял.) — лазня.

Пагоначка (дыял.) — прагон, дарога для жывёлы.

Скрушыцца (дыял.) — змірыцца.

Los! (ням.) — Пайшоў!

Суша — суседняя вёска. Гл. "Дзве старасці".

"Sarkanais arajs" (латыш.) — "Чырвоны араты".

Versuchen (ням.) — спрабаваць; тут — шукаць.

Чашнік (дыял.) — шафер.

Die Familie (ням.) — сям'я.

Сцёбачка (дыял.) — варывенька.

Трапішніца (дыял.) — дзяруга.

Цэп (дыял.) — ланцуг.

Пурым — яўрэйскае рэлігійнае свята; па звычаю ў гэты дзень усе носяць адзін аднаму падарункі.

Cmentarz (польск.) — могільнік.

«Народнікамі» іранічна называлі ўласаўцаў.

Купель (дыял.) — сажалка.

Крэсіва.

Гл. раздзел “Сцішнаватая радасць”.

Малыя Прусы.

Так называлі здраднікаў з ліку былых ваенапалонных.

У халаце.

Копачка (дыял.) — лапатка для капання бульбы.

Топіро, уласна допіро (укр.) — толькі што.

Залізко (дыял.) — рыдлёўка.