Xan - Qızılbaşlar - Oyanış

– İndiyə kimi bitmiş olar deyə ümid edirəm, – Nil var gücü ilə tullanaraq saat qülləsinin birbaşa ikinci mərtəbəsindən pəncərə şüşələrini sındıraraq içəri daxil oldu. Yol boyu bir neçə kronu da öldürdüyündən gümüş bıçaqlar hələ də əlindəydi. – İlk test üçün əlimdə yaxşı bir təcrübə siçanı var.

– Əminsən? – Solonas da başqa çıxış yolu olmadığını anlamışdı. Nili itirməyi gözə ala bilməzdi.

– Başqa çıxış yolum yoxdur, şef. Ölümün qucağına atılmalıyam, – qızın səsindən az da olsa qorxduğu hiss olunurdu. – Rufinayla əlaqə saxlayın, düşmə lövhəsini aktivləşdirsinlər.

Altıncı mərtəbədə olarkən binanın çölündən vahiməli bir qadın səsi eşidildi. Meledanın səsi idi. Həddindən artıq əsəbləşdiyi hiss olunurdu. İlk dəfə idi ki, kimsə onu bu qədər yaralamağı bacarmışdı. Bu insan onun əllərində ölməliydi. Saat qülləsinin divarlarından biri altıncı mərtəbədə birdən-birə dağıldı və qara vampir Nilin boğazından yapışıb o biri divara çırpdı. Vampir güclü caynaqlarından biriylə onu boğmağa davam edərkən digər əlindəki iti dırnaqlarını Nilin qarnına soxdu. Qızın qarnı beş yerdən eyni vaxtda deşildi. Bu, kronların alov silahından belə daha ağır yara idi.

– “Hər yerindən qan axacaq” demişdim sənə, – Meleda barmaqlarını qızın qarnında bir az da tərpədərək ilan kimi fısıldadı.

Nilin ağzı bir anda qanla doldu və ağrıdan qışqırarkən çənəsinin yanlarından aşağı axdı. Vampirin barmaqlarının qarnının içində necə yumruqlaşdığını hiss edirdi. Düz düşməninin qanla dolmuş vəhşi göz bəbəklərinə baxaraq əllərindəki bıçaqlardan birini boğazından yapışan ələ batırdı. Vampir o dəqiqə əlini çəkdi. Digər bıçağı isə çənəsinin altından soxub burnunun çəpər sümüyündən çıxartdı. Meleda neçə yüz illik ömründə bu qədər ağrı hiss etməmişdi. O da özünü saxlaya bilməyib var gücüylə qışqırmağa başladı. Nil vampirin özünü ora-bura çırpdığını görüb son gücünü toplayaraq onu binanın pəncərəsinə tərəf itələdi. Vampir pəncərəni sındırıb altıncı mərtəbədən yerə yıxıldı. Amma bu da vampiri öldürməyəcəkdi. Ən qısa zamanda binanın damına çıxmalıydı Nil.

Ağrılar içində axsayaraq pilləkənləri qalxmağa başladı. Kron dəstələri artıq dördüncü mərtəbəni keçmişdilər və sürətlə Nilə yaxınlaşırdılar. Nil birtəhər binanın damına çıxdı. Qarnındakı yaraya görə çox qan itirmişdi. Qulaqlığına toxundu son dəfə.

– Solonas! – ağzına dolan qana görə güclə danışan qız komandirini çağırdı.

– Nil… Rufinada hər şey hazırdır. Sənə inanırıq, Nil. Sənə inanırıq, qızım, – Solonas hal-hazırda hər şeydən çox Nilin həyatı üçün narahat olurdu.

– Əgər nanovarp işləməsə, məni bağışla, şef. Bağışla ki, sənə qulaq asmadım. Bağışla ki, bu aləti sənə gətirə bilmədim. Əgər işləməsə… – qız sanki qızılbaşların lideri ilə vidalaşırdı.

– İşləyəcək! İşləməlidir!…

Nil damın ən küncünə çatanda kronlar dama çıxan qapıdan ətrafa səpələnməyə başladılar. Silahlarını qıza tuşlayıb güllələməyə macal tapmamış yaralı döyüşçü özünü onmərtəbəli qüllənin damından aşağı atdı. Yerə yaxınlaşarkən ürəyinin nə qədər döyündüyünü hiss edən qız nanovarpın işləmədiyinə əmin olmuşdu. “Bu da son” deyə düşündü içindən. Tam yerə çırpılacağı anda hər yer ağardı. Eyniylə yuxularda olduğu kimi ölümdən sonrakı həyatı görmədən başqa bir yerdəmi oyanacaqdı, yoxsa ölümün əslində nə olduğunumu anlayacaqdı?! Deyəsən, heç biri.

Rufinanın ən böyük və ən hündür zalında inşa edilmiş ilk nanovarp sıçrayışının düşmə lövhəsində birdən-birə gözqamaşdırıcı bir işıq peyda oldu. Bu parlaqlıq qarşısında gəminin hər yerinə quraşdırılan solğun rəngli balaca göy led işıqların təsiri azaldı. Bir neçə saniyədən sonra parlaqlıq azalmağa başladı. Ətrafdakı bütün qızılbaşlar və Aksel Zalton alətin işlədiyindən çox Nilin onların yanında olduğuna sevindilər. Qız ağ və qırmızı qanlara boyanmış halda yerdə, düşmə lövhəsinin üzərində uzanmışdı. Başını qaldırıb bütün yaradılışın ən böyük kəşfini edən Zaltonun üzünə baxaraq ağrılar içində gülümsədi.

– Əgər işləməsəydi, Zalton, o dünyada səbirsizliklə sənin lal otaqlarını öz qışqırığınla dolduracağım günü gözləyəcəkdim, – sözünü bitirən kimi qeyri-ixtiyari şəkildə öskürərək qan tüpürdü.

Ölümcül yaralanmağına baxmayaraq dostlarının əhatəsində olmaqdan hədisz xoşbəxt görsənirdi. Nanovarp qolbağı artıq qızılbaşlarda idi. Üstəlik Hemera da digər dostlarının yanındaydı. Bu isə o demək idi ki, bir neçə saat da ölməsəydi, yaraları tamamilə sağalacaqdı.

– Kimsə nə olduğunu desin? – Solonasın səsi bu dəfə səsgücləndiricilərdən çıxdı. – İşlədi? Alındı?

– Mənim üçün asan tapşırıq oldu, şef! – Nil yenə zarafatyana dedi. – Seçilmişi tapmaq bundan asan olmayacaq.

– Biz tapmayacayıq, – Solonas əminlikdə cavab verdi. – O, özü bizi tapacaq.

Bundan min il əvvəl bir müharibə oldu. Haradan gəldiyi bilinməyən Xaos adlı varlıq dünyanı ələ keçirtməyə çalışdı. Əvvəlcə mavi dərilərə, tükürpədici səsə malik vicdan, rəhm və qorxu duyğularından tamamilə məhrum yeni bir irqi – kronları yaratdı. Bu yarada bilmək gücü onun ilahi bir varlıq olduğunun isbatıydı. Daha sonra onun ordusuna vampirlər, ölümlü meşə və səhra cinləri də qoşuldular. İnsanların ordusu bu dəhşətli gücə qarşı tab gətirə bilmirdi. Üstəlik, başqa irqlərdən də kömək gəlməyəcəyi bəlliydi. Moyraların sayı sürətlə azalır, digər canlılar isə Xaosa qarşı müharibədən açıq-aşkar qorxurdular. Yeni vəhşi irq olan kronlar bir yana, vampirlər və cinlərin ordusundan bütün irqlər çəkinirdi. Döyüşlər həddindən artıq qanlı keçir və insanlar üçün faciəvi sonluqla yekunlaşırdı. İnsanların lideri Korteqan döyüşlərdən birində Xaosa meydan oxudu və onu təkbətək döyüşə çağırdı. Xaos çox güclü cadügar idi. Lakin döyüş qılınc döyüşü olacaqdı. Nəhəng cüssəli düşmən müharibənin düz ortasına birdən-birə ildırım zərbəsiylə endi. Qapqara paltarından çıxan dalğalı duman və üzünü hər kəsdən gizləyən maskasının altından yalnız sapsarı gözləri görünürdü. Xaos özünü insanlara ilk dəfə bu cür göstərmişdi. Endiyi yerdə ayaqlarının altındakı hər şey darmadağın olmuşdu. Korteqandan iki dəfə böyük bədəniylə ondan qat-qat güclü olduğu hər halından bəlliydi.

İnsanların lideri qılıncı çəkdi qınından və ilk zərbəni özü endirmək istədi. Lakin qılınc Xaosun əlinə dəyib çilik-çilik oldu. Xaos elə ilk zərbədən Korteqanın başını bədənindən ayırdı. İnsanların sonuncu kralının bircə anın içində ağappaq olan başı yerdə diyirlənərkən Qara Hökmdar əlini başsız bədənə uzatdı. İnsanların liderinin bədəni həmin dəqiqə alışıb yanmağa başladı. Üzünü bütün insanlığa çevirən Xaos var gücü ilə bağırdı:

– Mənə qarşı çıxan hər kəs əbədi qaranlıqlar içində sonsuza qədər yanacaq. İnsanlar və onların müttəfiqlərinə bu dünyada rahatlıq yoxdur artıq. Hər kəs bilsin. Xaosun hakimiyyəti başladı. Böyük Müharibə bitdi.