• Пожаловаться

Orson Card: Glizdawce

Здесь есть возможность читать онлайн «Orson Card: Glizdawce» весь текст электронной книги совершенно бесплатно (целиком полную версию). В некоторых случаях присутствует краткое содержание. Город: Warszawa, год выпуска: 1994, ISBN: 83-7255-970-8, издательство: Prószyński i S-ka, категория: Фантастика и фэнтези / на польском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале. Библиотека «Либ Кат» — LibCat.ru создана для любителей полистать хорошую книжку и предлагает широкий выбор жанров:

любовные романы фантастика и фэнтези приключения детективы и триллеры эротика документальные научные юмористические анекдоты о бизнесе проза детские сказки о религиии новинки православные старинные про компьютеры программирование на английском домоводство поэзия

Выбрав категорию по душе Вы сможете найти действительно стоящие книги и насладиться погружением в мир воображения, прочувствовать переживания героев или узнать для себя что-то новое, совершить внутреннее открытие. Подробная информация для ознакомления по текущему запросу представлена ниже:

Orson Card Glizdawce

Glizdawce: краткое содержание, описание и аннотация

Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Glizdawce»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.

Czekał 7000 lat, by pokonać ludzkość. Przyszła na świat, by przynieść wybawienie lub całkowitą zagładę… Znakomita powieść wielokrotnego laureata nagród Hugo i Nebula, dorównująca napięciem i pomysłowością a głębią i skomplikowaniem . Tym razem rzecz dzieje się na planecie Imaculata, skolonizowanej przez człowieka setki pokoleń wcześniej. Cywilizacja ludzka jest jednak w ciągłym zagrożeniu. Zgodnie z przepowiednią ratunek lub ostateczną zagładę ma przynieść pracowita potomkini Kapitana Statku.

Orson Card: другие книги автора


Кто написал Glizdawce? Узнайте фамилию, как зовут автора книги и список всех его произведений по сериям.

Glizdawce — читать онлайн бесплатно полную книгу (весь текст) целиком

Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Glizdawce», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.

Шрифт:

Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Letheko uśmiechnęła się szczerze rozbawiona.

— I cóż mi teraz mogą zrobić, może uciąć głowę?

Ale Patience nie była głupia. Wiedziała, że głowom można zadawać bardziej wyrafinowane tortury w prostszy sposób, niż było to możliwe w przypadku żywych istot ludzkich. Właściwie powinna była w tym momencie przerwać rozmowę z Letheko. Ale nigdy wcześniej nie słyszała o takiej przepowiedni. To było coś więcej niż świadomość, że jest możliwą pretendentką do tronu. Teraz dowiedziała się bowiem, że każdy wyznawca prawdziwej religii we wszystkich krajach tego świata uważa ją za tę, na którą wskazuje przepowiednia. Jak ojciec mógł przez te wszystkie lata nie powiedzieć jej, kim była w oczach otaczających ją ludzi?

Letheko mówiła dalej:

— Kiedy się urodziłaś, setki tysięcy Tassalian poszło na ochotnika do wojska z zamiarem dokonania najazdu na Korfu i wyniesienia cię na tron. Oni nie zapomnieli. Jeśli dasz im najmniejszą nadzieję, że do nich dołączysz, Tassalianie wypowiedzą Korfu świętą wojnę i zaleją ten kraj taką hordą i z taką siłą, że dałoby się to jedynie porównać z inwazją geblingów. Król Oruc musiał postradać zmysły, jeśli pozwala ci wejść do pokoju, w którym znajduje się młody książę Tassali nade wszystko pragnący udowodnić, że jest już mężczyzną.

Patience znowu przykryła usta Letheko palcami. Potem uniosła się na dłoniach, pochyliła i ucałowała pomarszczoną głowę w usta. Wprawdzie płyny w słoju wydawały nieprzyjemny zapach, ale Letheko podjęła wielkie ryzyko i przekazała jej coś znacznie ważniejszego niż wskazówki o obowiązującej etykiecie w towarzystwie księcia Tassalian. W oku starej kobiety pojawiła się łza.

— Tyle razy — mówiła dalej bezgłośnie Letheko — pragnęłam wziąć cię w ramiona i zapłakać, moja heptarchini Agaranthemem Heptek.

— Gdybyś to zrobiła — szepnęła Patience — już bym teraz nie żyła. I ty również.

Letheko uśmiechnęła się swym szalonym uśmiechem.

— Ale ja przecież nie żyję.

Patience roześmiała się i dopompowała do słoja Letheko powietrza, żeby głowa mogła roześmiać się na głos. A potem wezwała opiekuna głów, by zabrał starą damę na dwór niewolników.


Kiedy Patience szła ogromnymi pokojami królewskiego dworu, mijani ludzie ukazywali jej się teraz w innym świetle. Większość z nich nosiła oczywiście krzyże, ale taka była moda. Ilu wierzyło naprawdę? Ilu Patrzących, a może nawet Czuwających, żyło wiarą, że ona zbawi — lub zniszczy — ludzką rasę, dając Imaculacie Kristosa? Ilu byłoby gotowych oddać swe życie, aby obalić króla Oruca i wynieść na tron heptarszego dworu lorda Peace’a wraz z Patience, jego córką i spadkobierczynią?

Wyobraźnia podsuwała jej obrazy krwawej rewolucji, lecz jednocześnie słyszała, jak tysiące razy wcześniej, chłodny głos ojca:

— Jesteś odpowiedzialna przede wszystkim za dobro tego świata. Dopiero gdy nic nie będzie mu zagrażało, masz prawo zająć się własnymi sprawami. Cały świat jest królewskim dworem.

Gdyby była zdolna wywołać krwawą wojnę religijną między Korfu a Tassali, nie mogłaby służyć swemu krajowi jako heptarchini. Bo czyż komukolwiek udałoby się przeżyć w takim oceanie krwi?

Nic dziwnego, że jej ojciec milczał. Gdyby odsłonił przed nią tę tajemnicę, byłaby narażona na straszliwą pokusę, której w młodszym wieku nie umiałaby się oprzeć.

Wciąż jeszcze jestem młoda, pomyślała. A król Oruc każe mi brać udział w spotkaniu Lyry i Prekeptora. Mogłabym z nim rozmawiać w języku Tassalian i nikt by nas nie zrozumiał, gdybyśmy knuli zdradę.

W ten sposób król mnie sprawdza. Będzie wiedział, czy ma we mnie lojalną sługę. Bez wątpienia zaaranżował nawet możliwość rozmowy z Letheko, gdyż chciał, żebym dowiedziała się od niej prawdy o sobie. Moje życie i, prawdopodobnie, życie ojca spoczęło w moich rękach.

Ojciec powiedziałby: czym jest twoje życie? czym jest moje życie? Żyjemy tylko po to, by służyć królewskiemu dworowi. I nie musiałby dodawać, bo ona i tak pamiętała, że cały świat jest królewskim dworem.

Patience uparcie powracała do nurtującej ją myśli, czy świat bardziej potrzebuje jej żywej czy martwej. Ale rozumiała też, że nie do niej należy decyzja, przynajmniej jeszcze nie teraz. Postanowiła próbować przeżyć, ponieważ nie widziała lepszego rozwiązania. A taki wybór skazywał ją na doskonałą, całkowitą lojalność wobec króla Oruca. Nic nie może nasuwać przypuszczenia, że choć przez moment rozważała przejęcie tronu.

Jedno było pewne. Kiedy to wszystko będzie za nią, żaden test ojca czy Angela już nigdy jej nie przestraszy.

Rozdział 2

MATKA BOGA

Lyra czekała w ogrodzie heptarszego dworu. Oczywiste było, że przy wyborze stroju pomagała jej matka. Suknia dziewczyny stanowiła dziwaczną mieszaninę niewinności i uwodzicielskiej zachęty. Skromna od szyi aż po koniuszki palców u nóg, tylko z odrobiną koronki przy dekolcie i mankietach. Za to uszyta z prawie przezroczystego materiału, tak że pod światło kobiece ciało Lyry było w pełni widoczne.

— Och, Patience, tak się ucieszyłam, kiedy ojciec zgodził się, żebyś była moją tłumaczką. Błagałam go przez dwa dni, aż wreszcie dał się wzruszyć.

Czyżby swą obecność tutaj zawdzięczała tylko błaganiom Lyry? To niemożliwe — Oruc był zbyt silnym człowiekiem, by z takiego powodu narazić sukcesję tronu na niebezpieczeństwo.

— Cieszę się, że przystał na to. — Patience uśmiechnęła się. — Przykro mi będzie, gdy opuścisz dwór, ale przynajmniej powiem ci, czy to pochwalam.

Był to oczywiście żart. Trzynastoletnia córka niewolnika nie mogłaby powiedzieć poważnie czegoś takiego córce heptarchy. Ale Lyra była tak zdenerwowana, że nawet nie dostrzegła niestosowności uwagi.

— Mam nadzieję. I jeśli zauważysz w nim jakąkolwiek skazę, która ujdzie moim oczom, błagam, powiedz mi. Tak bardzo chciałabym sprawić ojcu przyjemność i poślubić księcia, ale jeśli jest naprawdę wstrętny, nie zrobię tego za nic w świecie.

Patience nie okazała pogardy, którą czuła. Nie potrafiła sobie nawet wyobrazić, by prawdziwej potomkini Kapitana Statku choćby przemknęło przez myśl, że może odmówić małżeństwa, ponieważ kawaler wydał się jej nieatrakcyjny, a nie biorąc pod uwagę racji stanu. Postawić własną, osobistą przyjemność ponad dobrem królewskiego dworu było dowodem, że Lyra nie dorasta do stojącego przed nią zadania. Powinnaś mieszkać w jakimś wiejskim dworku, pomyślała Patience, córko zaściankowego lorda, bywać na wiejskich zabawach i chichotać z przyjaciółkami na widok pryszczatych chłopców o nieświeżych oddechach.

Jednak ani słowami, ani wyrazem twarzy nie zdradziła swych uczuć. Stała się doskonałym lustrem, w którym Lyra zobaczyła dokładnie to, co chciała zobaczyć.

— Na pewno nie będzie taki okropny, Lyro. Rozmowy nigdy by nie doszły do tego stadium, gdyby na przykład z ramienia wyrastała mu druga głowa.

— Teraz już nikt nie miewa drugiej głowy — oświadczyła Lyra. — Znaleźli na to szczepionkę.

Biedne dziecko. Gdyby nie zdenerwowanie, chyba zrozumiałaby ironię.

Patience wydawało się zupełnie naturalne, że myśli o Lyrze, starszej od niej o trzy lata, jak o dziecku. Dziewczyna była rozpieszczana i mimo dojrzałości ciała nie wyszła jeszcze z wieku dziecięcego. W przeszłości, kiedy bawiły się razem w komnatach królewskich, Patience tysiące razy marzyła o przespaniu jednej jedynej nocy w miękkim łóżku którejś z córek heptarchy. Ale teraz, widząc tak mierne rezultaty wydelikacającego wychowania, dziękowała w duszy ojcu za zimny pokój, twarde łóżko, proste jedzenie, nie kończącą się naukę i ćwiczenia.

Читать дальше

Шрифт:

Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Похожие книги на «Glizdawce»

Представляем Вашему вниманию похожие книги на «Glizdawce» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё не прочитанные произведения.


Orson Card: Siódmy syn
Siódmy syn
Orson Card
Orson Card: Alvin Czeladnik
Alvin Czeladnik
Orson Card
Orson Card: Płomień serca
Płomień serca
Orson Card
Orson Card: Gra Endera
Gra Endera
Orson Card
Orson Card: Mówca umarłych
Mówca umarłych
Orson Card
Orson Card: Planeta spisek
Planeta spisek
Orson Card
Отзывы о книге «Glizdawce»

Обсуждение, отзывы о книге «Glizdawce» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.