• Пожаловаться

Orson Card: Glizdawce

Здесь есть возможность читать онлайн «Orson Card: Glizdawce» весь текст электронной книги совершенно бесплатно (целиком полную версию). В некоторых случаях присутствует краткое содержание. Город: Warszawa, год выпуска: 1994, ISBN: 83-7255-970-8, издательство: Prószyński i S-ka, категория: Фантастика и фэнтези / на польском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале. Библиотека «Либ Кат» — LibCat.ru создана для любителей полистать хорошую книжку и предлагает широкий выбор жанров:

любовные романы фантастика и фэнтези приключения детективы и триллеры эротика документальные научные юмористические анекдоты о бизнесе проза детские сказки о религиии новинки православные старинные про компьютеры программирование на английском домоводство поэзия

Выбрав категорию по душе Вы сможете найти действительно стоящие книги и насладиться погружением в мир воображения, прочувствовать переживания героев или узнать для себя что-то новое, совершить внутреннее открытие. Подробная информация для ознакомления по текущему запросу представлена ниже:

Orson Card Glizdawce

Glizdawce: краткое содержание, описание и аннотация

Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Glizdawce»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.

Czekał 7000 lat, by pokonać ludzkość. Przyszła na świat, by przynieść wybawienie lub całkowitą zagładę… Znakomita powieść wielokrotnego laureata nagród Hugo i Nebula, dorównująca napięciem i pomysłowością a głębią i skomplikowaniem . Tym razem rzecz dzieje się na planecie Imaculata, skolonizowanej przez człowieka setki pokoleń wcześniej. Cywilizacja ludzka jest jednak w ciągłym zagrożeniu. Zgodnie z przepowiednią ratunek lub ostateczną zagładę ma przynieść pracowita potomkini Kapitana Statku.

Orson Card: другие книги автора


Кто написал Glizdawce? Узнайте фамилию, как зовут автора книги и список всех его произведений по сериям.

Glizdawce — читать онлайн бесплатно полную книгу (весь текст) целиком

Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Glizdawce», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.

Шрифт:

Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

— Lady Consort niestety nie myli się — westchnęła Patience ze smutkiem. — To była również skaza na twarzy mojej matki, ale ojciec kochał ją pomimo to. — Lord Peace nie byłby zadowolony, że przypomniała parze królewskiej, nawet tak subtelnie, o swych koneksjach rodzinnych. Ale ton głosu dziewczynki był tak pokorny, że gospodarze naprawdę nie mogli się poczuć urażeni, zaś każda następna próba sprowokowania jej przez Consort ośmieszyłaby królową, nawet w oczach jej własnego męża.

Najwyraźniej Oruc to zrozumiał.

— Mam wrażenie, że już się uczesałaś, kochanie — powiedział. — Może byś, moje serce, poszła sprawdzić, czy i Lyra jest gotowa.

Patience z satysfakcją stwierdziła, że prawidłowo odgadła, która z córek monarchy miała być ceną traktatu z Tassalianami. Bawiły ją także królewskie pozy, jakie Consort usiłowała przybierać, kiedy wychodziła z komnaty. Żałosny widok. Najwyraźniej małżonka Oruca nie dorastała do pozycji swego męża. Ale jej nienawiść była zrozumiała. Patience samym swym istnieniem zagrażała jej dzieciom.

Oczywiście żadnej z tych myśli nie zdradziła przed Orucem. On widział tylko nieśmiałą dziewczynkę, pragnącą dowiedzieć się, po co została wezwana przed oblicze króla. A już szczególnie nie mógł dostrzec jej napięcia. Patience wpatrywała się w twarz króla z taką uwagą, że każda sekunda przeciągała się w minutę, a najdrobniejsze drgnienie jego brwi czy warg zdawało się przesadne.

W krótkich słowach zawiadomił ją o tym, czego się już sama wcześniej domyśliła.

— Mamy nadzieję, że chętnie pomożesz porozumieć się tym dzieciom. Mówisz płynnie w języku Tassalian, a biedna Lyra zna zaledwie z dziesięć słów.

— To dla mnie wielki honor — odparła Patience. — Ale jestem tylko dzieckiem i boję się użyczyć mego głosu w tak ważkiej sprawie.

Mówiła to, co zdaniem ojca powinien powiedzieć lojalny sługa, kiedy decyzja króla wydawała się ryzykowna. Ostrzegała przed samą sobą.

— Wytrzymasz wagę tego honoru — odparł chłodno. — Ty i Lyra bawiłyście się razem od małego. Będzie się czuła znacznie swobodniej, książę zresztą również, jeśli tłumaczem okaże się inne dziecko. Może będą wobec siebie bardziej szczerzy.

— Zrobię, co w mojej mocy — powiedziała Patience. — I zapamiętam każde słowo, tak bym mogła uczyć się na błędach, jeśli wskażesz mi je później, panie.

Nie znała go na tyle, by odczytywać myśli skryte pod nieruchomą twarzą. Czy naprawdę oczekiwał, że spełni dla niego rolę szpiega Lyry i księcia Tassali? A jeśli tak, czy zrozumiał jej odpowiedź jako obietnicę złożenia raportu? Ucieszyła go czy obraziła? Zrozumiała zbyt wiele czy za mało?

Odprawił ją ruchem dłoni. W tej samej chwili uświadomiła sobie, że jeszcze nie może odejść.

— Panie — powiedziała.

Jego brwi powędrowały do góry. Przedłużanie pierwszego spotkania z królem było zwykłą arogancją, jeśli jednak powód okaże się wystarczający, powinna znaleźć wybaczenie w jego oczach.

— Widziałam głowę lady Letheko. Czy mogłabym zadać jej kilka pytań?

Król Oruc skrzywił się.

— Twój ojciec oświadczył mi, że jesteś dostatecznie przygotowana do pełnienia służby dyplomatycznej.

— Dobrze wyszkolony dyplomata wie — odpowiedziała cicho — że należy zdobyć więcej odpowiedzi, niż się to wydaje początkowo potrzebne, aby później nie zadawać zbędnych pytań.

— Pozwolimy ci rozmawiać z głową Letheko — powiedział Oruc. — Ale nie tutaj. Jak na jeden poranek nasłuchałem się już dość jej paplaniny.


Patience nie dostarczono stołu, więc pojemnik lady Letheko stanął na podłodze w holu. W geście grzeczności Patience usiadła po turecku, tak by Letheko nie musiała patrzeć na nią do góry.

— Czy ja cię znam? — zapytała głowa.

— Jestem tylko dzieckiem — odparła Patience. — Mogłaś mnie nie zauważyć.

— Zauważyłam cię. Twoim ojcem jest Peace.

Patience skinęła głową.

— A więc to tak. Król Oruc musi mnie ważyć lekce, jeśli oddaje mnie w ręce dziecka i to w tym zakurzonym korytarzu. Równie dobrze mógłby mnie wysłać do izby gminnej na skraju moczarów i pozwolić żebrakom zadawać mi pytania dotyczące protokołu obowiązującego w rynsztokach.

Patience uśmiechnęła się nieśmiało. Zdarzało jej się już w przeszłości wysłuchiwać tyrad Letheko, kiedy ta znajdowała się w podobnym nastroju, i wiedziała, że ojciec traktował to zawsze z przymrużeniem oka. Uśmiech dziewczynki podziałał tak samo, jak ironia lorda Peace.

— Ależ z ciebie diablątko — oświadczyła głowa.

— To samo twierdzi mój ojciec. Ale dręczą mnie pytania, na które tylko ty możesz odpowiedzieć.

— Co oznacza, że twój ojciec został gdzieś wysłany, bo w innym wypadku zapytałabyś jego.

— Mam być tłumaczką pomiędzy Lyrą i Prekeptorem podczas ich pierwszego spotkania.

— Znasz język Tassalian? No oczywiście, córka Peace’a musi umieć wszystko. — Letheko westchnęła przeciągle i teatralnie, a Patience zapewniła jej więcej powietrza, które umożliwiło głowie naprawdę głębokie westchnienie. — Kochałam twojego ojca. Dwa razy owdowiał, ale mimo to nie zaproponował mi wspólnego łoża za posągiem Kapitana Statku Kosmicznego na Drodze Kości. A nie zawsze wyglądałam tak, jak teraz — zachichotała. — Był czas, kiedy miałam fantastyczne ciało.

Patience również się roześmiała.

— Więc, o co ci chodzi?

— Chciałabym dowiedzić się czegoś więcej o Tassalianach. Wiem, że są Wyznawcami, ale co to oznacza w praktyce? Czym można urazić Prekeptora?

— Cóż, nie należy żartować z figli-migli za posągiem Kapitana.

— Oni nie wierzą, że był Kristosem, prawda?

— Tassalianie są Oczekującymi, nie Pamiętającymi. Zgodnie z ich przekonaniami Kristos nigdy nie dotarł do Imaculaty, ale wypatrują dnia, gdy nadejdzie.

— Tak jak Czuwający?

— Boże, chroń nas przed Czuwającymi. Ale tak, prawie. Oczywiście są lepiej zorganizowani. Wierzą w wojnę, to podstawowa sprawa. Jako w sakrament. Ja znam się na protokole, pamiętaj, nie na teologii.

— Ostrzeż mnie przed tym, czego naprawdę powinnam się wystrzegać.

— W takim razie przestań pompować powietrze.

Patience posłuchała, po czym położyła się na brzuchu przed głową, by czytać z ruchu warg i pochwycić te skrawki dźwięków, jakie mogą się wydobyć z nie oddychających ust.

— Jesteś w poważnym niebezpieczeństwie. Oni wierzą, że siódma siódma siódma córka urodzi Kristosa.

Patience nie była pewna, czy usłyszała prawidłowo. To zdanie było dla niej całkowicie niezrozumiałe. Pozwoliła sobie na wyraz zdziwienia.

— Nikt ci nie powiedział? — zapytała Letheko. — Niech Bóg cię ma w swojej opiece, biedne dziecko. Starożytna przepowiednia — niektórzy twierdzą, że jeszcze z czasów przylotu statku — głosi, że siódma siódma siódma córka uratuje świat. Lub zniszczy go. Przepowiednia jest niejasna.

Siódma siódma siódma córka. Cóż to, na litość Boską, miałoby znaczyć?

— Siedem razy siedem razy siedem pokoleń od czasu przylotu statku. Pierwsza była Irena. Ty jesteś trzysta czterdziesta trzecia.

Patience przykryła usta Letheko palcami, chroniąc ją przed popełnieniem straszliwej zdrady.

Читать дальше

Шрифт:

Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Похожие книги на «Glizdawce»

Представляем Вашему вниманию похожие книги на «Glizdawce» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё не прочитанные произведения.


Orson Card: Siódmy syn
Siódmy syn
Orson Card
Orson Card: Alvin Czeladnik
Alvin Czeladnik
Orson Card
Orson Card: Płomień serca
Płomień serca
Orson Card
Orson Card: Gra Endera
Gra Endera
Orson Card
Orson Card: Mówca umarłych
Mówca umarłych
Orson Card
Orson Card: Planeta spisek
Planeta spisek
Orson Card
Отзывы о книге «Glizdawce»

Обсуждение, отзывы о книге «Glizdawce» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.