• Пожаловаться

Poul Anderson: Komt Tijd

Здесь есть возможность читать онлайн «Poul Anderson: Komt Tijd» весь текст электронной книги совершенно бесплатно (целиком полную версию). В некоторых случаях присутствует краткое содержание. Город: Amsterdam/Assen, год выпуска: 1974, ISBN: 90-283-0411-8, издательство: Born, категория: Фантастика и фэнтези / на нидерландском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале. Библиотека «Либ Кат» — LibCat.ru создана для любителей полистать хорошую книжку и предлагает широкий выбор жанров:

любовные романы фантастика и фэнтези приключения детективы и триллеры эротика документальные научные юмористические анекдоты о бизнесе проза детские сказки о религиии новинки православные старинные про компьютеры программирование на английском домоводство поэзия

Выбрав категорию по душе Вы сможете найти действительно стоящие книги и насладиться погружением в мир воображения, прочувствовать переживания героев или узнать для себя что-то новое, совершить внутреннее открытие. Подробная информация для ознакомления по текущему запросу представлена ниже:

Poul Anderson Komt Tijd

Komt Tijd: краткое содержание, описание и аннотация

Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Komt Tijd»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.

Apple-style-span Als kleine jongen al ontdekt Jack Havig dat hij slechts door het te willen vóor- en achteruit in de tijd kan reizen. Aanvankelijk gebruikt hij deze gave louter voor zijn plezier — zo gaat hij een tijdje samenwonen met een meisje in de tijd van Shakespeare. Als hij echter ouder wordt, bemerkt hij dat de ‘Oorlog des Oordeels’ de uitroeiing zal betekenen van vrijwel de gehele mensheid. Vanaf dat moment zet hij zich in om in die na-decatastrofe-periode de beschaving terug te brengen. Hij gaat daartoe op zoek naar mede-tijdreizigers die in de 21 e eeuw met hetzelfde doel een feodaal staatje hebben gesticht. Maar al reizend in de tijd merkt hij dat in het 13e eeuwse Constantinopel de medaille een keerzijde heeft… Apple-style-span Ook in ‘Komt tijd…’ (oorspronkelijke titel ‘There will be time’) verweeft Poul Anderson zijn grote historische en kulturele kennis in een fascinerend relaas. Daarin plaatst hij de lezer door de grote verscheidenheid van lokaties in ruimte en tijd telkens voor nieuwe verrassingen. Nochtans slaagt Anderson erin een hechte plot te bewaren, waarin vele kleurrijke karakters optreden. Poul Anderson wordt door een enorme schare lezers ons inziens terecht beschouwd als de ‘primus inter pares’. Daarvan levert ‘Komt tijd…’ opnieuw een overtuigend bewijs.

Poul Anderson: другие книги автора


Кто написал Komt Tijd? Узнайте фамилию, как зовут автора книги и список всех его произведений по сериям.

Komt Tijd — читать онлайн бесплатно полную книгу (весь текст) целиком

Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Komt Tijd», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.

Шрифт:

Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Omdat de oorlog voortduurde, konden we geen lange excursies meer maken. We slenterden nog wel regelmatig in de omgeving, we hadden Morgans Woods om wat rond te zwerven en om te picknicken, de rivier om te Zwemmen en te vissen en Lake Winnego en mijn kleine zeilboot. Hij kon aanwippen in mijn garage, waar ik een werkplaats had en timmerde daar iets, zoals een vogelvoederbak voor zichzelf te maken, of een bezemrek voor zijn moeder. En we konden praten.

Ik geloof dat hij al een groot deel van zijn kalmte had herwonnen wat betreft Tom’s voorspelde dood, toen het werkelijk gebeurde. Iedereen nam aan dat zijn waarschuwing niet meer dan een toevallige gebeurtenis was geweest.

Eleanor werkte naast haar baantje in de bibliotheek nog een flink aantal uren in het ziekenhuis. Het weduwschap trof haar hard. Ze herstelde zich moedig, maar was een tijdlang stil en teruggetrokken. Kate en ik trachtten haar mee uit te krijgen, maar meestal nam ze onze uitnodigingen niet aan.

Toen ze eindelijk haar isolement begon op te geven, was het meestal in gezelschap van nieuwe, ons onbekende vrienden. Ik kon niet nalaten op te merken: ‘Weet je, Ellie, ik vind het verdomd fijn dat je weer in de circulatie bent. Maar toch — neem me niet kwalijk — komen je nieuwe vrienden nogal als een verrassing.’

Ze bloosde en keek een andere kant uit. ‘Dat is waar,’ antwoordde ze zacht.

‘Het zijn natuurlijk prima mensen, maar niet direct wat je intellectuelen noemt, of wel?’

‘N-n-nee … Goed dan.’ Ze ging rechtop in haar stoel zitten. ‘Bob, laten we open kaart spelen. Ik wil hier niet weg, al was het alleen maar om wat jij voor Jack betekent. Maar ik wil evenmin begraven zijn, zoals de eerste paar jaar het geval was. Tom beinvloedde me; ik heb niet zo’n academisch gerichte geest als hij. En… jullie en al die mensen met wie we omgingen … jullie zijn allemaal getrouwd.’ Ik gaf mijn oorspronkelijke bedoeling om de kwestie ter sprake te brengen als nutteloos op — nl. haar te vertellen hoe vreemd haar zoon stond tegenover die praktisch-ingestelde, luidlachende mannen die haar begeleidden en hoe diep hij ze begon te verafschuwen.

Hij was twaalf toen atoombommen twee Japanse steden verwoestten en daarmee een eind maakten aan de laatste onschuld van de mensheid. Ofschoon het opmerkelijke tempo waarin hij zich ontwikkelde in 1942 was gezakt tot het gemiddelde, deed het effect daarvan hem een geestelijke voorsprong behouden op zijn leeftijdgenoten. Dat versterkte de extreme eenzaamheid die was ingetreden. Pete Dunbar, of welke schoolkameraad ook, was alleen nog maar een toevallige metgezel. Beleefd doch onvermurwbaar weigerde Jack alle activiteiten die buiten het leerplan vielen. Hij maakte zijn lessen en deed dat goed, maar zijn vrije tijd was van hem en van niemand anders: van hem, om ontzaglijk veel te lezen, voornamelijk geschiedenis; om in z’n eentje kilometerslange wandelingen te maken; om te tekenen of dingen te maken met voorwerpen die ik had helpen verzamelen. Ik bedoel niet te zeggen dat hij een zeer afwijkend gedrag vertoonde. Eenzame jongens zijn niet per se abnormaal en doorgaans plegen ze zeer redelijk aangepaste volwassenen te worden. Jack was bijvoorbeeld weg van het ‘Amos ‘n’ Andy’-programma, hoewel hij de voorkeur gaf aan Fred Allen; en hij hield er een typisch droge humor op na. Ik herinner me verschillende cartoons die hij me toonde; een bijzonder geinspireerd door een exemplaar van The Outsider and Others, dat ik hem geleend had. In een donker, vochtig woud stonden twee figuren. De eerste, wijzend vanuit een gehurkte houding, was onmiskenbaar H. P. Lovecraft. Zijn metgezel was een in tweed gehuld vrouwspersoon, die snauwde: ‘Natuurlijk zien ze er bleek en champignonachtig uit, Howard. Het zijn champignons.’ Hoewel hij niet langer van mij afhankelijk was, zagen we elkaar tamelijk vaak; en het verschil in leeftijd tussen Bill en hem was nu minder belangrijk, zodat ze soms samen gingen wandelen, zwemmen of met de boot varen — zelfs, in 1948, de reis naar Noord-Minnesota herhaalden, vergezeld van Jim en Stuart. Kort nadat hij van deze reis thuiskwam, vroeg mijn tweede zoon me: ‘Pa, wat is een goed boek over, eh, filosofie?’

‘Wat?’ Ik legde mijn krant neer. ‘Filosofie op je dertiende?’

‘Waarom niet?’ zei Kate vanachter haar borduurwerkje. ‘In Athene zou hij er jonger mee begonnen zijn.’

‘Tja, filosofie beslaat een ontzettend omvangrijk gebied, Jim,’ trachtte ik hem af te schepen. ‘Wat interesseert je het meeste?’

‘Oh,’ mompelde hij, ‘vrije wil, tijd en dat soort zaken. Jack Havig en Bill hadden het er vaak over tijdens de reis.’ Ik vernam dat Bill, die college liep, was begonnen zich uit te geven als autoriteit, maar spoedig was vastgelopen in problemen — was de geschiedenis van het universum geschreven voor het begin? Zo ja, hoe kunnen we dan volhouden dat we vrije keuzen doen? Zo niet, hoe kunnen we dan het verloop van de toekomst beinvloeden … of dat van het verleden? Problemen, vragen, die je niet bij een middelbareschool leerling verwacht. Het was duidelijk dat Jack Havig wel op dat niveau aan het denken was.

Toen ik mijn beschermeling vroeg wat hij voor de kerst wilde hebben, antwoordde hij: ‘Iets dat de relativiteitstheorie zodanig uitlegt, dat ik het helemaal kan begrijpen.’ In 1949 hertrouwde Eleanor. Haar keuze was catastrofaal.

Sven Birkelund bedoelde het allemaal goed. Zijn ouders hadden hem uit Noorwegen meegenomen toen hij drie was; nu was hij veertig, een succesvolle boer, in het bezit van grote landerijen en een prachtig huis, ongeveer vijftien kilometer buiten de stad; een oorlogsveteraan, recent weduwnaar met twee zoons om groot te brengen: Sven junior van zestien en Harold van negen. Kolossaal, roodharig en stormachtig, bazuinde hij mannelijkheid uit — gaf Kate toe, ofschoon ze hem niet kon uitstaan — en ongeletterd was hij evenmin; hij was geabonneerd op tijdschriften (Reader’s Digest, National Geographic, Country Gentleman), las zo nu en dan een boek, hield van reizen en was een uitgekookte zakenman.

En … Eleanor, altijd vol levenslust, had uiteindelijk zes jaar geen huwelijksleven gekend.

Iemand die verliefd is, kun je niet waarschuwen. Kate en ik probeerden het dan ook niet. We gingen naar het huwelijk en de receptie en spraken onze beste wensen uit.

Ik hield me het meest bezig met Jack. De jongen leek verwilderd; hij bewoog en sprak als een robot.

In zijn nieuwe huis kreeg hij nauwelijks een kans ons te zien. Later wilde hij niet in details treden over de maanden die volgden. Dat zal ik ook niet doen. Maar ga maar eens na: terwijl Eleanor een afvallige was van de Episcopale Kerk en Jack een geboren atheist, was Birkelund een Bijbelgelovige Lutheraan. Terwijl Eleanor dol was op het klaarmaken van schotels uit de fijne keuken en Jack daardoor een bijna gastronomische smaak had ontwikkeld, wilden Birkelund en zonen vlees en aardappelen. Tom’s typische avondindeling was geweest: eerst een boek lezen en later op de avond met haar praten. Maar als Birkelund niet met de boekhouding bezig was, zat hij aan het radiotoestel gekleefd en later aan de televisie. Tom had haar een liberaal politiek standpunt bijgebracht. Birkelund was een vurig en actief lid van de organisatie van Amerikaanse Veteranen — hij miste geen enkele vergadering — en hij was een uitgesproken supporter van Senator Joseph McCarthy.

En ga zo maar door. Ik wil niet beweren dat ze ’s nachts verwaarloosd werd. Ik ben ervan overtuigd dat Birkelund probeerde haar een plezier te doen, maar geleidelijk zijn pogingen opgaf omdat ze toch mislukten. Het feit dat ze spoedig zwanger werd, moet een band tussen hen gesmeed hebben die een tijdlang standhield. (Ze vertelde me echter, omdat ik al zo lang de familiedokter was, dat zijn nachtelijke attenties in een later stadium onsmakelijk werden, maar dat hij niet wilde ophouden. Ik liet hem bij me komen voor een gesprek, waarin ik hem zonder meer vertelde waar het op stond; hij maakte daarop landerig een compromis.)

Читать дальше

Шрифт:

Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Похожие книги на «Komt Tijd»

Представляем Вашему вниманию похожие книги на «Komt Tijd» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё не прочитанные произведения.


Отзывы о книге «Komt Tijd»

Обсуждение, отзывы о книге «Komt Tijd» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.