Айнур Аймурзина - Тәлімгерлер. Балалар үйі тәрбиеленушілерімен достық жайындағы боямасыз әңгімелер

Нұрзатқа тек өз күші мен қабілетіне сенуді тілеймін. Өзгерістерден қорықпай, үнемі жаңа дүниені үйреніп, бойында түрлі нәрсеге жас балаша қуана алу сезімінің сақталғанын қалаймын. Барлығы міндетті түрде орындалады!

P.S.

Жобаға ене отырып, бала өміріне кемінде екі жыл араласу қажеттігін түсіндім. Және де ортақ тіл табыса алсақ, онда бұл қарым-қатынас үзілмеуі тиіс деп бірден түйдім.

2020 жылдың 25 маусымында біздің танысқанымызға екі жыл толды. Көп жылдардан соң да біз екеуіміз бұл күнді жүздесуге тағы бір сылтау ретінде асыға күтетінімізге және жыл сайынғы жаңа кездесуге ортақ естеліктеріміз бен қуанышты сәттерімізді жиып келетінімізге сенгім келеді.

Басты түйін – қорықпау керек, күмәнданбау керек: «жолды – жүрген игереді». Мәселен, «Тәлімгерлер мектебін» өтіп, психологтермен әңгімелесуден кейін, соңғы сатыда кенеттен «мендегі ресурс жеткілікті ме, мен жақсы тәлімгер бола аламын ба?» деген күмән пайда бола бастады. Алайда жоба барысында барлық мәселенің шешімі бар екенін ұқтым. Балалар үйіндегі жеткіншектердің қызығушылықтары мен қамқорлықтары дәл отбасында өсіп жатқан ұлдардікі мен қыздардікіндей. Тәлімгерлер балалардың ой-пікірі мен уайымын біреумен бөлісуге, қолдау көруге, қамқорлыққа және құптауға, өздерінің қажет және маңызды екенін сезінуге деген қажеттілігін «өтеуге» көмек жасайды. Сондықтан күмәнданатындардың барлығына алғашқы қадам жасауға кеңес берер едім, әрі қарай жол сізді өзі жетелейді.

Нұрзат

– Тәлімгерден не үйрендің?

– Несие алмау керектігін білдім. Бірде мен Александраға өскенде несиеге көлік сатып алатынымды айттым. Сонда ол маған несиенің не екенін, оның қалай жұмыс істейтінін, артық төлем жасайтының жайлы түсіндіріп берді. Ең абзалы, күте тұрып, мойныңа міндеттемелер алмай-ақ көлікке ақша жинау.

– Александраның пайда болуының өміріңе қандай ықпалы тиді?

– Ол – өте мейірімді, жомарт және сүйкімді жан, барша жанға үнемі жақсылық тілейді. Мен де мейірімдірек бола түстім. Тәлімгерім сияқты маған да жануарлар ұнайды. Ол жұмысында бір қараусыз ит бар екенін, соған тамақ беретінін айтқан еді.

– Естен кетпес сәттермен бөліссең?

– Біздің балалар үйінен сырт жерге алғаш шығуымыз есімде қалды. Сол кезде мен досымды ертіп алдым да, бәріміз Көктөбеге барғанбыз. Ол жерде алғаш рет болуым еді. Біз серуендедік, төбешіктен сырғанадық, сосын horror квестке бардық. Өте көңілді болды.

– Тәлімгерге айтар тілегің қандай?

– Мен үшін Александра – әрі досым, әрі тәтем. Мен одан әрқашан көмек сұрай аламын. Ол – жақын адамым. Сондықтан ауырмасын, әрдайым дені сау және бақытты болсын деп тілеймін!

Жоба үйлестірушісінің пікірі

Александра Нұрзатқа аса зор мән береді, сол себепті ол үшін ең қатты уайым – қамқоршылықтың рәсімделуі болды.

Тәлімгер жаңа отбасында бәрі жақсы болатынына, бұл жайттың олардың қарым-қатынасына кедергі келтірмейтініне көзін жеткізгісі келді. Қамқоршының өзімен танысқан соң ғана Александраның көңілі жайланып, олардың кездесулері бұрынғы қалпынша жалғасты. Қамқоршы олардың қарым-қатынасына кедергі келтірмейді, тіпті жағдай жасайды.

«Басқа адаммен дос болу, қолдау және қамқорлық жасау».

Тәлімгер – Берік, 38 жаста

Қамқорлықтағы бала – Женя, 16 жаста

5 жылдан бері жобада

Берік

Осы жобаға енген кезімде, әрине, қанша мәселені шешуім тиіс болатынын білмедім. Қиындықтар болды және де олар көп еді. Барлығын бірдей емес, тек бір оқиғаны ғана айтып өтейін. Женя балалар үйіне түскенде, бір айдан соң туған анасы келіп, оны алып кетуге уәде береді.

Бірақ келесі жолы ол бір жылдан соң ғана келді. Бір жылды бала анасы алып кетеді деп күтумен өткізді. Бұл оған өте ауыр болған еді. Терең мұңға оранып, өзін тастанды көру, сенбеу және тұйықталу сияқты сезімдерге бой алдырды. Біз де Женямен осындай сәтінде таныстық.

Біздің қарым-қатынасымыз үшін маңызды ең бірінші нәрсе – баланың сезімі мен мұқтажын ұғынуға тиіс болдым. Сонымен бір мезгілде қатар мен өз эмоцияларым мен қажеттіліктерімді білдім. Сондай-ақ мен жобада зейін қойып тыңдауды, өзімде және Женяның бойында өзін көрсету дағдысын дамыттым. Дос болуды, қолдау көрсетуді және өзге адамға қамқорлық жасауды үйрендім.

Екеуіміз бірден ағылшынша сөйлеуді үйрену керек деген мақсат қойдық. Өкінішке қарай, біз оған әлі жете қойған жоқпыз. Жұмыс жасаудамыз.