P. Cast: Wybrana

I znowu westchnął.

– My geje mamy świetną intuicję. – powiedział

– To my homo mamy dumę i nadwrażliwość. Czy nie jestem homo uwłaczając czas?

– Nie, jeśli jest używane przez homo. Nawiasem mówiąc, jest impas i to tak nie działa na ciebie. – on rzeczywiście położył rękę na biodrze i wykorzystał stopę.

Uśmiechnęłam się do niego, ale widział, że jego słowa nie dotarły do mnie. Pod pewnym ciężarem, sama się zdziwiłam ale nagle desperacko chciałam powiedzieć Damienowi prawdę.

– Tęsknię za Stevie Rea, – wygadałam się, nie potrafiłam zatrzymać słów. Nie zawahał się.

– Wiem. – Odparł a jego oczy patrzyły na mnie podejrzanie wilgotne.

I to był to. Podobnie jak matka złamała otwarte we mnie słowa, przyszedł czas rozlania się.

– Ona powinna być tutaj! Powinna być uruchomiona jak szalona kobieta wkładać dekoracje urodzinowe i ciasto do pieczenia ze wszystkim sama.

– Straszny placek, – Damien powiedział odrobinę pociągając nosem.

– Tak, ale byłoby jednym z jej mamy ulubionych przepisów – dałam moją najlepszą przesadzoną brzdękiem, jak naśladowała prostacki głos Stevie Rea, który powodował u niego uśmiech przez łzy, i myślałam, że jak to dziwnie było, że teraz jestem winna Damienowi jak się zdenerwował naprawdę czuł i dlatego czułam jak w ten sposób mój uśmiech dotarł w jego oczy.

– A bliźniaczki i bym się wkurzył bo ona podkreśliła wszyscy noszą czapeczki, wskazał te urodzinowe z elastycznej ciągnącej się szczypty brody. – Wzdrygnął się w nie tak jaki horror udawał.

– Boże, one są tak nieatrakcyjne – Śmiał się i poczułam jak lekki uścisk w klatce piersiowej rozpoczyna się rozluźniać.

– Jest tylko coś o Stevie Rea, że czuję się dobrze. – nie wiedziałam, że będę używała tego w czasie teraźniejszym, aż łzy Damiena się załamały.

– Tak, ona była wielka – powiedział z dodatkowym naciskiem na stronę i spojrzał na mnie tak jakby martwi się o moje zdrowie psychiczne. Gdyby tylko poznał całą prawdę. Gdybym tylko mogła mu ją powiedzieć.

Ale nie mogłam. Gdyby ktoś mógł dostać albo Stevie Rea lub mnie, lub nas obojga zabity. Dla dobra tej chwili.

Zamiast więc ja chwyciłam oczywiście przyjaciela rękę i zaczęłam ciągnąc w kierunku schodów, które prowadzą nas do publicznego pomieszczenia akademiku dziewcząt i moim znajomym oczekiwaną (i ich zaprezentuję).

– Idziemy. Czuję potrzebę by otworzyć prezenty. – skłamałam z entuzjazmem.

– OMG! Już nie mogę się doczekać kiedy otworzysz mój. – Damien bluzgał.

– Ty i te ciągłe zakupy! – uśmiechnęłam się i kiwnęłam głową, jakoż Damien dalej pogrążony był w poszukiwaniu jego perfekcyjnego prezentu. Z reguły nie jest tak jawnie homoseksualny. Nie znaczy to, że fantastyczny Damien Maslin w rzeczywistości nie jest gejem.

On jest całkowicie. Jest wysoki ma brązowe włosy, duże słodkie oczy, jest jednym słowem znakomitym materiałem chłopaka (którym jest, jeśli jesteś chłopcem). Nie trzepocząco działający młody facet, ale chłopak rozmawiający o zakupach a on z pewnością pokazuje pewne tendencje dziewczęce. Nie żeby mi się to nie podobało, że on jest taki. Myślę, że fajnie wygląda, gdy tryska na temat znaczenia zakupu naprawdę dobrych butów, a naprawdę jego paplanina była kojąca. To mi pomogło, aby przygotować się do stawienia czoła złu przedstawionemu, że (niestety) czeka na mnie. Szkoda, że nie może mi pomóc twarz, która naprawdę mnie niepokoi.

Jeszcze mówiąc o kwestii jego zakupu, Damien doprowadził mnie jednak do głównego pokoju akademika. I machnął na różne grupki dziewcząt skupionych wokół stolików z płaskimi telewizorami, jak ruszyliśmy do części do pokoiku, który służył jako pracownia komputerowa oraz biblioteka. Damien otworzył drzwi i moi znajomi wyłamali się całkowicie poza chórem i zaczęli śpiewać ‘Sto lat’. Usłyszałam syk Nali, kątem oka popatrzyłam na mnie i z powrotem w drzwiach i zniknęła na korytarzu. Tchórz, pomyślałam, choć chciałam uciec razem z nią.

Piosenka na szczęście się skończyła, a jej ton roił mnie.

– Szczęścia, szczęścia! – powiedziały bliźniaczki razem. Dobrze, że nie są genetycznie bliźniaczkami. Erin Bates jest bardzo białą dziewczyną z Tulsy a Shaunee Cole jest piękną karmelową dziewczyną Jamajki pochodzenia Amerykańskiego, która wychowała się w Connecticut, ale obie są tak podobne, że mieszanka skór oraz regionu nie może dokonać żadnej różnicy. Są bliźniaczkami duszy, która jest bliżej niż sam sposób więzów biologicznych.

– Wszystkiego najlepszego, Z! – powiedział głęboki seksowny głos. Wiedziałam bardzo, bardzo dobrze. Wyszłam z dwóch kanapek i poszłam w ramiona mojego chłopaka, Erika. No cóż, technicznie Erik jest jednym z moich dwóch chłopaków, a drugim jest Heath, chłopak z dnia zanim miało miejsce moje naznaczenie, a ja nie mam się do datowania go teraz, pozwolił mi przypadkowo ssać jego krew, a teraz jestem z nim skojarzona i tak on jest moim chłopakiem domyślnie. I tak to mylę. To sprawia, że Erik jest szalony. Tak, spodziewam się wyrzutów do mnie każdego dnia z jego powodu.

– Dzięki – mruknęłam patrząc na niego i coraz bardziej uwięziona na nowo w jego niesamowitych oczach. Erik jest wysoki i ciepły, Superman z ciemnymi włosami i niesamowicie niebieskimi oczami. Odetchnęłam w jego ramionach, w leczeniu mnie nie stało się wiele w ciągu ostatnich miesięcy, a tymczasem bukiet jego przepysznych zapachów i poczucie bezpieczeństwa czułam, kiedy byłam blisko niego. Nasz wzrok się spotkał i tak jak w filmach, na drugi plan odeszli właśnie wszyscy poza nami.

Gdy wysuwałam się z jego objęć jego uśmiech był powolny i nieco zaskoczony, co spowodowało ból w moim sercu. Byłam dzieckiem przez zdecydowanie zbyt długi okres i nawet nie bardzo rozumiem dlaczego.

Impulsywnie stanęłam na palcach i pocałowałam go, ku ogólnej radości moich przyjaciół.

– Hej, Erik dlaczego takie romantyczne sceny dzieją się tylko w okolicznościach urodzin? – Shaunee uniosła brwi a mój chłopak się uśmiechnął.

– Zdecydowanie słodki buziak – powiedziała Erin w typowym dla siebie podwójnym uniesieniu brwi tak jak zrobiła to Shaunee.

– Co powiecie na dzień mały urodzinowych pocałunków.

Zrobiło mi się gorąco na widok spojrzeń bliźniaczek.

– Uh, to nie jego urodziny. Możesz tylko całować tego kto dziś świętuje.

– Cholera, – powiedziała Shaunee. Kocham cię Z, ale nie chce całować cie.

– Tylko proszę o pocałowanie tej samej płci – powiedziała Erin, a potem uśmiechnęła się znacząco do Damiena (który z uwielbieniem spoglądał na Erika).

– Wchodzę, że do Damiena…

– Co? – Damien powiedział wyraźnie zwracając większą uwagę na oryginalność Erika, niż bliźniaczki.

– Ponownie, możemy powiedzieć… – zaczęła Shaunee.

– Błąd zespołu! – dokończyła Erin.

Erik zaśmiał się dobrodusznie, dał Damienowi cios w ramię jak prawdziwemu facetowi i powiedział:

– Hej, jak kiedykolwiek podejmę decyzję o zmianie drużyny, będziesz wiedział jako pierwszy. (To kolejny powód dla którego go tak uwielbiam. Jest mega-super i popularny, ale akceptuje też ludzi, takimi jakimi oni są i nigdy nie prezentuje się: ‘Jestem najważniejszy i to jest podstawą.’)

– Uh, mam nadzieję, że to ja pierwsza dowiem się o twojej zmianie zespołów, – rzekłam.

Erik zaśmiał się i przytulił mnie, szepcząc ‘To coś o co nigdy nie musisz się martwic’ mi w ucho.

Chociaż poważnie zastanawiałam się czy skraść jeszcze innego buziaka Erikowi, ale mini trąba powietrzna w formie chłopaka Damiena, Jacka Twista wpadła do pokoju.