• Пожаловаться

Stephen White: Zdalne Sterowanie

Здесь есть возможность читать онлайн «Stephen White: Zdalne Sterowanie» весь текст электронной книги совершенно бесплатно (целиком полную версию). В некоторых случаях присутствует краткое содержание. категория: Триллер / на польском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале. Библиотека «Либ Кат» — LibCat.ru создана для любителей полистать хорошую книжку и предлагает широкий выбор жанров:

любовные романы фантастика и фэнтези приключения детективы и триллеры эротика документальные научные юмористические анекдоты о бизнесе проза детские сказки о религиии новинки православные старинные про компьютеры программирование на английском домоводство поэзия

Выбрав категорию по душе Вы сможете найти действительно стоящие книги и насладиться погружением в мир воображения, прочувствовать переживания героев или узнать для себя что-то новое, совершить внутреннее открытие. Подробная информация для ознакомления по текущему запросу представлена ниже:

Stephen White Zdalne Sterowanie

Zdalne Sterowanie: краткое содержание, описание и аннотация

Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Zdalne Sterowanie»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.

Emmę Spire zna cała Ameryka. Jej zdjęcie ukazuje się we wszystkich gazetach. Paparazzi śledzą każdy jej krok. Dziewczyna chroni się sprzed znienawidzoną popularnością w spokojnym Boulder w Kolorado. Ale to miasto okazuje się miejscem śmiertelnie niebezpiecznym. Dla niej i dla psychologa Alana Greegory'ego, który musi rozwiązać zagadkę szokującej zbrodni.

Stephen White: другие книги автора


Кто написал Zdalne Sterowanie? Узнайте фамилию, как зовут автора книги и список всех его произведений по сериям.

Zdalne Sterowanie — читать онлайн бесплатно полную книгу (весь текст) целиком

Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Zdalne Sterowanie», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.

Шрифт:

Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Wiatr zmienił kierunek i następne słowa rzucił Lauren prosto w twarz:

– Mówiłem, że chyba do niego strzelano. Wygląda na to, że ma ranę postrzałową, nisko, po prawej stronie, tuż przy kręgosłupie. Musimy go szybko stąd zabrać. Ciśnienie gwałtownie spada. Chyba umiera.

Sens słów docierał do Lauren powoli. Strzelano do niego…

Podniosła rękę i z obrzydzeniem spojrzała na pistolet, który ściskała kurczowo. Nie mogła uwierzyć w to, co zrobiła.

– O Boże – powiedziała na głos. – Zastrzeliłam go.


Z północnego wschodu nadciągnęła nowa śnieżyca. Kryjąc się w gęstym białym tumanie, Lauren schodziła podjazdem Emmy w kierunku chodnika przed sąsiednim domem.

Będzie musiała powiedzieć policjantom, że to ona strzelała. Zastanawiała się tylko, czy zrobić to od razu tutaj, czy dopiero w komisariacie. A może w swoim biurze? Jeżeli zrobi to u siebie, w Biurze Prokuratora Okręgowego w Boulder, może liczyć na pomoc kolegów. Jednak cokolwiek postanowi, nie wolno jej mieszać w sprawę Emmy. Stawka jest zbyt wysoka.

Policja nie może się dowiedzieć, co robiła tutaj dziś wieczorem. Jeśli się dowie, Emma Spire już jest martwa.


Rannego mężczyznę położono na noszach i wniesiono do karetki. Ambulans natychmiast odjechał.

Lauren podjęła decyzję. Zeszła na jezdnię, podeszła do najbliżej stojącego policjanta i delikatnie dotknęła jego ramienia.

– Proszę pana.

Odwrócił się, ale nie spojrzał na nią. Jego czarna czapka była całkowicie pokryta śniegiem, wąsy miał sztywne od mrozu, ciekło mu z nosa.

– Co znowu? – warknął.

– Proszę pana – powtórzyła.

Wreszcie spojrzał na Lauren. Przekrzywiła głowę i wtedy chyba go rozpoznała. Musiała widywać go w sądzie albo w komisariacie, ale nie pamiętała, jak się nazywa.

– Jestem Lauren Crowder, zastępczyni prokuratora okręgowego w Boulder.

– Do diabła, szybko się pani zjawiła! – Był zdziwiony. – Kto panią wezwał? Jeszcze żaden detektyw nie zdążył tu dotrzeć.

– Byłam w pobliżu. Sprawy osobiste – wyjaśniła. – Zobaczyłam, co się tu dzieje, i pomyślałam, że może będę mogła w czymś pomóc.

– Dobrze. Przyda się nam każda pomoc. Co za bajzel! Już rano czułem, że łapie mnie grypa. Jak postoję tutaj jeszcze trochę jak jakiś niedźwiedź polarny, na pewno się rozłożę. – Jego głos zmiękł. Zobaczył, że kobieta, z którą rozmawia, jest ładna. Wziął ją pod łokieć. – Schowajmy się w radiowozie. Tam mi pani powie, jak mi może pani pomóc.

– Zgoda. – Lauren nie widziała dobrze, gdzie policjant patrzy, ale czuła, że taksuje ją wzrokiem i zamierza z nią poflirtować. Może będzie mogła od niego coś wyciągnąć. Nagle dotarło do niej, jak bardzo zmarzła – mówienie przychodziło jej z trudem.

Policjant krzyknął do partnera, że idzie do samochodu, a potem, ciągle trzymając Lauren pod łokieć, zaprowadził ją do najbliższego radiowozu. Otrzepał ubranie ze śniegu, wsunął się na miejsce kierowcy i poprosiłby usiadła na fotelu pasażera.

Ostrożnie obeszła samochód. Silnik pracował, w środku było ciepło. Policjant głośno wydmuchał nos.

– Więc wie pani coś o tym, co się tu wydarzyło?

Lauren zostało na tyle instynktu samozachowawczego, by zapytać:

– A co do tej pory odkryliście, policjancie…

– Riske. Lane Riske. Wymawia się, jakby było „y”, chociaż nie ma. O Jezu, nie znoszę, jak mi zamarzają wąsy. Trudno wtedy mówić i czuję się, jakbym miał zaraz pęknąć. Już mówię, co odkryłem. – Z naciskiem wymówił słowo „odkryłem”.

Ktoś zawiadomił mnie, że na jezdni leży ciało. Facet dzwonił pod dziewięćset jedenaście z telefonu komórkowego. W pierwszej chwili pomyślałem, że to żart, może jakieś dzieciaki się wygłupiają albo ktoś z Denver, bo to nie jest dzielnica, w której znajduje się ciała na środku jezdni ani zresztą nigdzie indziej. Doszedłem do wniosku, że pewnie komuś zależy, żebyśmy ruszyli dupy, przepraszam za język, żebyśmy musieli w śnieżycy wdrapać się na to śliskie zbocze. Wie pani, jak to jest.

W miarę, jak mówił, stawał się coraz bardziej świadom tego, że siedzi obok bardzo atrakcyjnej kobiety, i jego ożywienie rosło.

– Więc Loutis i ja dotarliśmy tu – to był prawdziwy slalom – i ledwo wyhamowaliśmy przed wielką kupą śniegu. Mogło to być ciało, ale raczej zwyczajna zaspa. Albo zdechły jeleń. Kazałem Loutisowi wysiąść i sprawdzić. Niech mnie diabli, jeżeli to nie było ciało. Facet wyglądał, jakby zaraz miał umrzeć. Na śniegu na jego nogach widać było ślady opon. Przykryliśmy go, czym się dało, i wezwaliśmy karetkę. Przyjechała bardzo szybko. Sanitariusze powiedzieli, że facet ma ranę postrzałową. Tylko tyle wiem. W czym więc może mi pani pomóc?

Lauren zastanawiała się, czy zachowanie policjanta ma jakikolwiek wpływ na jej sytuację, doszła jednak do wniosku, że to nie ma znaczenia.

– Proszę sięgnąć do kieszeni mojego płaszcza z pana strony – powiedziała. – Będę trzymała ręce tak, żeby pan je widział. Znajdzie pan tam pistolet, dziewięciomilimetrowego glocka, w którym brakuje jednej kuli. Strzelałam z niego dziś wieczorem, ale pistolet jest zabezpieczony.

Osłupiały Riske wpatrywał się w kieszeń płaszcza Lauren. Nie sięgnął po pistolet. W ogóle się nie poruszył. W końcu wykrztusił:

– Mówiła pani, że jak się pani nazywa? Ma pani jakiś dowód tożsamości?

Lauren zostawiła torebkę w swoim samochodzie. A samochód stał koło domu Emmy. Nie zamierzała mu tego mówić.

– Nie przy sobie. Nazywam się Lauren Crowder. Jestem zastępczynią prokuratora okręgowego w Boulder. Na pewno widział mnie pan w sądzie.

– Rzeczywiście pani twarz wydaje mi się znajoma. Naprawdę ma pani w kieszeni pistolet?

– Tak.

– Strzelała pani do tego faceta, którego znaleźliśmy na ulicy? Nie była pewna, jak odpowiedzieć na to pytanie.

– Nie wiem, czy do niego – odparła w końcu.

– Ale strzelała pani?

– Tak.

Riske chwilę się jej przyglądał, zanim znów się odezwał.

– Proszę pochylić się do przodu i położyć obie ręce na desce rozdzielczej. Teraz wyjmę pistolet z pani kieszeni.

Zrobiła to, co kazał.

Spróbował sięgając do jej kieszeni, ale miał za grube rękawice. Zębami ściągnął jedną i w końcu udało mu się wyciągnąć pistolet. Trzymał glocka G26 za rękojeść tylko palcem wskazującym i kciukiem.

– Muszę prosić, żeby się pani przesiadła na tył. Ja pójdę się rozejrzeć, co się tu właściwie stało. Mam nadzieję, że pani rozumie.

– Tak – odparła.

Nie chciała się przesiadać. Tylne siedzenia radiowozu były dla niej jak przedsionek celi. Jak droga prowadząca tylko w jedną stronę, na której nie chciała się znaleźć.

Gdy się tam przesiądzie, straci kontrolę nad swoim życiem.

– Założę pani kajdanki – oznajmił Riske. – To zwykłe środki ostrożności. Rozumie pani, czemu muszę to zrobić?

Chciała się z nim spierać, powiedzieć, że kajdanki nie są potrzebne. W końcu jest zastępczynią prokuratora, więc nie trzeba jej skuwać. Ale wiedziała, że nie warto protestować. Wyciągnęła ręce. Riske założył jej kajdanki luźno, z przodu, nie z tyłu, sięgnął przed nią i otworzył drzwiczki pasażera. Obszedł radiowóz, otworzył tylne drzwi. Gdy nachylała się, by wsiąść, poczuła, jak kładzie jej rękę na głowie, żeby się nie uderzyła.

Читать дальше

Шрифт:

Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Похожие книги на «Zdalne Sterowanie»

Представляем Вашему вниманию похожие книги на «Zdalne Sterowanie» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё не прочитанные произведения.


Stephen White: Warning Signs
Warning Signs
Stephen White
Stephen White: Missing Persons
Missing Persons
Stephen White
Nora Roberts: Miasteczko Innocente
Miasteczko Innocente
Nora Roberts
China Miéville: Miasto i miasto
Miasto i miasto
China Miéville
Stephen Knight: White Tiger
White Tiger
Stephen Knight
Margit Sandemo: Miasto Strachu
Miasto Strachu
Margit Sandemo
Отзывы о книге «Zdalne Sterowanie»

Обсуждение, отзывы о книге «Zdalne Sterowanie» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.