Henryk Sienkiewicz - Pójdźmy za nim!

okres (tu daw.) – zdanie, fraza. [przypis edytorski]

w Helladzie i Osadach – w Grecji i jej koloniach. [przypis edytorski]

krater (tu daw.) – puchar, kielich. [przypis edytorski]

towarzyszów – dziś popr. forma: towarzyszy. [przypis edytorski]

Serapeum (gr. Serapejon ) – świątynia Serapisa, grecko-egipskiego bóstwa, powstałego w IV w. p.n.e. przez połączenie cech Ozyrysa, Apisa i Zeusa. Serapeum w Aleksandrii było ośrodkiem życia intelektualnego i zawierało ogromną bibliotekę. Zostało zniszczone przez chrześcijan w 391 r. n.e. jako pogańskie. [przypis edytorski]

Biblioteka Aleksandryjska – największa biblioteka starożytnego świata, założona przy Muzejonie, ówczesnym instytucie naukowym, przez władców egipskich z rodu Ptolemeuszów, którzy nakazali kopiować każdy zwój (czyli książkę), z którym ktokolwiek chciał wyjechać z Aleksandrii. Skupowano też lub wypożyczano do kopiowania pisma z całego ówczesnego świata. W czasie inwazji rzymskiej na Egipt pod wodzą Juliusza Cezara część zbiorów Biblioteki spłonęła, w ramach rekompensaty władczyni Egiptu, Kleopatra, otrzymała zbiory biblioteki ze zdobytego przez Rzymian Pergamonu. [przypis edytorski]

zali (daw.) – czy. [przypis edytorski]

ginaeceum (łac. gynaeceum , gr. γυναικείον , gynaikeion ) – w starożytnej Grecji część domu wydzielona dla kobiet. [przypis edytorski]

sympozjon (z gr.) – uczta. [przypis edytorski]

słońce nie przyćmiło jej twarzy – w XIX w., kiedy Henryk Sienkiewicz pisał niniejszą nowelę, uważano, że piękna może być tylko kobieta o jasnej cerze, nieopalona. [przypis edytorski]

atrium (łac.) – wewnętrzny dziedziniec lub centralne pomieszczenie w rzymskim domu. [przypis edytorski]

Numidka – mieszkanka Numidii, państwa Berberów w płn.-zach. Afryce, na zachód od Kartaginy, na terenie dzisiejszej Algierii. [przypis edytorski]

w bogi – dziś popr. forma: w bogów. [przypis edytorski]