Nicholas Sparks - List w butelce

Здесь есть возможность читать онлайн «Nicholas Sparks - List w butelce» весь текст электронной книги совершенно бесплатно (целиком полную версию без сокращений). В некоторых случаях можно слушать аудио, скачать через торрент в формате fb2 и присутствует краткое содержание. Жанр: Современная проза, на польском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале библиотеки ЛибКат.

List w butelce: краткое содержание, описание и аннотация

Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «List w butelce»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.

Teresa, znana dziennikarka, podczas wakacji na Cape Code znajduje na plaży butelkę, a w niej wzruszający list miłosny napisany do zmarłej żony przez mężczyznę o imieniu Garett. Przejęta do głębi wymową listu, pragnie poznać człowieka, który potrafi tak mocno i wiernie kochać. Spotkanie tych dwojga zaowocuje wielką miłością.
Autor o książce:
"Uważam 'List w butelce' za historię bardzo osobistą. Źródłem inspiracji były losy mojego ojca, kompletnie zdruzgotanego po śmierci mojej matki. 'List w butelce' stanowi studium konfliktu uczuciowego, jaki przeżywał ojciec, a mianowicie czy można zakochać się ponownie po utracie prawdziwej miłości"
"List w butelce" to kolejna powieść Nicholasa Sparksa, która zastała przeniesiona na ekran. W filmie zagrali m. in. Kevin Costner, Robin Wright Penn i Paul Newman.
Zanim zabierzecie się do lektury polecam uzbroić się w chusteczki higieniczne. Najlepiej całą paczkę. Dlaczego? Bo "List" jest smutną książką, jak większość autorstwa Sparksa z resztą. Ale warto przeczytać, zwłaszcza, jeżeli lubicie czytać o morzu, bo nie bez powodu Garett wysyłał listy w butelkach. Miał własny jacht i na nim właśnie narodziła się miłość Garetta i Teresy. Główną i w zasadzie jedyną inicjatorką ich spotkania była Teresa, gdyż bardzo chciała poznać autora pięknych listów, które miała okazję przeczytać. Jeden znalazła sama, przeczytała go i napisała o nim artykuł do gazety, w której pracowała. Zapragnęła odnaleźć mężczyznę, który potrafi tak pięknie pisać o swoich uczuciach. Gdy jej poszukiwania nie przyniosły żadnego efektu i chciała się poddać jedna z jej czytelniczek, przysłała jej kolejny, który znalazła nad brzegiem morza. To dało Teresie siłę, by szukać dalej. Wykorzystała wszystkie możliwe środki, nawet książkę telefoniczną, aby odszukać tego mężczyznę i móc z nim chwilę porozmawiać. Nie przypuszczała, że odnajdzie miłość swego życia.
Niestety, szczęście nie trwa wiecznie. Garett w końcu dowiedział się, że Teresa czytała jego listy i pisała o tym artykuły. To, że mu o tym nie powiedziała, potraktował bardzo poważnie. W jakiś sposób zapewne poczuł się zdradzony tym, że kobieta zainicjowała ich spotkanie, już coś o nim wiedziała, podczas, gdy on musiał poznawać ją od podstaw. I tak kończy się szczęście. Głupio, nieprawdaż?
To jeszcze nie koniec książki. Gdyby tak właśnie było, nie dowiedzielibyście się o tym. Zdarzy się coś, co jeszcze bardziej zachwieje życiem Teresy.

List w butelce — читать онлайн бесплатно полную книгу (весь текст) целиком

Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «List w butelce», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.

Тёмная тема
Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

W pudle były setki fotografii. Przez kilka godzin Teresa oglądała zdjęcia chłopca, a potem młodzieńca. Brakujące kawałki życia Garretta, które mogła sobie tylko wyobrazić. Były też zdjęcia z ostatnich lat, z okresu studiów i po nich, wręczanie dyplomów, odnowiona „Happenstance”, sklep. Zauważyła, że uśmiech Garretta się nie zmieniał, podobnie jak ubrania. Mimo upływu lat – wyłączając uroczyste okazje, miał na sobie dżinsy, szorty, podkoszulki.

Było też wiele zdjęć Catherine. Początkowo Jeb poczuł się na ich widok nieswojo, ale zauważył, że ich oglądanie nie sprawia Teresie przykrości. Należały po prostu do innego okresu życia jego syna.

Pod koniec Teresa zobaczyła tego Garretta, w którym się zakochała. Jedno zdjęcie zwróciło jej uwagę. Jeb wyjaśnił jej, że zrobiono je w maju, na kilka tygodni przed wyrzuceniem butelki na plażę w Cape. Garrett stał na ganku i wyglądał tak samo jak wtedy, gdy po raz pierwszy przyszła do niego do domu.

Następnego dnia ojciec Garretta wręczył Teresie kopertę. Znalazła w niej kilka zdjęć i listy, które ich połączyły.

– Pomyślałem, że chciałabyś je zatrzymać.

Dławiły ją łzy, więc tylko skinęła głową.

Teresa niewiele zapamiętała z pierwszych dni po przyjeździe z pogrzebu. Nie chciała pamiętać. Przypominała sobie, że Deanna czekała na nią na lotnisku. Zobaczywszy ją, zadzwoniła do męża, żeby przywiózł jej ubrania, ponieważ zostanie z Teresą jakiś czas. Teresa leżała w łóżku, nie wstawała nawet wtedy, gdy Kevin wracał ze szkoły do domu.

– Czy moja mama wyzdrowieje? – spytał Kevin.

– Potrzebuje tylko trochę czasu – odpowiedziała mu Deanna. – Wiem, że ci ciężko, ale wszystko będzie dobrze.

Sny Teresy, nawet gdy je zapamiętała, były pogmatwane i dziwaczne. Nigdy nie pojawiał się w nich Garrett. O niczym nie potrafiła myśleć. Czasami, gdy się budziła, wszystko wydawało się nierealne. Nasłuchiwała kroków Garretta, pewna, że puste łóżko oznacza, że wyszedł tylko na chwilę do kuchni, pije kawę lub czyta gazetę. Za chwilę do niego pójdzie i powie mu: „Miałam okropny sen…”

Przez ten tydzień próbowała zrozumieć, jak to się mogło stać. Poprosiła Jeba, żeby natychmiast ją powiadomił, jeśli tylko czegoś się dowie. Dlaczego Garrett tamtego dnia wypłynął na „Happenstance”? Wiedziała, że jeśli się tego dowie, jej rozpacz i ból choć trochę zelżeją. Nie chciała uwierzyć, że Garrett popłynął, nie zamierzając wrócić. Za każdym razem, gdy dzwonił telefon, rosła jej nadzieja, że usłyszy głos Jeba. Wyobrażała sobie siebie, jak mówi: „Rozumiem… Tak… To ma sens…”

W głębi duszy wiedziała, że nigdy się to nie stanie.

Tego tygodnia Jeb nie zadzwonił. Rozmyślania też nie przyniosły odpowiedzi. Nadeszła, gdy się już jej nie spodziewała.

Rok później na plaży w Cape Cod Teresa bez rozgoryczenia wspominała przeszłość. Sięgnęła do torebki. Była wreszcie gotowa. Wyjęła przedmiot, który przyniosła ze sobą, przyjrzała mu się, przypominając sobie moment, gdy odpowiedź wreszcie nadeszła. Tego wspomnienia nic nie zatarło.

Gdy po tygodniu Deanna wróciła do siebie, Teresa starała się wrócić do rutyny dnia codziennego. Deanna zajmowała się domem i Kevinem, ale nie segregowała poczty, która zbierała się w koszyku w jadalni. Pewnego wieczoru, gdy Kevin poszedł do kina, Teresa z roztargnieniem zaczęła przeglądać pocztę.

Kilka listów, czasopisma, dwie przesyłki. Jedna przesyłka zawierała prezent na urodziny Kevina, wybrany przez Teresę z katalogu. Na drugiej nie było zwrotnego adresu.

Paczka była dość długa i prostokątna, oklejona dodatkową taśmą. Nalepiono na niej dwie kartki z napisem „Ostrożnie”. Dziwne – pomyślała i w tym momencie spostrzegła znaczek z Wilmington z datą sprzed dwóch tygodni. Adres był wypisany ręką Garretta.

Odłożyła paczkę drżącą ręką. Poczuła gwałtowny skurcz żołądka.

Znalazła nożyczki i trzęsącymi się palcami zaczęła rozcinać taśmę. Wiedziała, co jest w środku.

Przesyłka była opakowana specjalną folią i zalepiona taśmą. Znowu musiała użyć nożyczek. Gdy wreszcie rozdarła folię, siedziała przez chwilę bez ruchu.

Butelka była zakorkowana. Teresa wyjęła korek, odwróciła butelkę i na rękę wypadł list. Taki jak ten, który znalazła kilka miesięcy temu. Rozwinęła ostrożnie szpagat.

List był napisany wiecznym piórem. W prawym górnym rogu widniał wizerunek starego statku z żaglami szarpanymi przez wiatr.

Droga Tereso,

Czy możesz mi wybaczyć?

Odłożyła list na stół ze ściśniętym gardłem. Nie mogła oddychać. Oślepiało ją światło, odbijając się od łez. Sięgnęła po chusteczkę i zaczęła czytać.

** ** **

Czy możesz mi wybaczyć?

W świecie, który rzadko rozumiem, wieją wiatry przeznaczenia. Zrywają się wtedy, kiedy tego najmniej oczekujemy. Czasem szarpią nas z wściekłością huraganu, czasem jedynie owiewają nasze policzki. Jednak nie można lekceważyć ich istnienia. Tak, Ukochana, był to wiatr, którego nie przewidziałem, wiatr, który zerwał się i wiał silniej, niż myślałem, że to jest możliwe. Jesteś moim przeznaczeniem.

Myliłem się, nie zauważając oczywistości. Błagam Cię o wybaczenie. Jak ostrożny wędrowiec próbowałem ochronić się przed wiatrem i straciłem duszę. Byłem głupcem, że lekceważyłem swoje przeznaczenie, ale nawet głupcy mają uczucia. Uświadomiłem sobie w końcu, że jesteś dla mnie najważniejsza na świecie.

Wiem, że daleko mi do doskonałości. Popełniłem więcej błędów w ciągu ostatnich kilku miesięcy niż przedtem przez całe życie. Nie miałem racji, gdy zachowałem się tak okropnie u Ciebie w domu po odkryciu, że znalazłaś listy. Kiedy biegłem za twoim samochodem, zrozumiałem, że powinienem próbować Cię zatrzymać. Przede wszystkim myliłem się, gdy zaprzeczałem prawdzie znanej memu sercu. Nie mogę już żyć bez Ciebie.

Miałaś rację we wszystkim. Próbowałem zaprzeczyć Twoim słowom, chociaż wiedziałem, że to prawda. Odwracałem głowę i patrzyłem wstecz, nie chciałem patrzeć na to, co leżało przede mną. Przegapiłem piękno wschodzącego słońca. Zapomniałem, że to oczekiwanie nadaje życiu sens. Żałuję, że nie uświadomiłem sobie tego wcześniej.

Teraz patrzę w przyszłość. Widzę Twoją twarz, słyszę Twój głos. Jestem pewien wybranej przez siebie ścieżki. Jak pewnie odgadłaś, mam nadzieję, że ta butelka sprawi cud, jak przedtem, i znowu będziemy razem.

Przez kilka dni po Twoim wyjeździe chciałem wierzyć, że mogę żyć tak jak przedtem. Nie mogłem. Myślałem o Tobie przy każdym zachodzie słońca. Podchodziłem do telefonu i chciałem zadzwonić. Mogłem myśleć tylko o spędzonych z Tobą chwilach. Pragnąłem, abyś wróciła. Wyobrażałem sobie, że jest to możliwe. Ciągle słyszałem Twoje słowa. Nie miało znaczenia, jak bardzo Cię kocham. Wiedziałem, że nasz związek nie będzie możliwy, dopóki nie poświęcę się całkowicie wybranej drodze. Wreszcie nocą wszystko zrozumiałem.

We śnie zobaczyłem siebie idącego plażą z Catherine, w tym samym miejscu, gdzie zabrałem Ciebie po lunchu u Hanka. Świeciło słońce. Promienie odbijały się od piasku. Szliśmy obok siebie. Słuchała uważnie, a ja jej wszystko opowiadałem o Tobie, o nas, o wspólnych chwilach. Przyznałem z pewnym wahaniem, że Cię kocham, ale czuję się winny. Nie odpowiedziała mi wprost. Szła dalej, potem nagle odwróciła się i spytała: „Dlaczego?” Odpowiedziałem: „Z twojego powodu”. Słysząc to, uśmiechnęła się pobłażliwie, machnęła ręką. „Och, Garrett”. Dotknęła lekko mojej twarzy. „Jak myślisz, kto skierował do niej butelkę?”

Читать дальше
Тёмная тема
Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Похожие книги на «List w butelce»

Представляем Вашему вниманию похожие книги на «List w butelce» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё непрочитанные произведения.


Nicholas Sparks - Message in a Bottle
Nicholas Sparks
Nicholas Sparks - Two by Two
Nicholas Sparks
Nicholas Sparks - The Best of Me
Nicholas Sparks
Nicholas Sparks - Safe Haven
Nicholas Sparks
Nicholas Sparks - The Lucky One
Nicholas Sparks
Nicholas Sparks - The Last Song
Nicholas Sparks
Nicholas Sparks - The Rescue
Nicholas Sparks
Nicholas Sparks - Jesienna Miłość
Nicholas Sparks
Nicholas Sparks - Un Paseo Para Recordar
Nicholas Sparks
Nicholas Sparks - Fantasmas Del Pasado
Nicholas Sparks
Nicholas Sparks - El Mensaje En La Botella
Nicholas Sparks
Nicholas Sparks - A Bend in the Road
Nicholas Sparks
Отзывы о книге «List w butelce»

Обсуждение, отзывы о книге «List w butelce» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.

x