Morgan Rice - Wani Neman Jarumai

Thor yacigaba da wasa kwakwalwa ko akwai abinda shi zai iya yi, ko ta wani hanya domin ya juya lamarin. Amma babu komai. Kaman haka kaddara da rayuwa ya rubuta masa zai kasance.

Bayan zaman sa’oi, ya tashi ba karfin gwiwa, ya fara komawa saman sananen tudun, Karin hawa akan Karin hawa. Bamusu, ya koma zuwaga garken, zuwa ga tudu mai tsayin. Yayinda yake haurawa, rana ta fadi a sama kuma na biyun ta kai kololuwa, ta sa yanayi mai rowan ganye a kan wuri. Thor ya dauki lokacinsa, a yayinda ya dinga tafiyan a hankali, ya ciro majajjabarsa daga kugunsa, fatan marikan a kode saboda shekarun datayi ana amfani da ita. Ya shiga cikin buhun da shima ke kugunsa ya tabo zabbabun duwasunshi, kowanne yafi mabiye dashi taushi, zabbabu daga mafi kyawun koramu. Wani lokacin yakan harbi tsunsaye; a wassu lokutan kuma, beraye. Wannan hali ne da ya sabar ma kansa a cikin shekaru. Da farko, baya samun abinda ya harba; saikuma, a lokaci daya, ya harbi abu mai tafiya. Tun daga lokacin saitinsa ya tabbata. Yanzu, wurga duwatsu ya zama masa jiki – kuma ya taimaka masa wurin huce haushi. Yan’uwansa suna iya sara itace da takwafinsu – amma bazasu iya harbin tsuntsun da ke tafiye da dutse ba.

Thor yasa dutse a majajjabar Kaman ba komaiba, ya dan kwanta baya, sai ya harba da dukan karfinsa, da tunanin Kaman yana wurgin mahaifinsa ne. Wurgin yasamu wani reshe a kan wata bishiya da nisa, ya kuma sauke shi farat daya. Tunde ya gano cewa shi yana iya kashe dabbabobi da suke tafiya, ya daina aunasu, yana tsoron baiwansa kuma bayason yaji ma komai ciwo; yanzun reshen bishiyoyi ne abun aunawansa. Saidai, in har, dila ya biyo garkensa. A cikin lokaci, suma sun koyi kiyayewa, sai tumakin Thor a sabili dahaka, su kafi nakowa sira a kauyen.

Thor yayi tunanin yan’uwansa, yayi tunanin inda suke a yanzu, sai ya fara taffasa. Bayan tafiyan wuni zasu isa haraban sarki. Yana ganin hoton hakan a zuciyarsa. Yana ganin isowansu ga babban buki, mutane a kayayyaki mafi kyau, suna gaishesu. Jarumai suna gaishesu. Yan Silver. Za a shigardasu, a basu wurin zama a barikin rundunan, wurin koyo a filin sarki da mafi kyawun makamai. Kowanne za a lakaba masa sunan wani sananen bafaje. Wata rana kuma, suma zasu zama fadawa, a basu dawakai, tambarin kare kasa da nasu mallakaken fili. Zasu kasance cikinsu bikibiki na kowane shekara suna kuma ci suna sha tare da sarki. Wannan rayuwa mai dadi ne. Kuma duk wannan ya zame masa.

Thor ya fara ji Kaman bayi da lafiya, sai ya nemi ture dukkan wannan tunanin daga zuciyarsa. Amma ya gagara. Wani bangaren jikinshi, bangare mai zurfi, dayake masa ihu. Yana ce masa kar ya fidda sammani, cewa yana da babban kaddara daya fi wannan. Baisan me kaddarar ba, amma yasan ba a nan take ba. Yana jin shi daban ne. Watakila ma na musamman. Kuma duk sun raina masa isa.

Thor ya kai dan tudu mafi sayi sai ha hango garkensa. Masu ladabi, haryanzu a tare, suna more kowane ciyayi suka samu da gamsuwa. Ya kirgasu, yana duba jan alamu dashi yayi a kan bayan kowanne. Jikin shi ya mutu daga gamawa. Tumaki daya ya bata.

Ya sake kirgasu, ya kuma sakewa. Ya gagara yarda: guda daya ya kauce.

Thor bai taba batar da tumaki ba, kuma mahaifinsa bazai taba barinshi araye ba saboda wannan. Abu mafi muni kuma, shi dakansa ya ki jinin tumakinsa ya bata, shi kadai a daji, komai ma na iya faruwa dashi. Ya kijinin yaga abunda bai san hawaba balle sauka yana shan wuya.

Thor ya hanzarta zuwa saman tudun ya duddubi kota ina har sanda ya hange tumakin, a can da nisa, gaba da wasu tudun: makadaicin tumakin, jan alaman a kan bayansa. Shine mai rigiman cikinsu. Gabansa ya fadi da gano cewa ba gudu kadai tumakin yayiba, amma inda ya zaba, a cikin duk wuraren duniyan nan, ya nufa shine yamma, zuwa Darkwood.

Thor ya hadiye yawu. Darkwood ya haramta – ba wa tumaki kadaiba, har wa mutane. Yafi karfin sanin kauyen, kuma tunda ya fara tafiya, Thor ya san ba a zuwa wurin. Bai taba ma gwada haka ba. Zuwa wurin, a fadin tarihi, tabbatacen mutuwa ne, bishiyoyin ba a tsare wa kuma cike da munanan namomin daji.

Thor ya kalli saman da ta fara duhu, yana kwokwanto. Bazai iya barin tumakin ya tafi ba. Yayi lissafin cewa inshi ya hanzarta, zai iya dawowa dashi a kan lokaci.

Bayan wegen baya na karshe, ya juya yafara dan gudu, ya nufi yamma, zuwaga Darkwood, hadiri ya kuma hadu a sama sosai. Yana jin mutuwan jiki, amma kafafuwansa suna ta tafiyar dashi. Ya ji cewa ba komawa da baya a yanzu, koda shi yaso hakan.

Wannan yayi daidai da gudu zuwa shiga mafarki.

*

Thor ya gangara jerin su tudun a guje ba hutawa, zuwa cikin kakauran inuwar Darkwood. Karamin hanyan takawan ya kare ne a inda dajin ya fara, sai ya shiga inda bata da tsari a guje, bushasun ganye suna kara a karkashin takunsa.

Daga shigarsa cikin bishyoyin duhu ya rufeshi, dogayen bishiyoyin cediyan sun toshe haske daga sama. Cikin nan yafi sanyi, kuma, yana ketare iyaka, ya ji sanyin ya rabeshi. Ba daga duhun kadai bane, ko daga sanyin – daga wani abu ne dabam. Abinda bazai iya baiwa suna ba. Wani yanayine…..na Kaman wani na kallonsa.

Thor ya daga ido ya kalli su reshen bishoyoyin da kyau, amumurde, har sun fishi kauri, suna laiyi suna kara a iskan da yake dan hurawa. Daga daukan kwatankwacin taku hamsin a dajin sai ya fara jin karan dabbobi wanda ba a saba ji ba. Ya juya amma baya ma ganin hanyar da ya shigo ta ita; ya riga ya fara jin Kaman babu hanyan fita. Sai yayi waswasi.

Darkwood ya kasance baya tunanin mutanen garin kuma baya tunanin Thor, wani abu mai zurfi mai kuma al’ajabi. Duk makiyayin da ya taba batar da tumaki zuwaga dajin bai taba tunanin ya bishiba. Har mahaifinsa. Labarain wannan gurin na da mumunan duhu, mumunan naciya.

Amma akwai wani abu da ya sha bambam a wannan ranan da yasa Thor ya ki ya damu, daya sa shi ya gagara takasamsam. Wani zuciyansa nason yayi abinda bai taba yi ba, ya nisanci gida gwargwadon iko, ya kuma bar rayuwa ta kaishi duk inda taga ya dace.

Ya dan kara lumewa, sai ya saurara, bashi da tabbacin ina yakamata yabi. Ya gano wasu alamu, lankwasasun reshe da suke nuna hanyar da watakila tumakinsa yabi, sai ya juya ta wurin. Bayan dan wani lokaci ya sake wani juyawan.

Kafin wani sa’an ya wuce, yayi mumunan bata. Yayi kokari tuno ta inda ya biyo – amma bashi da tabbaci. Wani irin rashin ganewa ya cika masa ciki, amma sai yaga mafita kawai zai kasance ta gaba ne, sai ya cigaba da tafiya.

Daga dan nesa can, Thor ya hango wani dan haske, sai ya nufeshi. Ya since kansa a wani dan shararen fili, sai ya saya a karshensa, yadaskare – abinda ya gani ya kasance abin babban mamaki.

A saye a wurin, da bayanshi a juye zuwaga Thor, sanye da doguwar riga, kuma mai launin bula, wani mutum. Kai, bama mutum bane – Thor najin haka daga inda ya saya. Wannan wani abu ne dabam. Sheihin wani addini, watakila. Yana da sayi kuma a mike yake, ya rufe kai da hulan alkebba, ba ko motsi, Kaman bashi da ko damuwa a duniyan nan.

Thor ya rasa mai zaiyi. Yakanji labarin wadannan shehunai, amma bai taba karo da ko daya ba. Daga alamun da ke kan doguwar rigarsa, da gol dinda ya kewaye bakin rigan, wannan ba shaihin malamin addini bane kawai: alamun nan na sarauta ne. Na fadar sarki. Thor ya gagara fahimtan abinda ke tafiya. Menene shaihin adini daga fada yake yi a nan?

Bayan lokaci mai tsawo, shaihinya juyo a hankali ya fuskance shi, daga yin haka, Thor ya gano fuskan. Hakan yaso ya dauke masa numfashi. Fuskan na cikin wadanda a kafisani a masarautan gaba daya: shaihin sarki dakansa. Argon mai bawa sarakunan masrautar yamma shawara tun shekaru aru aru.

Abinda yakeyi a nan, wuri mai nisa haka daga fada, a sakiyan Darkwood, ya kasance sirri. Thor nama tunanin ko mafarki shi yakeyine.

“Iddanunka basu rudeka ba,” Argon yace, yana kallon Thor kai saye.

Muryarsa tayi zurfi, irin nadaa, Kaman bishiyoyin dakansu ne sukayi Magana. Manyan idanuwansa, masu kama da leda sunkamanci huda jikin Thor, suna aunashi. Thor yaji wani abu Kaman makamashi na tashi daga jikin shaihin – Kaman yana saye a daya bangaren rana.