-Την νευροφυσιολογική, που περιλαμβάνει όλες τις νευρωνικές οδούς και δομές που εμπλέκονται ειδικότερα για κάθε συναίσθημα, περισσότερο από φυσικές ανταποκρίσεις όπως είναι η αγγειοσυστολή, η ταχυκαρδία, η γρήγορη αναπνοή που συνοδεύουν τα συναισθήματα.
-Εκείνη της συμπεριφοράς με την οποία το σώμα μετατρέπεται σε «καθρέφτη» των συναισθημάτων, παρουσιάζοντάς τα με ακούσιο τρόπο μέσω του προσώπου και του υπόλοιπου σώματος, σφίγγοντας ή χαλαρώνοντας τους μύες που μπορούν να παρουσιάσουν εκείνο που αισθανόμαστε, συμπεριλαμβανομένου όταν θέλουμε να το αποκρύψουμε. Με τον ίδιο τρόπο αυτό το κομμάτι μιλάει γι΄ αυτό που θα κάνει ή όχι για να ακολουθήσει αυτό το συναίσθημα, με άλλα λόγια πώς εκφράζονται όλες εκείνες οι διεγερμένες πράξεις στην συμπεριφορά και στον τρόπο που σχετίζονται με τις άλλες.
-Εκείνη η διανοητική που έχει να κάνει κυρίως με το τι φαίνεται με την προσωπική αντιληπτική ικανότητα του συναισθήματος και εκείνη των άλλων, πώς ερμηνεύεται δηλαδή η προσωπική ακολουθία των συναισθημάτων. Ένα πρόβλημα σε αυτή την περιοχή εντοπίζεται στην αλεξιθυμία, η οποία οφείλεται στην ελλιπή συναισθηματική εκπαίδευση, και με την οποία το άτομο είναι ανίκανο να αναγνωρίσει και να ερμηνεύσει με σωστό τρόπο τα ίδια του τα συναισθήματα και εκείνα των άλλων ατόμων.
Κατά συνέπεια η ευτυχία δεν θα είναι μόνο κάτι που περιλαμβάνει μια προσωρινή ψυχική κατάσταση, μα σαν συναίσθημα εμπλέκεται στον τρόπο σκέψης, αίσθησης και δράσης, δηλαδή κάποιος θα αισθάνεται ευτυχισμένος με ολόκληρο τον οργανισμό του.
Μπορούμε επίσης να μιλήσουμε για τα συστατικά του συναισθήματος για να αναφερθούμε στην ποιότητα και τα χαρακτηριστικά τους:
-Θετικά συναισθήματα ενάντια στα αρνητικά, με κυρίαρχα την αγάπη, την ελπίδα, την επιθυμία, την συμπόνια, την ευθυμία σε σχέση με τα αρνητικά, την οργή, το μίσος, την απόγνωση, την θλίψη, χωρίς αμφιβολία η ευτυχία είναι ουσιαστικά και εξ ορισμού ένα θετικό συναίσθημα.
-Συναισθήματα υψηλής και χαμηλής δραστηριοποίησης ανάμεσα στα κυρίαρχα θα ήταν η ευφορία, το μένος, η οργή την ίδια ώρα που ανάμεσα στα δευτερεύοντα θα ήταν η θλίψη, η μελαγχολία και η απάθεια. Η ευτυχία μπορεί να είναι μία από τις πιο γεμάτες εμπειρίες με ένα σημαντικό συστατικό δραστηριοποίησης παρόμοιο με αυτό της ευφορίας.
-Πρωτεύοντα συναισθήματα ενάντια σε δευτερεύοντα θα ήταν ανάμεσα στα πρωτεύοντα ο θυμός, η ευθυμία, ο φόβος και η θλίψη την ίδια ώρα που ανάμεσα στα δευτερεύοντα θα ήταν ή αγάπη, η έκπληξη, η ντροπή και η απέχθεια. Όταν κάποιος σκέφτεται την ευτυχία, μπορεί να πιστέψει ότι αναφέρεται ως κάτι «πρωτεύον» και βασικά για ένα άτομο, μα στην πραγματικότητα αναφέρεται περισσότερο σε ένα δευτερεύον συναίσθημα, όπως εκείνο της αγάπης.
Για τον Χουάν Ροφ, πατέρα της ψυχοσωματικής ιατρικής, όταν κάποιος είναι ευτυχισμένος ενεργοποιεί τμήματα τόσο σημαντικά όσο είναι η μνήμη, δημιουργώντας όμορφες, στιγμιαίες αναμνήσεις. Εκφράζεται και μοιράζεται λεκτικά με εκείνους που έχει γύρω του, βελτιώνει την μυϊκή του οξύτητα, και αισθανόμαστε με ευκολία, ικανοποιημένοι αυτή τη στιγμή.
Όμως, εάν υπάρχει μια μυϊκή ομάδα που εκφράζει το συναίσθημα και την ευτυχία με χειροπιαστές αποδείξεις, αυτή είναι του προσώπου, η οποία είναι η καλύτερη για να το εκφράσει.
Το πρόσωπο και οι εκφράσεις του μετατρέπονται σε ένα σημαντικό στοιχείο που εξυπηρετεί στο να εκφράσουμε συναισθήματα με τέτοιο τρόπο ώστε να αναγνωριστούν από τους άλλους, γι΄αυτό και τα μωρά δίνουν την περισσότερη προσοχή τους στα πρόσωπα σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο ερέθισμα, και έτσι επιβεβαιώνεται η προδιάθεσή τους να αναλύουν τα πρόσωπα.
Το πρόσωπο έχει περισσότερους από τριάντα μύες οι οποίοι χειρίζονται από τα νεύρα του κεφαλιού, όπως το προσωπικό, το οφθαλμοκινητικό, το τροχιλιακό, το τρίδυμο, από το οποίο ο εγκέφαλος λαμβάνει ιδιοδεκτικές πληροφορίες που εξυπηρετούν για να αναγνωρίσει τα συναισθήματα την ίδια στιγμή που ενεργοποιεί το μυϊκό σύστημα για να τα εκφράσει.
Παρά το γεγονός ότι έχουν αναγνωριστεί μερικά μοντέλα έκφρασης των συναισθημάτων, φαίνεται ότι υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι κοινωνικής εκμάθησης των ίδιων, για τον λόγο ότι βάση πολυπολιτισμικών σπουδών, σύμφωνα με τις ρίζες του καθένα μας όπου συναντάται το συναίσθημα, μπορεί να εκφραστεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Μα ανεξάρτητα από τα παραπάνω, σχεδόν όλοι αναγνωρίζουν αυτές τις συνδέσεις για το αίσθημα της ευτυχίας:
-Στάση του σώματος προς τα πίσω και προς τα πάνω, σηκωμένα μάγουλα, ρυτίδες στο κάτω βλέφαρο, ρυτίδες στο «πόδι της πάπιας», πτυχώσεις γύρω από τη μύτη και το στόμα.
Читать дальше