Андрей Тихомиров - Запад против Социјалистичка Југославија. Zapad protiv socijalističke Jugoslavije. Враќање на вистината. Vraćanje istine

На 22 и 24 јуни, се одржа состанок во Букурешт (Романија), на кој раководството на Комунистичката Партија на Југославија беше обвинето за национализам. На 28 јуни Комунистичката Партија на Југославија била исклучена од средбите. Во 1949 година, трговијата помеѓу СССР и Југославија се намалила, а потоа била целосно запрена. Југославија мораше да се соочи со сериозни економски и политички тешкотии. Дефицитот во надворешната трговија е значително зголемен. Во 1948 година тој изнесувал 2,4 милијарди динари, во 1953 година – 62,7 милијарди динари. Во исто време, големи суми морале да се платат поради странските долгови, заеми и камати на Нив, Англо-Саксонците и нивните сателити го искористиле ова. Во 1951 Година, Југославија склучила договор со Сад за т.н. воена помош, во 1952 година – за економска соработка, во 1953—1954 година – договор со Турција и Грција за пријателство и соработка, за сојуз и взаемна помош. Империјалистите се обиделе да ја преземат контролата врз Економијата и Политиката на Југославија, да го привлечат Советот на Европа во агресивен Северноатлантски Пакт.

«Непријателската позиција на Британскиот Премиер Винстон Черчил кон Бугарија за време на востанието од 9 септември беше објаснета не само со фактот дека Британските интереси во Бугарија беа повредени. Влезот на Црвената Армија во Бугарија го спречи спроведувањето на пред – замислената интрига, во која главната улога беше наменета за предавникот Тито – платен агент на Англо-Американците.

Кога Черчил и Тито се состанале во Рим на 13 август, тие подготвиле план за заедничка акција; сепак, тие не го предвиделе брзиот напредок на Советските трупи во Романија и Бугарија, и затоа нивниот план конечно бил поништен со победничкото востание на бугарскиот народ на 9 септември.

На усвојувањето на овој план му претходело постепеното трансформирање на титовата клика во агент на Англосаксонските империјалисти. Документирано е дека кликата на Тито, уште во најраниот период од војната, водела активна антисоветска политика во близок контакт со водачите на Англо-Американската разузнавачка служба.

Пенетрацијата на титовата клика во Комунистичката Партија на Југославија се објаснува со повеќе причини. Една од нив била изолацијата на оваа партија и незначајното надополнување на нејзините редови за време на нејзиното долгорочно подземно постоење. Од 1921 година, партијата е постојано под земја.

…Веќе во Деновите на Војната во Шпанија, Тито се обиде да ги исфрли Троцкистичките провокатори во меѓународната бригада. За време на судењето На Раик во Будимпешта во 1949 година е докажано дека во 1939 година, во францускиот камп На Свети Кипријан во Гурса, каде што се чувале заробените борци за слобода на Шпанија, постоела провокаторска Југословенска Троцкистичка група, чии водачи, според Раик, биле Генералот Темно Вукманович, Коста Наѓ и Милиќ, кој подоцна станал Генерал На Тито. Раик потоа објави дека овие луѓе во кампот биле во контакт со различни разузнавачки агенти од Западните сили. Ова не ги спречи гореспоменатите лица да бидат на раководни позиции во партизанската војска на Тито за време на војната.

Треба да се запознаете, меѓу другото, со Тоа како Черчил го карактеризирал Тито и неговиот народ во неговите јавни говори за време на војната. Неговиот став кон кликата на Тито беше сосема поинаков од, на пример, СО ЕЛИТЕ и бугарските партизани, а да не ги спомнуваме и полските Комунисти. Знаеме дека Британскиот Премиер на почетокот на 1944 година го жртвувал Својот поранешен послушен слуга Михајлович во Корист на Тито. Во својот говор одржан на 22 февруари во Долниот Дом, Черчил изјави:

«Долго време со посебен интерес ги следам Активностите на Маршал Тито и на секој можен начин – се уште се обидувам – да му помогнам.

Еден мој млад пријател, научник Од Универзитетот Оксфорд, Капетан Дикин (сега потполковник) со падобран летал во Југославија пред една година [27 Мај 1943 година] и живеел 8 месеци во генералштабот на Маршал Тито. Еден ден и двајцата биле ранети од истата бомба и станале пријатели… Врз основа на извештаите на Потполковникот Дикин, можеме да формираме јасна претстава за целата борба и лицата кои ја водат. Минатата есен испративме голема мисија под раководство на нашиот почитуван храбар заменик Од Ланкастер – Бригаден Генерал Фицрој Меклеан. Тој беше во Каиро со Министерот за Надворешни работи и јас да поднесам извештај таму, и сега се врати со падобран во Југославија. Можам да ве уверам дека Ќе се направи се за Поддршка на Маршалот Тито и храбриот корпус. Маршал ми пишуваше за време на мојата болест (во декември 1943 година), и од тогаш сум во пријателска комуникација со него. Наша цел е да го поддржиме и да му дадеме секаква можна помош, под услов и тој да соработува со нас…»

Читать дальше