LibCat » Книги » Любовные романы » Современные любовные романы » foreign_contemporary » Danilo Clementoni - Kryqëzimi Me Nibirun

Danilo Clementoni - Kryqëzimi Me Nibirun

Здесь есть возможность читать онлайн «Danilo Clementoni - Kryqëzimi Me Nibirun» — ознакомительный отрывок электронной книги совершенно бесплатно, а после прочтения отрывка купить полную версию. В некоторых случаях можно слушать аудио, скачать через торрент в формате fb2 и присутствует краткое содержание. ISBN: , Жанр: foreign_contemporary, foreign_fantasy, Фантастика и фэнтези, sq. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале библиотеки ЛибКат.

Читать книгу

Название:
Kryqëzimi Me Nibirun
Автор:
Danilo Clementoni
Жанр:
foreign_contemporary / foreign_fantasy / Фантастика и фэнтези / sq
Год:
неизвестен
ISBN:
978-8-87-304254-9
Рейтинг книги:
3 / 5. Голосов: 1
Избранное:

Добавить в избранное
Отзывы:
Написать комментарий
Ваша оценка:
- 60
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5

Kryqëzimi Me Nibirun: краткое содержание, описание и аннотация

Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Kryqëzimi Me Nibirun»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.

Kryqëzimi Me Nibirun — читать онлайн ознакомительный отрывок

Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Kryqëzimi Me Nibirun», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.

Тёмная тема

Шрифт:

↓

↑

Сбросить

Интервал:

↓

↑

Закладка:

Сделать

Â«KÃ«shtu qÃ«?Â»

Â«KÃ«shtu qÃ« do tÃ« drejtohem direkt tek admirali Benxhamin Uillson. Ka qenÃ« krahu i djathtÃ« i presidentit pÃ«r shumÃ« vite dhe madje ishte njÃ« mik shumÃ« i ngushtÃ« i babait tim.Â»

Â«Ishte?Â»

Â«PÃ«r fat tÃ« keq babai na la afro dy vjet mÃ« parÃ«.Â»

Â«MÃ« vjen keq...Â» pÃ«shpÃ«riti Elisa duke i ledhatur me Ã«mbÃ«lsi krahun e majtÃ«.

Â«Uillsoni mÃ« ka mbajtur nÃ« prehÃ«r kur isha fÃ«mijÃ«. ÃshtÃ« nga tÃ« paktÃ«t persona tek tÃ« cilÃ«t besoj verbÃ«risht.Â»

Â«Nuk di Ã§âtÃ« them. PÃ«r sa kohÃ« qÃ« ti ke marrÃ«dhÃ«nie shumÃ« tÃ« mira me tÃ«, besoj se do tÃ« jetÃ« e vÃ«shtirÃ« qÃ« tâia pÃ«rcjellÃ«sh njÃ« lajm tÃ« kÃ«tillÃ« nÃ«pÃ«rmjet telefonit.Â»

Â«Mund tâi tregoj gjithmonÃ« ndonjÃ« foto tÃ« qytetit tÃ« tij qÃ« shihet prej kÃ«tu sipÃ«r.Â»

Â«Me sensorÃ«t tanÃ« me rreze tÃ« shkurtÃ«rÂ» vÃ«rejti Azakisi qÃ« kishte ngelur mÃ«njanÃ« deri mÃ« atÃ«herÃ« Â«do mundemi qÃ« tâu themi gjithashtu, nÃ« kohÃ« reale, se sa rrahje nÃ« minutÃ« ka zemra e tij.Â»

Â«Mos bÃ«j shaka tÃ« lutemÂ» tha Elisa duke pÃ«rforcuar deklarimin e e saj me njÃ« gjest tÃ« dorÃ«s.

Â«Nuk mÃ« beson? AtÃ«herÃ« shiko.Â»

Azakisi, me anÃ« tÃ« O^COM-it, shfaqi nÃ« ekranin gjigand pamjen nga lart tÃ« kampit tÃ« profesoreshÃ«s. NÃ« pak sekonda, zmadhoi imazhin deri sa inkuadroi atÃ« qÃ« ishte tenda e saj e laboratorit.

Â«Ajo qÃ« po shihni...Â»

Â«ÃshtÃ« tenda imeÂ» thirri Elisa para se Azakisi tÃ« mbaronte fjalinÃ«.

Â«E saktÃ«. Dhe tani rrini e shikoni.Â»

Papritmas ndodhi sikur mbulesa e tendÃ«s u zhduk fare dhe kÃ«shtu shiheshin nÃ« mÃ«nyrÃ« tÃ« pÃ«rsosur tÃ« gjitha objektet qÃ« gjendeshin brenda saj.

Â«Tryeza ime e punÃ«s, librat...e pabesueshme.Â»

Â«NÃ«se do tÃ« qe njeri brenda, do mund tâju tregoja nxehtÃ«sinÃ« e gjeneruar nga qarkullimi i gjakut dhe kÃ«shtu qÃ« do mund tÃ« pÃ«rllogarisja edhe rrahjet e tij.Â»

I kÃ«naqur padyshim nga demonstrimi u kishte bÃ«rÃ« atyre, alieni nisi tÃ« sillej rrotull me hap krenar nÃ«pÃ«r dhomÃ«.

Por papritur, koloneli, qÃ« nuk e kishte marrÃ« veten nga habia, pati njÃ« si shok elektrik dhe foli i irrituar Â«ÃâÃ«shtÃ« kjo ânÃ«se do tÃ« qe njeriâ? Duhet tÃ« ketÃ« njeri brenda. Ku dreqin kanÃ« pÃ«rfunduar dy tÃ« burgosurit?Â»

Elisa iu afrua ekranit pÃ«r tÃ« parÃ« mÃ« mirÃ«. Â«Ndoshta i kanÃ« lÃ«vizur. A mund tÃ« kemi njÃ« pamje mÃ« tÃ« plotÃ« tÃ« pjesÃ«s tjetÃ«r tÃ« kampit?Â»

Â«Pa problem fare.Â»

NÃ« fare pak sekonda, Azakisi filloi tÃ« bÃ«nte njÃ« panoramim tÃ« kampit. SensorÃ«t zhbiriluan gjithandej por nuk u gjend asnjÃ« gjurmÃ« prej tÃ« dy tÃ« burgosurve.

Â«Duhet tÃ« jenÃ« arratisurÂ» pohoi shkurt koloneli. Â«Kjo do tÃ« thotÃ« se do tâi zÃ«mÃ« krejt papritur. PÃ«r fat gjenerali Ã«shtÃ« Ã§uar i sigurt nga njerÃ«zit e mi. Ata tÃ« tre bashkÃ« do tÃ« ishin nÃ« gjendje tÃ« ngatÃ«rronin mÃ« shumÃ« se vetÃ« djalli.Â»

Â«Nuk ka rÃ«ndÃ«siÂ» foli Elisa. Â«Tani kemi probleme vÃ«rtet shumÃ« mÃ« tÃ« mÃ«dha pÃ«r tâu marrÃ«.Â»

As nuk e kishte mbaruar fjalinÃ« kur dera e modulit tÃ« komunikimit tÃ« brendshÃ«m numÃ«r tre u hap. NjÃ« vajzÃ« e hijshme doli prej andej me hap tÃ« butÃ« dhe tÃ« harkuar. Mbante nÃ« dorÃ« njÃ« lloj tabakaje krejtÃ«sisht tÃ« tejdukshme mbi tÃ« cilÃ«n ishin vÃ«nÃ« disa enÃ« me ngjyra.

Â«ZotÃ«rinjÂ» lajmÃ«roi me pompozitet Azakisi duke nxjerrÃ« nÃ« dukje njÃ« prej buzÃ«qeshjeve tÃ« tija mÃ« tÃ« kÃ«ndshme. Â«Ju prezantoj me anÃ«taren mÃ« tÃ«rheqÃ«se tÃ« itinerarit tÃ« tÃ« gjithÃ« galaktikÃ«s.Â»

Xhekut, tÃ« cilit i kishte rÃ«nÃ« nofulla, pÃ«r habi arriti vetÃ«m tÃ« belbÃ«zonte njÃ« âmirÃ«ditaâ tÃ« thjeshtÃ« para se tÃ« merrte njÃ« goditje tÃ« mirÃ« me bÃ«rryl midis brinjÃ«s sÃ« dhjetÃ« dhe tÃ« njÃ«mbÃ«dhjetÃ« nÃ« anÃ«n e tij tÃ« djathtÃ«.

Â«MirÃ« se vini nÃ« bordÂ» foli me njÃ« anglishte mjaft tÃ« cunguar. Â«Besoj se keni uri. Ju solla diÃ§ka pÃ«r tÃ« ngrÃ«nÃ«.Â»

Â«Faleminderit, jeni shumÃ« e sjellshmeÂ» iu pÃ«rgjigj Elisa me zemÃ«rim, ndÃ«rsa vÃ«shtronte gjithÃ« inat tÃ« dashurin e saj.

Vajza nuk shtoi gjÃ« tjetÃ«r. Vuri tabakanÃ« mbi njÃ« mbÃ«shtetÃ«se nÃ« tÃ« majtÃ« tÃ« tyre, ndriÃ§oi fytyrÃ«n me njÃ« buzÃ«qeshje tÃ« mrekullueshme dhe, pas pak sekondash, u zhduk sÃ«rish nÃ« tÃ« njÃ«jtin modul nga kishte ardhur.

Â«E lezetÃ§me apo jo?Â» komentoi Azakisi duke vÃ«shtruar kolonelin.

Â«E lezetÃ§me? Kush? PÃ«r Ã§farÃ« po flisje?Â» nxitoi tâi pÃ«rgjigjej Xheku, duke kujtuar goditjen e marrÃ« mÃ« parÃ«.

Azakisi shpÃ«rtheu nÃ« njÃ« tÃ« qeshur buÃ§itÃ«se pastaj, me njÃ« gjest tÃ« dorÃ«s, i ftoi tÃ« dy tÃ« hanin.

Â«Po Ã§a dreqin Ã«shtÃ« kjo gjÃ«ja?Â» murmuriti Elisa ndÃ«rkohÃ« qÃ« me njÃ« veprim shumÃ« pak elegant, provonte pjatancat e ndryshme.

Â«MÃ«lÃ§i NebiriÂ» nxitoi tÃ« sqaronte alieni Â«brinjÃ« Hanuku dhe rrÃ«njÃ« Hermesi tÃ« ziera, tÃ« gjitha tÃ« shoqÃ«ruara nga njÃ« pije le tÃ« themi âenergjikeâ.Â»

Â«NÃ« restorantin Masgouf ishte gjithÃ§ka tjetÃ«r pÃ«r tjetÃ«rÂ» foli shkurt Elisa. Â«Por unÃ« kam njÃ« uri prej ujku dhe mendoj vÃ«rtet se do tÃ« ha diÃ§ka.Â»

Kapi me duar njÃ« copÃ« brinje dhe, pa shumÃ« probleme, filloi ta ndukte gjer nÃ« kockÃ«. Â«Nuk Ã«shtÃ« se kjo gjÃ«ja do tÃ« na sjellÃ« dhimbje barku tÃ« pashembullta, apo jo Zak? Provoje edhe ti, zemÃ«r. Shija Ã«shtÃ« pak e Ã§uditshme por aspak e keqe.Â»

Koloneli, qÃ« po e vÃ«shtronte ElisÃ«n i tromaksur ndÃ«rkohÃ« qÃ« konsumonte pa kontroll gjithÃ« ato ushqime tÃ« Ã§uditshme qÃ« gjendeshin nÃ« tabaka, u mjaftua vetÃ«m duke belbÃ«zuar Â«Jo, jo, faleminderit. Nuk kam uri.Â»

Por vÃ«mendja iu tÃ«rhoq nga pamja e pazakontÃ«, si e tabakasÃ« ashtu edhe e enÃ«ve qÃ« shÃ«rbenin si pjata. Kapi njÃ« me ngjyrÃ« tÃ« kuqe tÃ« ndezur dhe i pa pÃ«rbÃ«rjen. Ishte e pazakontÃ« dhe e ftohtÃ« padyshim. MÃ« e ftohtÃ« nga sa duhet tÃ« ishte dhe, pavarÃ«sisht kÃ«saj, ushqimi nÃ« brendÃ«si tÃ« saj ishte shumÃ« i nxehtÃ«. Me majÃ«n e gishtit tregues preku lehtÃ« tÃ« gjithÃ« sipÃ«rfaqen. Ishte jashtÃ«zakonisht e lÃ«muar. Nuk dukej as prej metali, as prej plastike. Fundja, si mund tÃ« ishte plastike? Ata e pÃ«rdornin atÃ« pÃ«r gjithÃ« qÃ«llimet e tjera. GjÃ«ja tjetÃ«r vÃ«rtet e Ã§uditshme ishte se, pavarÃ«sisht pÃ«rsosmÃ«risÃ« sÃ« punimit nÃ« sipÃ«rfaqe, kishte njÃ« mungesÃ« absolute tÃ« pasqyrimeve. Drita sikur ishte pÃ«rpirÃ« nga ai material misterioz. Afroi veshin tek sipÃ«rfaqja e lÃ«muar dhe, me nyjen e gishtit tÃ« mesit, filloi tâi binte sipÃ«r me delikatesÃ«. NÃ« mÃ«nyrÃ« tÃ« pabesueshme, ena nuk nxori asnjÃ« zhurmÃ«. Dukej sikur po trokiste mbi njÃ« top tÃ« madh prej pambuku.

Â«Po me Ã§farÃ« janÃ« bÃ«rÃ« kÃ«to objekte?Â» pyeti me tepÃ«r kureshtje. Â«Dhe tabakaja? Duket se janÃ« prej tÃ« njÃ«jtit material.Â»

Azakisi, po aq i habitur nga pyetja e pazakontÃ«, iu afrua edhe ai tabakasÃ«. Mori njÃ« enÃ« tjetÃ«r, kÃ«tÃ« herÃ« me ngjyrÃ« jeshile tÃ« zbehtÃ«, dhe e ngriti deri tek sytÃ«.