• Пожаловаться

Dean Koontz: Zwiadowca Piekieł

Здесь есть возможность читать онлайн «Dean Koontz: Zwiadowca Piekieł» весь текст электронной книги совершенно бесплатно (целиком полную версию). В некоторых случаях присутствует краткое содержание. категория: Ужасы и Мистика / на польском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале. Библиотека «Либ Кат» — LibCat.ru создана для любителей полистать хорошую книжку и предлагает широкий выбор жанров:

любовные романы фантастика и фэнтези приключения детективы и триллеры эротика документальные научные юмористические анекдоты о бизнесе проза детские сказки о религиии новинки православные старинные про компьютеры программирование на английском домоводство поэзия

Выбрав категорию по душе Вы сможете найти действительно стоящие книги и насладиться погружением в мир воображения, прочувствовать переживания героев или узнать для себя что-то новое, совершить внутреннее открытие. Подробная информация для ознакомления по текущему запросу представлена ниже:

Dean Koontz Zwiadowca Piekieł

Zwiadowca Piekieł: краткое содержание, описание и аннотация

Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Zwiadowca Piekieł»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.

"Zwiadowca piekieł" to pierwsza książka Koontza, która ukazała się na rynku polskim – dzięki wydawnictwu "Świat Fantasy". Pozycja ta została wydana do użytku wewnątrzklubowego w roku 1986. Na uwagę zasługuje fakt, że wydano ją w bardzo małym nakładzie stu sztuk! Oryginalne wydanie pod tytułem "The haunted earth" pochodzi z roku 1973 i zostało wydane przez "Lancer Books". Książka jest unikatowa ze względu na mały nakład oraz bardzo cenna, jako że jest najstarszą i zarazem pierwszą książką auto…

Dean Koontz: другие книги автора


Кто написал Zwiadowca Piekieł? Узнайте фамилию, как зовут автора книги и список всех его произведений по сериям.

Zwiadowca Piekieł — читать онлайн бесплатно полную книгу (весь текст) целиком

Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Zwiadowca Piekieł», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.

Шрифт:

Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

– Uważa pan, że pracownicy ambasady i maseńscy zaświatowcy współpracują ze sobą, próbując ukryć coś na temat śmierci pana jajecznego brata?

– Właśnie. Zdaję sobie sprawę z tego, jak dziwnie to brzmi. Choć duchy potrafią nauczyć się harmonijnego współżycia z istotami z krwi i ciała – i vice versa – to przecież rzadko tworzą tak monolityczny front w jakiejś konkretnej sprawie.

– Ciekawe – mruknął Jessie. – Coś jakby konspiracja między światem doczesnym a zagrobowym.

– Mam pytanie – warknął Brutus.

– Słucham – Galiotor Fils skłonił głowę, spoglądając na psa.

– Nie bardzo znam się na maseńskiej mitologii – stwierdził brytan, – Kiedy ktoś z was umiera, co się dzieje z „duszą”?

– Jedna z dwunastu różnych rzeczy – odparł Galiotor Fils. – Tesserax mógł zostać zaświatowcem, mniej więcej takim samym w jakie wierzycie wy, ludzie. Albo też mógł zostać zamieniony w Wielkie Drzewo, by znosić przed powrotem do cyklu tortury czującego nieożywionego… och, byłoby to dość trudno wyjaśnić terminami zrozumiałymi dla ludzi.

– W tej chwili nie ma to aż tak wielkiego znaczenia – uspokoił go Jessie. – Ważne jest tylko to, że Tesserax powróciłby w tej czy innej formie i pan musiałby się o tym dowiedzieć. Zgadza się?

– Tak jest – potwierdził masen. – Natychmiast po otrzymaniu wiadomości o jego śmierci opłaciłem stale połączenie z centralą łącznościową Zaświatów, tak bym mógł rozmawiać z nim niemal w tym samym momencie, w którym się tam pojawi. Tesserax nie odezwał się. Zrobiłby to na pewno, gdyby tylko mógł. Stąd też…

– Może on nie umarł! – zasugerował Jessie.

– W swym środkowym sercu wierzę, że tak właśnie jest – westchnął Galiotor Fils, kładąc rękę na dolnej partii brzucha, by wskazać gdzie znajduje się siedlisko jego uczuć. Tym niemniej jednocześnie dręczy mnie obawa, że mogło go spotkać coś gorszego niż śmierć.

– A niby co? – ziewnął Brutus. Masen podniósł się nagle z fotela, rozwijając się z niego jak harmonijka z papieru, aż sięgnął głową niemal sufitu. Pochylił się nad biurkiem Blake'a oparł dłonie na płask na suszce, falując szaleńczo swymi dwunastoma czułkami i powiedział:

– Obawiam się, panie Blake, że Tesserax został pochowany bez należytej ceremonii i że jego dusza… jego dusza – została unicestwiona. Ostatnie słowo wypowiedział ciężkim, zduszonym szeptem. Wspólnicy zachowali milczenie w obliczu tak ostentacyjnej manifestacji uczuć, czekając aż Galiotor Fils przyjdzie do siebie. Skóra masena pobladła, a całe ciało naprężyło mu się jak graczowi w golfa przed decydującym uderzeniem.

W końcu masen uspokoił się.

– Proszę mi wybaczyć, że tak bardzo dałem się ponieść emocjom.

– Och, w porządku – odparł Blake, niezdolny do spojrzenia w twarz swemu gościowi. – Czy może pan już mówić dalej? Czy może pan wytłumaczyć, co takiego właściwie miał na myśli, kiedy powiedział pan, że dusza Tesseraxa mogła zostać… unicestwiona? Galiotor Fils wykrzywił usta, a na tej niemal pozbawionej rysów twarzy byt to widok okropny.

– Tak, oczywiście – powiedział. – widzi pan, maseńska mitologia utrzymuje, że jeśli nie dopełni się pewnych ceremonii pogrzebowych, dusza zmarłego po prostu przestanie istnieć. Taki masen nigdy nie pojawi się w innej formie, nigdy nie pojawi się w zaświatach. Będzie po prostu i najdosłowniej martwy. Ponieważ wiara ta utrzymywała się wśród masenów od tysięcy lat, od niepamiętnych czasów, przeistoczyła się w prawdę. Jak pan wie, zaświaty zdane są na łaskę świata doczesnego, tak jak ludzkość zdana jest na łaskę świata duchów. To zamknięty krąg. Bóg stworzył nas, a jednak to my stworzyliśmy Boga; coś tak jak w waszej zagadce: „co było pierwsze: kura czy jajko?”

– Teoretycznie – odezwał się Brutus – doprowadził pan do następnego martwego punktu. Galiotor Fils spojrzał z góry na psa i spytał:

– Jak to?

– Powiedział pan, że pracownicy waszej ambasady nie są mordercami. A przecież, jeżeli z rozmysłem odmówili Tasseraxowi odpowiedniej ceremonii pogrzebowej, to zabili jego duszę, nawet jeżeli nie przyłożyli ręki do zabicia jego ciała.

Masen usiadł ponownie, wciskając się w za mały dla niego fotel, poprawiając swoje bursztynowe szaty i przecierając twarz dwiema dłońmi.

– Rozważyłem tę oczywistą sprzeczność – przyznał – zanim tu przyszedłem.

– I potrafi ją pan wytłumaczyć? – spytał Jessie. Galiotor Fils wyprostował się sztywno, rezygnując z oparcia fotela.

– Jedynym powodem usunięcia Tesseraxa, zarówno fizycznie jak i duchowo, może być chęć powstrzymania go przed ujawnieniem jakiejś tajemnicy, którą mój rząd uważa za groźną. Pozwalając, by jego dusza została unicestwiona, uciszyli go także po śmierci, kiedy to normalnie wróciłby, żeby ich zdemaskować. Gdyby tajemnica taka była rzeczywiście odpowiednio ważna i posiadała wyjątkowe znaczenie, pracownicy ambasady mogliby chyba zdecydować się na popełnienie tak haniebnej zbrodni.

– Nieco wcześniej powiedział pan, że przechodzili odpowiednie badania pod kątem najdrobniejszych defektów psychiki. Czy zdolność do popełnienia morderstwa nie zostałaby uznana za taki defekt? Galiotor Fils wbił wzrok w podłogę i nie odezwał się przez dłuższą chwilę. Kiedy w końcu zdecydował się odpowiedzieć, jego głos zabrzmiał jak głos dziecka, cicho, miękko i delikatnie:

– Ja już w ogóle nie wiem, co myśleć.

– Gdzie pański jajeczny brat został pochowany? – spytał Brutus.

Galiotor Fils podniósł wzrok.

– Na cmentarzu maseńskim pod Los Angeles – odparł. – Dlaczego pan pyta?

– W czasie prowadzenia dochodzenia może się okazać konieczne odwiedzenie tego miejsca – mruknął brytan.

– Więc podejmą się panowie tej sprawy?

– Podejmiemy się – oznajmił Jessie.

Masen wstał, pobudzony tym razem wyraźną ulgą.

– Jakże mogę wyrazić panom swą wdzięczność?

– Odpowiednią zaliczką – warknął Brutus.

– Tak – poparł go Jessie. – Od czegoś trzeba zacząć.

3

Helena była zupełnie naga, gdy sięgnęła ręką, by odebrać wideofon, a kiedy opadła z powrotem na łóżko, jej obfity biust musnął nieznacznie obiektyw kamery. Spojrzała na osłupiałą twarz na ekranie i nim rozmówca zdołał przyjść do siebie, wręczyła słuchawkę Jessiemu.

– To do ciebie. Myer Hanlon oddzwania na prośbę, którą podyktowałeś jego robosekretarce.

Jessie wygrzebał się z nie zasłanego łóżka i wśliznął się na swoje kształtozmienne miejsce za biurkiem. Był goły, więc kiedy zimny plastyk przylgnął mu szczelnie do ciała, wstrząsnął się z obrzydzeniem.

– Już po północy, Myer – zauważył kwaśno – Kiedy zostawiałem wiadomość twojej mechanicznej prawej ręce, nie przypuszczałem, że dotrze ona do ciebie tak szybko.

Myer przełknął z trudem ślinę i powiedział:

– Od kiedy przeszedłem od zwykłej roboty detektywistycznej, do spraw w które są zamieszane duchy, muszę pracować na nocną zmianę, tak jak ty. Trzy czwarte z tych, z którymi mam teraz do czynienia, można złapać tylko w nocy. – Zawahał się, wyciągnął szyję, jakby próbował spojrzeć Jessiemu przez ramię i dodał: – Słuchaj no, Jess…

– Tak?

– Czy to była Helena?

– Była

– Bo wiesz, ja jej nigdy nie widziałem inaczej niż przez wideofon – i zawsze tylko samą twarz. Chcę powiedzieć, że nie wiedziałem, że ona jest taka…taka… taka…

Читать дальше

Шрифт:

Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Похожие книги на «Zwiadowca Piekieł»

Представляем Вашему вниманию похожие книги на «Zwiadowca Piekieł» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё не прочитанные произведения.


libclub.ru: книга без обложки
libclub.ru: книга без обложки
Katarzyna Grochola
Joanna Chmielewska: Jak wytrzymać z mężczyzną
Jak wytrzymać z mężczyzną
Joanna Chmielewska
Margit Sandemo: Zauroczenie
Zauroczenie
Margit Sandemo
Graham Masterton: Strach
Strach
Graham Masterton
Barbara Cartland: Córka Pirata
Córka Pirata
Barbara Cartland
Отзывы о книге «Zwiadowca Piekieł»

Обсуждение, отзывы о книге «Zwiadowca Piekieł» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.