Сергей Давидович - Вайна забiвае нявiнных (на белорусском языке)

Камандаваў спецпадраздзяленнем саракавасьмiгадовы палкоўнiк Фрэнк Баснер, якi неаднойчы нюхаў порах у розных "гарачых" кропках i меў шматлiкiя ўзнагароды за ўдзел у баявых дзеяннях. Гэта быў мужны i правераны на справе афiцэр, таму менавiта яму даверылi i спецпадраздзяленне i выкананне задання.

Праўда, i сам камандзiр не вельмi дакладна ўяўляў мэты i задачы, акрамя агульнага: iсцi за асноўнымi наступальнымi сiламi, выяўляць магчымыя фармаваннi працiўнiка ў тыле сваiх войскаў, збiраць весткi аб настроi мясцовых жыхароў i iншыя дробязi. Было, як лiчыў палкоўнiк, i галоўнае - ён меў загад падтрымлiваць пастаянную сувязь з генеральным штабам у Брусэлi. Апошняе i пераконвала камандзiра спецназа, што iм выконваецца цi, па нейкаму асобаму загаду з генштаба, будзе выконвацца штосьцi надзвычай важнае, iнакш для чаго такому маленькаму чыну сувязь з генеральным штабам, ды яшчэ з самiм камандуючым усёй аперацыяй.

Камандзiр спецпадраздзялення i не здагадваўся, што з першай хвiлiны ўзначальвання iм гэтай невялiкай баявой адзiнкi ён пачаў выконваць спецыяльнае заданне, за якiм вачамi генеральнага штаба сачыў сам Прэзiдэнт Злучаных Штатаў Амерыкi.

* * *

Масква насцярожылася. Вестка аб натаўскай, як тут лiчылi, агрэсii супраць невялiкай дружалюбнай эўрапейскай дзяржавы без важкiх на тое прычын i, галоўнае, без дыпламатычных намаганняў узняла хвалю адназначнага пратэсту ў вышэйшых колах улады.

Людзi на вулiцах, на кухнях таксама гаманiлi i асуджалi такую крайнасць, як ваенныя дзеяннi, але людзi толькi тое i маглi, што пратэставаць супраць чагосьцi цi пляскаць у далонi, падтрымлiваючы штосьцi, ствараючы гэтым адмоўны альбо станоўчы фон. Фон гэты па аднаму i таму ж пытанню, як правiла, мае эфект "палкi з двума канцамi".

Вось i сёння на адным канцы "палкi" - у Маскве, людзi сурова асуджалi агрэсара, а на другiм канцы - у Вашынгтоне, людзi захаплялiся чарговым "вiдовiшчам", услаўляючы гераiзм i правiльнасць дзеянняў сваiх салдат сейбiтаў дэмакратыi.

Магутны паток iнфармацыi i дэзiнфармацыi рабiў сваю справу, узрушваючы мiльёны людзей, ствараючы неабходны кожнаму "канцу палкi" фон...

Масква насцярожылася. Дарэмна амерыканскi Прэзiдэнт назваў Расею моськам. Гэта быў усё той жа славуты расейскi мядзведзь. А з прыходам новага расейскага кiраўнiка мядзведзь набыў характар грызлi - злоснага, непрадказальнага i лютага драпежнiка...

Савет Бяспекi, тэрмiнова склiканы Прэзiдэнтам Расеi, разглядаў адно пытанне: "Што рабiць?!"

Члены Савета Бяспекi ведалi, што яны будуць рабiць, бо двух меркаванняў ужо даўно ў Крамлi не было - рабiлi ўсё тое, што загадваў Прэзiдэнт, нават калi ён часцяком памыляўся. Тады "памылялiся" за iм i ўсе дарадцы i ўся Расея. А праз некаторы час памылкi спiсвалiся на пошукi новых падыходаў у вырашэннi стратэгiчных задач, на недасканальнасць законаў, на надвор'е i на iншае...

- Сёння памылкi не павiнна быць! - пачаў нараду Прэзiдэнт. - Сёння нам зноў плюнулi ў твар, не хаваючы гэтага. Выцерцiся i прамаўчаць немагчыма - наш адказ павiнен быць адпаведным... Якiя будуць прапановы?.. Вашы? - i Прэзiдэнт глянуў на мiнiстра абароны.

Мiнiстр ускочыў з месца:

- Як загадаеце, таварыш Галоўнакамандуючы!

Прэзiдэнт зморшчыўся:

- Зноў я... А вы? Што б вы рабiлi на маiм месцы ў такой сiтуацыi?

- На Вашым месцы я нiколi не буду, таварыш Галоўнакамандуючы, але выканаць любы Ваш загад гатовы! - адрапартаваў ваенны мiнiстр.

Прэзiдэнт не здолеў схаваць самазадаволеную ўсмешку:

- Добра, добра... Ведаю... Ну а ракеты? Спадзяюся, вы не перанацэльвалi iх з буйнейшых гарадоў i важнейшых аб'ектаў у нiкуды, як намi было афiцыйна заяўлена?

- Не, таварыш Галоўнакамандуючы! Стратэгiчныя ракеты, з першага дня пастановы на баявое дзяжурства, трымаюць пад прыцэлам усю зацверджаную Вамi стратэгiчную сетку тэрыторыi верагоднага працiўнiка...

- Не верагоднага, а ўжо рэальнага! - перабiў Прэзiдэнт мiнiстра. Працягвайце, я слухаю...

Мiнiстр працягваў:

- Нашы падводныя лодкi таксама прыведзены ў стан павышанай баявой гатоўнасцi ўздоўж узбярэжжа альянсу - пуск балiстычных крылатых ракетаў гатовыя ажыццявiць у любы момант па Вашаму загаду!..

- А чым дыхае космас? - пацiкавiўся Прэзiдэнт.

- Думаю, што верагодны... прабачце, рэальны працiўнiк не дагадваецца, што нашы касмiчныя навiнкi ператвараюць iхнi супрацьядзерны славуты парасон у звычайны парасон ад дажджу.

- Ну дык што?! - абвёў прысутных запаленым поглядам Прэзiдэнт. - Абатромся i прамаўчым цi пакажам гэтай зажраўшайся дэрмакратыi, адкуль ногi растуць?! Сядайце! - задаволена кiўнуў ён ваеннаму мiнiстру. Зноў абвёў усiх поглядам i працягваў: - А што чуваць у нашым мiнiстэрстве замежных спраў?